گفت: یکی از مدعیان اصلاحات که پیش از این از کارکنان وزارت خارجه بود در یادداشتی نوشته است؛ باید از زمستان اروپا استفاده کنیم و هرچه زودتر توافق هسته‌ای را امضا کنیم!

گفتم: یعنی نمی‌دانند که تعویق در توافق به خاطر آن است که آمریکا حاضر نیست تحریم‌ها را لغو کند و تضمین بدهد به تعهداتش عمل کند و با راستی‌آزمایی مخالف است و حاضر نیست پرونده PMD را مختومه کند؟!

گفت: چه عرض کنم؟! آقایان با وادادگی و نابلدی و با دیپلماسی التماسی خود برجام سراسر خسارت را به ملت تحمیل کرده‌اند و حالا که دولت در پی رفع خرابکاری‌های آنهاست، به جای آن که از مردم خجالت بکشند و از دولت، تشکر کنند، همان نسخه ذلت‌بار را تجویز می‌کنند؟!

گفتم: یارو دنده عقب از یک جاده کوهستانی بالا می‌رفت. گفتند چرا دنده عقب می‌روی؟ گفت؛ شاید آن بالا جای دور زدن نباشد. دنده عقب می‌روم که برگشتنم عادی باشد. چند ساعت دیگر دیدند بازهم با دنده عقب در حال برگشتن است! پرسیدند چی شد؟ گفت؛ جا برای دور زدن بود!

شریعتمداری: مذاکره شتر مجنون است، به کوی لیلی نمی‌رود

🔹مدیر مسئول روزنامه کیهان در پاسخ به اظهارات سخنگوی وزارت خارجه آمریکا گفته: چالش هسته‌ای ۲۰ ساله کشورمان با آمریکا و اروپا به وضوح نشان می‌دهد که حریف نگران تولید سلاح هسته‌ای از جانب ایران نیست بلکه از آن به‌عنوان بهانه‌ای برای تحریم‌ها استفاده می‌کند و از آنجا که تحریم‌های اقتصادی تقریباً تنها اهرم باقیمانده در دست آمریکا برای مقابله با ایران اسلامی است هرگز از آن دست نخواهد کشید.

🔹از این روی مذاکره برای لغو تحریم‌ها آب در هاون کوبیدن است و با جرات می‌توان گفت که این مذاکرات راه به جایی نمی‌برد و می‌بینید که تاکنون از «ناکجا آباد» بیرون نرفته است.

🔹وقتی آمریکا اعلام می‌کند که حاضر نیست برای عمل به تعهداتش تضمین بدهد با صراحت اعلام کرده که اهل توافق نیست! یعنی مذاکره می‌کنیم که توافق نکنیم.

🔹مذاکراه با آمریکا به «شتر مجنون» در داستان ملای رومی شبیه است؛ مجنون که آهنگ کوی لیلی داشت بر ناقه‌ای نشست که کره‌ای در شهر داشت. در مجنون شوق رفتن به کوی لیلی موج می‌زد ولی ناقه که تاب دل کندن از کره خود را نداشت قدم از قدم بر نمی‌داشت و چنین بود که به قول ملای رومی «یک دو روزه ره بدین احوالها مانده مجنون در تردد سالها». مجنون در نهایت چاره کار را در آن می‌بیند که از ناقه پیاده شود و راه کوی لیلی را به پای خود بپیماید.

▪️هنوز مشخص نیست که امریکا در توافق هسته‌ای و پیشنهاداتی که به ایران ارائه کرده چه نکته یا نکاتی را گفته که صهیونیست‌ها را دچار سردرگمی کرده است که این همه به در و دیوار می‌زنند. آنچه توسط سران رژیم صهیونیستی و حتی مقامات سابق این رژیم در حالی روی دادن است، عجیب و چندان با قوه عقل قابل سنجش نیست. ابتدا مشاور امنیت ملی!! این رژیم راهی امریکا شد، بعد از آن وزیر جنگ به واشنگتن سفر کرد، یائیر لاپید به عنوان نخست‌وزیر موقت تلاش بسیاری کرده که با جو بایدن تلفنی صحبت کند (راست یا دورغ می گویند هنوز جفت و جور نشده است!) حالا هم خبر می‌رسد که رئیس سازمان تروریستی و آدمکشی موساد قرار است به امریکا برود!

