بعضی دردها تو زندگی هست که با هیچ دارویی درمان نمیشه ،

فقط با بودن آدم هایی تسکین پیدا می کنه که مثل قرص آرام بخش می مونن ...

آدمایی که تو صداشون ، تو حرفاشون یه نیروی خدادادی هست که بهت آرامش میده .

فقط کافیه چند کلمه ای باهاشون صحبت کنی تا دردهات رو فراموش کنی ...

آدمایی که کنارشون زمان بی معنا میشه و زندگی یه طعم دیگه می گیره .

اگه یه روزی تو زندگیتون کسی بود که کنارش آرامش داشتید ، بدونید اون قرص آرام بخش شماست ...

کسی که دیگه تو زندگیتون تکرار نمیشه .

حالا خوب زندگیت رو نگاه کن و ببین قرص آرام بخش داری ؟

مشغول مطالعه‌ جزوه‌ای از مرحوم آیت‌الله حائری شیرازی با عنوان "پول رایج جهانی و احیای پول اسلامی" هستم. جملاتی طلایی دارند که برایتان نقل می‌کنم تا در انتها نکته‌ای بیان کنم.

"وقتی کارشناس بانک در توجیه بهره می‌گوید  سپرده مردم پیش ما امانت است و باید به اندازه تورم به سپرده‌ها سود بدهیم، چرا این حرف را در مورد اسکناس‌هایی که دست مردم است و حکومت ثبات قیمت آن را با دو امضا ضمانت کرده، نمی‌زنند؟... آیا امضای رئیس بانک مرکزی و وزیر اقتصاد برای نقاشی روی پول است یا جنبه تضمین ارزش و اعتبار پول را دارد؟"

"پول متغیر(یعنی پولی که ارزش آن تغییر می‌کند) به معنی گذاشتن مردم روی ترازو و خالی شدن [جیب] ضعیف در غنی و تشدید تضاد طبقاتی است... در پول رایج جهانی که قانون بانکداری بدون ربا مبتنی بر آن است، از محرومِ مقروض گرفته می‌شود و به مرفه متمکن داده می‌شود".

"طبق نظر امام خمینی(ره) که فرمود "پول در اسلام کار نمی‌کند، کاری کنید پول کار نکند"، باید از پول رایج جهانی که لحظه‌ای از ربا و کار کردن خلاصی ندارد، اجتناب کرد".

"حل مشکل ربا در گرو اصلاح پول رایج جهانی است. رسول گرامی اسلام اول پول خود را کالایی کرده و سپس ربا را محکوم نمودند. منظور از اصلاح پول، کالایی کردن آن به تاسی از رسول گرامی اسلام است".

"با پول اعتباری، اصل فَلَكُم رُءوسُ أَموالِكُم لا تَظلِمونَ وَلا تُظلَمونَ(سرمایه‌های شما ازآن شماست[اصل سرمایه، بدون سود]؛ ن ستم می‌کنید، نه ستم بر شما وارد می‌شود) به امر دیگری تبدیل می‌شود و آن "اما تَظلمون و اما تُظلمون" است، یعنی انسان بین محذور بهره دادن و بهره ندادن قرار می‌گیرد. اگر بهره گرفته نشود، به قرض دهنده به دلیل تورم ظلم شده، و اگر بهره گرفته شود، به قرض گیرنده ظلم شده، زیرا قرض گیرنده می‌گوید از تورم چه سودی برده که غرامت بپردازد!"

"پول معادل کالایی، نظام دائم التعادل، مقاوم، تضمینی، عقلایی، فقهی، فقهایی و غیر ذهنی است".

"با اصلاح پول، ربا و مسائل دیگر خودبخود حل می‌شود".

🖊حال شما این "ذهن و اندیشه فعال و کارآمد" را که در اوج عقلانیت و تدقیق عالمانه در مسئله روز، اصول و مبانی را از اسلام گرفته و بلای ویرانگر اقتصاد جهان و ایران را آسیب‌شناسی می‌کند و نسخه ارائه می‌دهد، مقایسه کنید با آن روحانی محترمی که جلوی دوربین یک نشریه نئولیبرال می‌نشیند و فریاد می‌زند که اقتصاد اسلامی نداریم، تا فرمایشاتش دستاویزی شود برای دمیدن در سکولاریسم و زدن ریشه تفقه اقتصادی در دین و در نتیجه تحمیل ذهنیات پوچ و باطل امثال میلتون فریدمن به اقتصاد ما.