▪️این را در کنار مواضع عجیب و بی‌سابقه رئیس سازمان تروریستی موساد در طول روزهای گذشته بگذارید که صهیونیست‌ها مدعی ناراحتی طرف امریکایی از این موضع‌گیری شده و تلاش کردند به نوعی آن را اصلاح کنند!! همچنین در یکی دو روز گذشته 5 رئیس سابق ستاد ارتش این رژیم نشست خبری مشترکی برگزار کردند تا در مورد توافق احتمالی میان امریکا و ایران توضیح دهند و نخست‌وزیر موقت این رژیم هم هفته گذشته خبرنگاران را جمع کرد تا از بدی‌های این توافق و خطرات و بحران‌هایی که قرار است با امضای آن برای امریکا به وجود بیاید، برای آن‌ها صحبت کند. او هم طبق معمول حرف‌هایی زد که مشخص نبود، چرا چنین می‌کند.

▪️مجموع رفتارهای صورت گرفته در سرزمین‌های اشغالی من را به عنوان یک روزنامه‌نگار به چند موضوع یا موضع رهنمون می‌کند که قابل توجه است: نخست؛ برخلاف برخی صحبت‌ها و دیدگاه‌هایی که در ایران و حتی امریکا یا برخی جاهای دیگر در موردش صحبت می‌کنند، صهیونیست‌ها یک برنامه هماهنگ و مشترک علیه هر توافقی دارند، حتی صحبت‌های عجیب و بی‌سابقه رئیس موساد (تا اندازه بسیار زیادی به عنوان رئیس موساد سیاسی صحبت کرد و حتی گفته شد او که رفیق نتانیاهو است، عمداً این حرف‌ها را زده تا زیرآب لاپید در انتخابات پاییز را بزند) نیز به نظرم هماهنگ شده بود، اینکه هر پنج ژنرال قاتل و آدمکش سابق صهیونیست‌ها هم بیایند و نشست مشترک بگذارند، باز هم موضوعی هدایت شده است.

▪️سفر مقامات رژیم صهیونیستی در مقام مشاور امنیت ملی (برای تحت تاثیر قرار دادن مشاور امنیت ملی امریکا که نقش بسیار مهمی در تصمیم‌سازی در کاخ سفید دارد) و در ادامه سفر وزیر جنگ این رژیم به امریکا که تلاش دارد تا از ارتباطات پنتاگونی در کاخ سفید بهره بگیرد و حتی همانگونه که برخی رسانه‌های صهیونیستی به نقل از گانتز نوشتند، شاید واژه گزینه نظامی را از بایدن بشوند، راهی این سفر شد. در ادامه پس از صحبت‌های سیاسی رئیس موساد که به شدت دولت امریکا و شخص بایدن را مورد حمله قرار داد باید واشنگتن شود، اینکه او در امریکا چه خواهد کرد و چه می‌خواهد را در طول روزهای آینده متوجه خواهیم شد.

▪️بنابراین صهیونیست‌ها بر خلاف آنچه که در نشست خبری ژنرال‌های قاتل و آدمکش این رژیم آمد، در مورد ایران با هم هماهنگ هستند و از یک پروتکل خاص بهره می‌گیرند و دست به دست هم داده‌اند تا امر سیاست سازی در امریکا را تحت تاثیر قرار دهند. آن‌ها به شدت روی بایدن، سن و سالش و همچنین حضور مشاوران متعدد با گرایش‌های مختلف در کاخ سفید حساب جدی باز کرده‌اند و امیدوارند که از این رهگذر به نتیجه خاص خود برسند. آن‌ها متن ارسالی امریکا به ایران را دیده و خوانده‌اند، حتی اگر در این متن احتمال برداشته شدن تحریم‌ها به نسبت 20 درصد هم دیده شده باشد، صهیونیست‌ها به شدت با آن مخالفت خواهند کرد، برای آن‌ها توافق در هر سطحی به منزله حکم پایان را دارد و بیانگر شکست همه سیاست‌های آن‌ها در قبال ایران است.

▪️نکته بعد، به نظر می‌رسد صهیونیست‌ها از آنچه که توسط امریکا ارسال شده راضی هستند و «کولی‌بازی» در می‌آورند و مخالفت می‌کنند تا ایران را ناچار به امضای همین پیشنهادات کنند. در واقع، صهیونیست‌ها برای اثرگذاری بر محیط سیاسی و تیم تصمیم‌ساز ایران دارند به این شکل رفتار می‌کنند. اگر آنچه برخی رسانه‌ها گفته‌اند واقعیت داشته باشد و مثلا مباحث پادمانی را امریکا نپذیرفته باشد، حتی اگر همه تحریم‌ها را هم بردارند هیچ ارزشی این توافق ندارد! یعنی می‌شود طرف صیهونیستی این را نداند؟ بدون شک این موضوع را می‌دانند و در حال اجرای یک شوی مسخره هستند، کما اینکه اگر توافقی امضا شد، این بار خودشان از اصلی‌ترین حامیان این توافق خواهند بود و آنچه در مورد آزادی عمل علیه ایران می‌گویند، مزخرفی بیش نیست چرا که دستشان بیش از این نمی‌رسد.

یک هفته از پاسخ ایران به پیشنهاد مطرح شده در وین می‌گذرد و هنوز جوابی از کاخ سفید به گوش نرسیده است. در مورد دلایل تعلل طرف امریکایی در این زمینه می‌توان مسائل و موارد متعددی را مطرح کرد، اما اولین و اصلی‌ترین نکته، پیش‌زمینه ذهنی آ‌ن‌ها است که از اول می‌گفتند ایران دنبال توافق نیست و این پیش‌زمینه باعث شد تا در تمام طول دوره مذاکرات آن‌ها به نتیجه و توافق فکر نکنند اما حالا که ایران پاسخی مثبت داده، در کاخ سفید ولوله افتاده و آن‌ها نمی‌دانند واقعا باید چه کنند. مخالفان و موافقان توافق با هم دچار اختلاف شده‌ و مهمترین عامل در این زمینه که رژیم صهیونیستی باشد بیش از همه دچار آشفتگی ذهنی شده و فشار بر طرف امریکایی را افزایش داده است. تاخیر در پاسخ، نشان از بروز اختلاف نظر شدید در کاخ سفید است. آیا آن‌ها دنبال پاسخی هستند تا ایران قبول نکند و دوباره دست به تبلیغات علیه ایران شوند.

ما باید منتظر باشیم و ببینیم چه کسی پیروز میدان خواهد شد، آیا امریکا طرف امریکایی مستقل تصمیم می‌گیرد یا اینکه تحت فشار طرف اسرائیلی است.

بسم الله الرحمن الرحیم

سلاح هسته‌ای

بازدارندگی هسته‌ای

زمان برای ایجاد چتر هسته‌ای فرا رسیده است! ...

این روزها مجددا شاهد برگزاری مذاکرات هسته‌ای در وین هستیم. حقیقت آن است که برای هر ناظر بیرونی این ماجرا، کلاف سردرگم پرونده هسته‌ای ایران، روندی معیوب و ناقص را دنبال می‌کند و هیچ‌گاه به سر منزل مقصود نرسیده است. چه در دوران پیش‌روی و چه در دوران عقب‌نشینی.

گذشته از تحلیل شرایط مذاکره و سناریوهای پیش رو، لازم است نگاهی جامع و کلی به پرونده هسته‌ای ایران و تعامل غرب با آن داشته باشیم تا پس از چند دهه هزینه و تندی و کندی بتوانیم نگاهی متوازن و برخواسته از واقع‌گرایی و نه برخواسته از امیدهای واهی داشته باشیم.

به نظر نگارنده اساسا برجام یک برنامه پایه‌ای برای خلع سلاح ایران، کنترل رفتار جمهوری اسلامی و پیش‌بینی پذیر نمودن ایران بود که به نظر می‌رسد طراحان غربی با درصد بالایی توانستند آن را با موفقیت اجرا کنند و در این میان نقش عناصر داخلی و همراهان ایرانی آنها در دولت‌های مختلف انکارناپذیر است.

عدم پاسخ مناسب به حملات اسرائیل در سوریه، با این عنوان که روند مذاکرات هسته‌ای از سال ۱۳۹۳ به بعد را مختل می‌کند، موجب گرفتار شدن جمهوری اسلامی در دام پیش‌بینی پذیر شدن و نهایتا از دست رفتن بازدارندگی آن در مقابل دشمن گردید که این روند تداوم و تشدید پیدا کرد تا آنجا که اوج آن در ترور علنی شهید حاج قاسم سلیمانی به عنوان نماد نظامی‌گری جمهوری اسلامی رقم خورد و در واقع ترور گستاخانه حاج قاسم، با هدف آغاز عملیات فروپاشی نظام جمهوری اسلامی طراحی شده بود؛ چرا که در غیر اینصورت نیازی به ترور علنی و گردن گرفتن مسئولیت آن نبود و می‌شد با یک تیر پهپاد یا پرتابه در سوریه این کار را بدون هزینه بعدی انجام داد.