یکی از خصوصیات لیبرالیسم ایرانی این است که وقتی می‌خواهد به تاریخ اسلام مراجعه کند، رجوعش برای درس گرفتن نیست، برای درس دادن است!
این جریان نمی‌خواهد از تکرار فجایعی که خون به دل ائمه اطهار(س) کرد، جلوگیری کند و خود متذکر شده و به اصحاب تذکر دهد که چه کنیم تا علی(ع) خانه‌نشین نشود و حسن(ع) بی‌یاور نماند و حسین(ع) شهید نشود. بلکه دقیقا می‌خواهد همان فاجعه گذشته را بار دیگر در حال رقم بزند و نقشی که برای خود تعریف می‌کند، نقش طلحه بن عبیدالله‌ها و ابوموسی اشعری‌ها و عبیدالله ابن عباس‌ها و اشعث ابن قیس‌ها و شبث بن ربعی‌ها و سعد ابن ابی‌وقاص‌ها و عبدالله‌ابن عمرهاست.
یعنی پرچمدار انتصاب غدیر و مدعی نصب الهی ائمه و مخالف حکومت یزید نیست، بلکه خانه‌نشینی علی(ع) و صلح حسن(ع) و کنار آمدن حسین(ع) با یزید را می‌خواهد.
شاید نتوانیم این جماعت را تغییر دهیم، اما حتما می‌توانیم به مردم بگوئیم مبادا گمان کنید اینها به راه سلمان و ابوذر و محمد ابن ابی‌بکر و مالک اشترند، اینان اخلاف اشعری‌ها و اشعث‌ها هستند. اینها همان جماعتی هستند که امیرالمومنین را خانه‌نشین کردند و معاویه را بر تخت نشاندند و حسین(ع) را در صحرای کربلا تنها گذاشتند.
و برتری ملت ایران بر ملت حجاز در عهد رسول‌الله(ص) و ملت کوفه در عهد امیرالمومنین(ع) همین است که تاکنون اجازه نداده است خواص عافیت‌طلب و سست‌عنصر، حادثه‌های تلخ آن دوران را تکرار کنند.

زمانی که آرام با فرزندتان حـرف می زنید ، مغز او آرام می گیـرد و در کمال آرامش به حرف های شما گوش می کند .

زمانی که داد می زنید، مغز کودک وارد مرحله جنگ و گریـز می شود .

ممکن است در ابتدا در اثر ترس خواسته شما را برآورده کند اما به مرور دیگر صدای شما را نخواهد شنید.

با فرزندتان با صدای آرام و جملات واضح و کوتاه حرف بزنید و به مرور معجزه آن را در فرزندتان ببیند...

وقتی که فرزند شما از مشکلاتش،

مثلا از اختلاف با دوستش می‌گوید با تمام وجود به او گوش فرا دهید.

حتی خیلی اوقات لازم نیست صحبتی کنید فقط کافیست با دقت گوش کنید.

توضیح مشکلات برای پدر و مادری که واقعا گوش می‌دهند خیلی آسانتر است

و در بیشتر مواقع سکوت از روی هم دردی همان چیزی است که کودک

به آن نیاز دارد ....

تعلقات و تعصبات ایدئولوژیک، گاه راه تعقل و تفکر را بر آدمی می‌بندند و انسان، بدیهیات را نیز چون در تنگنای ایدئولوژی‌اش نمی‌گنجد و با پیش‌داوری‌های ساختگی‌اش جور در نمی‌آید، نفی می‌کند.
ایران از ۴۱ بند برنامه اقدامی که با FATF توافق کرده بود، ۳۹ بند را اجرا کرده و صرفا به دلیل اجرا نکردن ۲ بند، در بدترین لیست این نهاد قرار گرفته است که موسوم به لیست سیاه است و آن سوی این لیست دیگر وضعیت وخیم‌تری نیست.
در این سو، هزاران استدلال و استشهاد و استناد وجود دارد که با اجرای توصیه‌های این نهاد، به دست خودمان مسیرهای انتقال ارز به داخل کشور را محدود و مسدود کرده‌ایم و یکی از اصلی‌ترین دلایل وضع امروز ارز را باید در اجرای توصیه‌های FATF به عنوان نهاد مکمل تحریم‌های آمریکا دید. شاید اعترافی بالاتر از این در موضوع بحث نباشد که خوان زاراته مشاور وزیر جنگ اقتصادی (خزانه‌داری) آمریکا در کتابش می‌گوید برای تکمیل نقشه تحریم مالی، استانداردهای FATF را ارتقاء می‌دادیم.
در چنین شرایطی، وقتی در لیست سیاه FATF قرار داریم و وضعمان بدتر از این نخواهد شد، آیا عقل سلیم حکم نمی‌کند که با یک فرمان رئیس‌جمهور اجرای برنامه اقدام FATF متوقف شود تا راه تنفس ارزی کشور باز گردد؟ آیا جز تعلق و تعصب ایدئولوژیک به مسیر غرب است که مانع آزمودن طریق دیگر می‌شود؟

نظام ما پیش از هر چیز ، یک نظام دینی است. به عبارتی، بستر موجود ، یک بستر دینی است ؛ این یعنی خواه ناخواه، زمینه برای شکل‌گیری و ورود گروه‌های شبه‌دینی به جامعه ما باز است که آنها هم به‌اصطلاح ، از این نمد برای خودشان کلاهی ببافند. بر این اساس می‌توان گفت ، ورود و نفوذ جریان‌هایی مانند اُشو ، عرفان سرخپوستی ، شیطان‌پرستی یا فرقه‌هایی که ادعای مهدویت و موعودگرایی و مواردی از این دست دارند ، ریشه در همین بسترها و زمینه‌ها دارد.  مردم کشور ما همواره عاشق اهل‌بیت (ع) و به‌اصطلاح "منتظر" بوده‌اند ، لذا این فرقه‌ها به راحتی توانسته‌اند از این روحیه مردم شیعه ، سوءاستفاده کرده و با دست گذاشتن بر اعتقادات مردم، راهی برای نفوذ خود بیابند.