اگرچه عملیات فروپاشی با حضور عظیم مردم ایران در تشییع پیکر شهید سلیمانی ناکام باقی ماند، اما پاسخ ضعیف و نامتناسب نظامی به امریکا در حمله به عین الاسد طبیعتا نمی‌توانست و نتوانست بازدارندگی از دست رفته را بازیابی نماید. حمله موشکی به عین الاسد البته از نظر پرستیژ سیاسی یک امتیاز مثبت برای جمهوری اسلامی ایران و ضربه‌ای جدی به امریکا بود و اثرات مخرب و بلندمدتی برای هژمونی و ابرقدرتی امریکا بدنبال داشت.

شاهد عدم بازیابی بازدارندگی، عملیات‌های خرابکاری اسرائیل در نطنز و سپس ترور شهید فخری‌زاده به عنوان هدایت‌کننده اصلی طرح بازدارندگی هسته‌ای جمهوری اسلامی در درون خاک ایران است. که با هدف مختل نمودن طرح‌های مربوطه و همچنین حذف مهم‌ترین فرد تصمیم‌ساز جمهوری اسلامی در زمینه راهبرد هسته‌ای انجام گرفت.

لذا ما باید زمانی که له/علیه برجام صحبت می‌کنیم، بدانیم که برجام معامله‌ای اقتصادی در مقابل بازدارندگی ماست. به بیان واضح‌تر امنیت می‌فروشیم تا پول بدست آوریم.

پس از انفجار دوم نطنز بود که سرانجام این ادراک در همه‌ی لایه‌های مسئولین ایرانی(به غیر از خائنین و نفوذی‌ها) به وجود آمد که خطر بسیار نزدیک است و باید به سرعت بازدارندگی از دست رفته بازیابی شود، و در غیر اینصورت همه چیز از بین خواهد رفت و اقدام بعدی دشمن می‌تواند دردناک‌تر باشد. طرح‌های لازم برای بازیابی بازدارندگی آماده شد، اما تنها زمانی تصمیم به اجرا گرفته شد که اقدام بعدی دشمن یعنی ترور شهید فخری‌زاده به وقوع پیوست.

از آن به بعد بود که شاهد حملات پهپادی و موشک‌های کروز به ناوگان تجاری اسرائیل بودیم و پس از چند پاسخ متقابل، خط قرمز اسرائیل یعنی تلفات انسانی هم زیر پا گذاشته شد، اما پاسخی از سوی اسرائیل داده نشد. و این به معنای آن بود که ایران بر روی نقطه ضعف اسرائیل یعنی دریانوردی که شریان اصلی اسرائیل است، دست گذاشته بود. طبیعی بود که اسرائیل تمایلی به ادامه درگیری در این عرصه نداشت. البته این به معنای بازیابی کامل بازدارندگی نبوده و نیست و آنچه که طی نزدیک به ده سال از دست داده‌ایم به این سرعت بازیابی نمی‌شود.

در شرایط پس از تغییر راهبرد جمهوری اسلامی که با کنار رفتن مجلس و دولت قبلی در تهران میسر گردید، غنی‌سازی در ایران به بالای ۶۰٪ رسید و در آبان۱۴۰۰ ایران به ۲۵ کیلوگرم اورانیوم تا ۶۰٪ غنی‌شده دست پیدا کرد.

گذشته از نوع مذاکرات فعلی در وین و نتیجه آن، چنین توافقی یک خسارت محض محسوب می‌شود. چرا که با وجود تهدیدات مختلف و متنوع کنونی که ایران با آن مواجه است، تنها ساخت و آزمایش علنی سلاح هسته‌ای و اعلام راهبرد قاطع هسته‌ای می‌تواند حجم بالایی از این تهدیدات امنیتی، نظامی، سیاسی و اجتماعی را به یکباره تقلیل داده و هزینه‌های کشور را تا حد زیادی کاهش دهد.

 موقعیت فعلی تحولات منطقه‌ای و بین‌المللی از جمله موضع ضعف ایالات متحده در درگیری هم‌زمان با چین و درگیری با روسیه بر سر حمله به اوکراین و همچنین موقعیت متزلزل سیاسی در تل‌آویو بهترین زمان برای این تصمیم تاریخی در جمهوری اسلامی ایران است که با کمترین واکنش و هزینه راهبرد هسته‌ای خود را اعلام و از این توان خود رونمایی نماید.

از طرفی برآوردها نشان می‌دهد که اگر با سرعت چند ماه اخیر غنی‌سازی ۶۰٪ ادامه پیدا کرده باشد، احتمالا میزان اورانیوم تا ۶۰٪ غنی‌شده ایران به مرز ۴۰ کیلوگرم رسیده و این بدان معناست که با همین سطح غنی‌سازی ۶۰٪ نیز ایران فاصله زیادی با کسب اورانیوم کافی برای یک بمب ندارد. در یک روش ساده ایران می‌تواند به طور مستقیم با ۴۵ کیلوگرم اورانیوم تا ۶۰٪ غنی شده خود، به جرم بحرانی برای سلاح هسته‌ای دست پیدا کند. و باقی مسائل فنی بدست شهید فخری‌زاده به طور مجزا در همان سال‌های منتهی به ۲۰۰۳ حل و فصل و آزمایش سرد شده است و قطعا این شهید بزرگوار و مجموعه همراه ایشان در این نزدیک به دو دهه بیکار نبوده‌اند و سفرهای ایشان به کره شمالی همزمان با آزمایشات هسته‌ای پیونگ‌یانگ هم این مسأله را تأیید می‌کند.

از نظر اقتصادی نیز، تحریم‌های غرب بر علیه ایران به حداکثر خود رسیده است و اقتصاد ایران پس از دریافت موج تحریمی، اکنون در حال بازیابی و خروج از چالش است. بنابراین در شرایط فعلی، غرب و سایر قدرت‌های دنیا در ضعیف‌ترین حالت ممکن نسبت به ایران قرار دارند و اکنون گزینه‌های چندانی در برابر هسته‌ای شدن جمهوری اسلامی در دست آنها نیست.
از نظر افکار عمومی داخلی نیز برای اولین بار است که نهادهای مسئول در جریان افکارسنجی خود با موافقت بیش از نیمی از مردم ایران با مسلح شدن به سلاح هسته‌ای مواجه شده‌اند.

بنابراین اگر بناست مذاکرات فعلی در وین برای خرید وقت ادامه پیدا کند، فبها. و فاصله زیادی با هسته‌ای شدن باقی نمانده. اما اگر واقعا بناست که مجددا هرچه اندوخته‌ایم، در ازای تعلیق  موقت و نصفه و نیمه بخشی از تحریم‌ها(شرطی‌شدن مجدد اقتصاد کشور) از دست بدهیم، بهتر است بدانیم که اورانیوم غنی شده یک سرمایه راهبردی است و ما نیز در محدودیت منابع اورانیومی به سر می‌بریم و اینگونه نیست که سرمایه‌های از دست رفته را بتوان به طرفة العینی بازگرداند. این سرمایه‌ها نباید از کشور خارج شود تا در صورت خروج محتمل و متوقع طرف مقابل، بتوان خسارت را زودتر جبران نمود؛ اگرچه پذیرش مجدد تعهدات هسته‌ای عملا کشور را در معرض یک آفند سراسری(و شاید هسته‌ای) قرار می‌دهد.
بررسی شرایط لازم برای توافق در مذاکرات جاری، از حوصله این متن خارج است و در نوشتاری دیگر به آن پرداخته خواهد شد.

◀️ نکته اول
🔸 تحریمها تنها ابزار در اختیار آمریکاست
🔸 آمریکا هرگز در شرایط فعلی تحریمها را برنخواهد داشت
🔸 هدف آمریکا از مذاکره برجام هسته ای نیست، بلکه به دنبال برجام موشکی و منطقه ای هست

◀️ نکته دوم
🔸 حاکمیت معتقد است راه خلاصی از تحریمها خنثی سازی است نه مذاکره
🔸 راهبرد خنثی سازی تحریمها نیز تنها دو گزاره دارد:
▪️ توانمندسازی اقتصاد داخلی(اقتصاد مقاومتی)
▪️ گسترش ارتباطات سیاسی و اقتصادی با کشورهای همسو
🔸تمرکز دولت سیزدهم نیز بر راهبرد خنثی سازی تحریمهاست نه مذاکره