از طرفی ، اهمال دستگاههای ذیربط در این زمینه باعث شده تا برخی ابزارهای مستهجن و مواضع و روش‌هایی که این جریان‌ها داشته‌اند ، تقویت شود و به راحتی بتوانند در بطن جامعه نفوذ کرده و جایگاهی برای خود ایجاد کنند . فرقه ها برخی نقاط را که ممکن است مورد کم‌توجهی قرار گرفته باشد ، مورد بهره‌برداری قرار داده و در آن نفوذ می‌کنند.

اساساً ذات فرقه‌ها یک ذات "شکاف‌زی" است یعنی ذاتاً در جاهایی رشد و نفوذ می‌کنند که نظارت در آنها کم است . به عبارت دقیق‌تر ، هر نقطه‌ای از جامعه که در آن یک شکاف اجتماعی ، فرهنگی ، دینی یا اقتصادی وجود داشته باشد ، به‌راحتی مورد حمله فرقه‌ها واقع شده و در این خلل و فرج‌ها ، جایی پیدا کرده و خود را تحمیل می‌کنند .

پیش از انقلاب اسلامی آنقدر فعالیت‌های منحرفین در ایران قوی بود که حتی سفیر انگلستان در ایران درباره یکی از مبلغین مسیحی می‌گوید : چراغی که ابن مارتین - یکی از مبلغین مسیحی - درباره انحرافات در ایران روشن کرد هیچ گاه خاموش نخواهد شد. هدف اول این انحرافات نیز مسیحی کردن مردم ایران باتوجه به جمعیت کشور بود که گرچه به خواسته خود نرسیدند اما در بعد انحرافات، بسیار کار کردند.

هدف اصلی مبلغین مسیحی رخنه در اقلیت‌های مردم به خصوص عشایر و کم کردن کمبود‌ها و از بین بردن نقصایص آن‌ها بود. آن‌ها به وضعیت معیشت اقلیت‌های قومی و نژادی و مسائل آموزشی و بهداشت وارد شدند و توانستند اهداف تبلیغی خود را تا حدی پیاده سازند.

 اولین شهری را که میسیونرهای مذهبی در ایران وارد شدند کرمان بود. به پزشکان مسیحی در ایران گفته شده بود که شما قبل از اینکه یک پزشک باشید یک مبلغ مسیحیت هستید و در آن زمان برای نخستین بار ترجمه انجیل به مردم داده می‌شد؛ با اینکه مردم سواد خواندن و نوشتن نداشتند اما این هدیه را پذیرفته و به این ترتیب، جرقه برای رفتن به سمت دین مسیحیت زده شد.

میسیونرهای مذهبی ایدئولوژی و عقاید اصلی مردم را زیر سوال می‌برند بدین صورت که یک خطای جزئی در رفتار عمومی جامعه و یا دولت اسلامی پیدا کرد و با تعمیم آن، به صورت کلی عقاید را زیر سوال می‌برند و با انجام این کار عقاید خودشان را آرام آرام القا می‌کنند.

زمانی که داعش عراق را گرفت ، یک طایفه از صوفیان خشونت‌طلب از طریقت نقشبندیه موسوم به جیش رجال طریقه نقشبندیه با داعش همکاری می‌کردند که رهبری این گروه با عزت ابراهیم الدوری معاون صدام بود و بیشتر عمّال سابق صدام و حزب بعث بودند.

کنش‌گری صوفیان بیشتر بستگی به طریقت و محیطشان دارد و لذا در هرجایی حتی با طریقت‌های مشابه، ویژگی‌های خودش را دارد. یک علتش هم این است که در میان هر گروه از صوفیان شیخی هست که همه به رنگ آن شیخ در می‌آیند. و طریقت‌هایی که ما فکر می‌کنیم که اعضایشان همه مشابهند در عمل و در طول زمان خیلی شاخه‌شاخه شده‌اند.

یکی از اشکالات عمومی که به صوفیان می‌گیرند هم همین است. هر کدام از این طریقت‌ها یک یا دو پسوند دارند که به نام اصلی طریقت اضافه می‌شود مانند طریقت شاذلیهٔ درقاویه. این شاخه‌شاخه‌شدن هم بخاطر این است که یک شیخی از دنیا رفته و n تا شاگرد داشته که هرکدام از این شاگردان بنا به برداشت خودش مشرب شیخ را ادامه می‌دهد.

‌
خشونت
مانند سنگی است که
در روخانه می‌افتد:
امواج پخش می‌شوند
و پخش می‌شوند؛

در مرکز آن "من" است.

تا هنگامی که "من"
به هر شکلی،
چه خیلی زیرکانه و یا وحشیانه،
باقی بماند،
خشونت باید وجود داشته باشد.