◀️ نکته سوم
🔸 راهبرد آمریکا در شرایط فعلی بر چند محور استوار است:
▪️ تشدید روانی تحریمها
▪️ مقصر نشان دادن دولت رئیسی در باقیماندن تحریمها
▪️ ناکارآمد نشان دادن دولت رئیسی در افکار عمومی
▪️ تخریب راهبرد خنثی سازی دولت رئیسی
🔸 پیاده نظام آمریکا برای پیاده سازی راهبردش دو گروه در داخل است:
▪️ جریان غربگرا
▪️ گروه نفوذ در داخل جریان انقلابی

◀️ نکته چهارم

🔸اهداف حاکمیت در مقابل پیشنهاد مذاکره مستقیم آمریکا:
▪️ خنثی کردن توطئه آمریکا در مقصر نشان دادن دولت رئیسی در باقیماندن تحریمها
▪️ خنثی کردن توطئه تشدید روانی تحریمها
▪️ نشان دادن چهره دمکراتیک به حهان از دولت رئیسی
🔸 پیش شرط رفع تحریم راهبرد خنثی سازی توطئه آمریکاست نه فتح باب مذاکره

درباره صحبت‌های آقای ظریف پیرامون هزینه شدن دیپلماسی برای میدان، بک بحث نظری بسیار مهم هست که نمی‌توان از کنار آن به‌راحتی عبور کرد و بدان نپرداخت؛ و باور حقیر این است که اساسی‌ترین مشکل آقای ظریف و طیف سیاسی همسو با ایشان دقیقا همین‌جاست.
به عبارات آقای ظریف دقت بفرمایید. ایشان در شاهدی که برای هزینه شدن دیپلماسی برای میدان می‌آورد، می‌گوید: "تقریبا هر بار که من برای مذاکره رفتم این شهید سلیمانی بود که می‌گفت می‌خواهم تو این خاصیت یا نکته را بگیری...می‌گفت تو می‌روی با لاورف مذاکره می‌کنی از او یک دو سه چهار بخواه. یعنی دیپلماسی هزینه این شود که شما مثلا در حلب می‌خواهید این کار را بکنید یا در ادلب می‌خواهید شیعیان... اینها اهداف مقدسی بودند، نمی‌گویم اهداف بدی بود...تو می‌روی با لاورف مذاکره می‌کنی فشار بیاور که فوعا و کفریا را باید ما آزاد کنیم".
آقای ظریف از این درخواست‌های حاج قاسم با عنوان "هزینه دیپلماسی برای میدان" سخن می‌گوید و اشکال این تفکر دقیقا در همین نگاه است و می‌توان آثار این اشکال را از برجام تا دیگر مسائل حوزه سیاست خارجی دولت آقای روحانی نیز دید.
اشکال آقای ظریف اینجاست که توجه ندارد چه مذاکره در دیپلماسی و چه عملیات در میدان، هر دو ابزارهایی برای رسیدن به اهداف و سیاست‌های تعیین شده از سوی یک نظام سیاسی هستند. اگر کتاب هنر تحریم‌ها نوشته ریچارد نفیو را خوانده باشید، او مذاکره و تحریم را دو قطعه مکمل از پازل فشار بر ایران توصیف می‌کند. یعنی رژیم آمریکا هدف اعمال فشار بر ایران برای تغییر رفتار/تغییر نظام را تعریف کرده و هم از ابزار دیپلماسی(مذاکره) و هم از ابزار حمله اقتصادی(تحریم) برای این امر بهره می‌گیرد. این است که می‌بینیم دیپلمات آمریکایی در برجام دنبال همان چیزی است که افسر تحریم آمریکایی در پی آن است. اهداف اینها با یکدیگر تباین و تناقض ندارند که مثلا وزیر خارجه آمریکا به وزیر خزانه‌داری این کشور بگوید من دیپلماسی را هزینه میدان جنگ اقتصادی کردم! می‌بینید چقدر این حرف مضحک است؟!
کشور و منطقه با تهدید داعش مواجه است و نظام هوشمندانه تصمیم می‌گیرد تهدید داعش را سرکوب کند. حال برای دستیابی به هدف "نابودی تهدید داعش"، سیستم باید همه ابزارهای خود را فعال نماید. حاج قاسم جانش را کف دستش می‌گیرد و به سوریه و عراق می‌رود تا در میدان عملیات کند. دولت باید بودجه مورد نیاز را تامین کند. دستگاه‌های اطلاعاتی باید کمک اطلاعاتی کنند. و دیپلمات‌ها باید ابزار سیاست خارجی را هرجا لازم است فعال کنند.
حال شما مظلومیت حاج قاسم را ببینید که از طرف نظام در کف میدان مشغول شمشیر زدن است، یکی بودجه‌اش را نمی‌دهد، آن یکی می‌گوید نباید از بشار اسد حمایت کنیم، دیگری به زبان شکایت می‌گوید من دیپلماسی را هزینه کردم تا فلانی مثلا در حلب چه کند!
این نگاه خسارت‌بار مع‌الاسف در ماجرای برجام هم حاکم بود. آقایان قرار شد بروند دیپلماسی کنند تا تحریم‌ها برداشته شود. در میدان، صنعت هسته‌ای به شکل بی‌سابقه‌ای تحدید شد و بازرسی از اماکن مختلف کشور باز به شکل بی‌سابقه‌ای تشدید شد تا آقایان دیپلمات با تقدیم این امتیازات، لغو تحریم‌ها را از طرف مقابل بگیرند. اما در کمال تعجب پس از اینکه تحریمی لغو نشد، آقای عراقچی آمد و در تلویزیون فرمود که اساسا برجام برای لغو تحریم‌ها نبود! یعنی اصلا دیپلمات‌ها فراموش کرده بودند -و از ملت هم می‌خواستند فراموش کنند- که برای چه مذاکره کرده‌اند و قرار بود به یک هدفی دست یابند!
دیپلماسی در ذهن آقایان ظاهرا ابزاری نیست که باید در خدمت اهداف کشور قرار گیرد و بی‌آنکه حاصل و نتیجه‌ای برایش بتوان متصور شد، خودش به خودی خود موضوعیت دارد. این دیپلماسی برای دیپلماسی، همچون هنر برای هنر یادآور مشی دادائیست‌هاست که نحله‌ای از نهیلیسم بودند، برای افعالشان هیچ هدفی جز رسیدن به "تازگی" متصور نبودند و می‌گفتند ما وطن و سياست نمی‌خواهيم، ما «هيچ» می‌خواهيم؛ اينگونه به تازگی خواهيم رسيد!

۱. کاملا حساب شده بوده و دقیقا به قصد انتشار، قبل از انتخابات ضبط شده

۲.ظریف شدیدا به سردار سلیمانی حسادت میکرده و از ایشون کینه داشته  و هنوز هم اون عقده ها ادامه دارن

۳.ظریف و تیم دولت، حفظ برجامو از حفظ تمام مقدسات و شخصیتهای مملکت بالاتر میدونن

۳.احتمال اینکه ترور شهید سلیمانی با هماهنگی داخلی ها بوده باشه بسیار بالاست.

۴. ظریف شخص خودشیفته ای هست و مصاحبه کننده و دست اندرکاران به این موضوع کاملا واقفن

۵.تخریب روابط بین ایران و روسیه از اهداف اصلی انتشار این صوت هست.

۶. نیروهای انقلابی رو نوچه های روسیه نشون دادن برای حذفشون از چرخه‌ رقابت انتخاباتی از اهداف اصلی این مصاحبه هست.
۷.ظریف عمیقا شیفته‌ غرب و آمریکاست

آقای ربیعی سخنگوی دولت گفته‌اند "به خاطر اختلافات داخلی نتوانستیم از برجام خوب استفاده کنیم".
این عبارات در میان حروف و کلمات خود، سخن فراوان دارد. نخست اینکه آقای ربیعی اعتراف به‌روزی کرده‌اند درباره بی‌فایده بودن برجام برای اقتصاد ایران؛ و این اعتراف را در دوره‌ای که جماعتی با مفروض گرفتن فقدان حافظه تاریخی در ملت، از عصر برجام نوستالژی ساخته‌اند تا خسارتی جدید به کشور تحمیل کنند، باید به فال نیک گرفت. برجامی که از رئیس کل بانک مرکزی‌اش تا وزیر نفتش تا رئیس‌جمهورش معترف شده‌اند که تحریم‌های بانکی را رفع نکرد و این یعنی تحقیقا هیچ، امروز در قالب یک آرزو به ملت فروخته می‌شود و دشمن در کمین است که از این آرزوی باطل، صید دیگری کند.
اما نیت آقای ربیعی اعتراف به بی‌فرجامی برجام نیست و این اعتراف، محصول جانبی همان پروژه نوستالژی‌سازی از عصر برجام است. سخنگوی دولت آقای روحانی به جای اینکه در مقام مطالبه قرار گیرد و خطاب به طرف آمریکایی حرف قطعی نظام را بزند و بگوید که دولت در دوره حضور آمریکا در برجام نیز به دلیل بدعهدی و سنگ‌اندازی آمریکا نتوانست از وعده‌های داده شده بهره‌مند شود و لذا اشتباه گذشته که عبارت بود از اعتماد به آمریکا تکرار نخواهد کرد"، در کمال وقاحت طرف آمریکایی را از خیانت‌هایش در توافق تطهیر می‌کند و بهره‌مند نشدن از مواهب برجام را به گردن اختلافات داخلی می‌اندازد!
این یک پیام به دشمن است که شما راحت باشید. صد بار اگر عهد شکستید بازآیید و ما عهدشکنی شما را به گردن اختلاف داخلی خودمان می‌اندازیم و اجازه نمی‌دهیم چهره شما لکه دار شود. و دشمن غدار، در میانه مذاکرات، خوب می‌داند با چنین پیامی چه کند.
سوال از آقای ربیعی این است که دقیقا کدام اختلاف داخلی باعث شد که دقیقا از کدام مواهب برجام بهره‌مند نشویم؟ اینکه نفت فروختید و پولش در بانک‌های خریداران بلوکه شد، نتیجه کدام اختلاف بود؟ اینکه توسعه فاز ۱۱ پارس جنوبی را معطل توتال گذاشتید و توتال سرتان کلاه گذاشت و رفت، دقیقا مربوط به کدام اختلاف بود؟ اینکه بعد از برجام دوباره پای پژو و رنو را به ایران باز کردید و مونتاژکاری خودرو را دوباره از سر گرفتند و با خروج ترامپ از برجام، شوک سنگین دیگری به صنعت خودروی ما وارد شد، ناشی از کدام اختلاف بود؟
چرا با ملت دوپهلو سخن می‌گویید. دقیق و جوانمردانه بگویید که بر سر چه چیزی اختلاف وجود داشت و این اختلاف کدام مانع را در برابر بهره‌مندی از برجام ایجاد کرد؟ شما که در امضای برجام از خطوط قرمز نظام گذشتید و در اجرای برجام هم از شروط نظام عدول کردید! چه چیز دیگری می‌خواستید که بر سرش اختلاف وجود داشت؟
امروز با اینکه همه چیز روشن است، مجددا وارد مذاکره شده‌اید و به جای اینکه قواعد مذاکره را رعایت کنید، طرف بدعهد را تطهیر می‌کنید و داخل را مقصر جلوه می‌دهید؟ دولت آقای روحانی اگر به فکر منافع مردم است و واقعا در پی رفع تحریم‌هاست، باید این ادبیات را کنار بگذارد و همچون یک فروشنده ناچار پای میز مذاکره ننشیند. اگر واقعا در پی برداشته‌شدن تحریم‌ها هستید، باید از تجربه برجام درس بگیرید و به جای سیاسی‌کاری داخلی، محکم بر سر راستی‌آزمایی تحریم‌ها بایستید تا کلاه تَکراری برجام بار دیگر سرتان نرود‌.
 

یک بحث انحرافی در مذاکرات وین وجود دارد و آن اینکه آمریکا تحریم‌های دوره ترامپ را بردارد و به وضعیت برجام بازگردد یا خیر، بخشی از تحریم‌های دوره ترامپ حفظ شود‌. این بحث از این رو انحرافی است که حتی اگر آمریکا همه تحریم‌های دوره ترامپ را لغو کند و به وضعیت برجام بازگردد، به معنی لغو تحریم‌های وعده داده شده در برجام نیست و نباید متضمن بازگشت ایران به تعهدات برجامی‌اش باشد.
آنچه ملاک ایران برای بازگشت به تعهدات خود خواهد بود، راستی‌آزمایی اجرایی شدن تعهدات اروپا و آمریکا در بندهای ۱۸ تا ۳۳ و ضمیمه دوم برجام است. به صورت کلی، طبق تعهدات تحریمی آمریکا و اروپا، اشخاص حقیقی/حقوقی مندرج در پیوست‌های یک و سه از ضمیمه دوم برجام باید از فهرست تحریمی آمریکا و اروپا حذف شوند و هر گونه محدودیت مربوط به نقل و انتقالات مالی، فعالیت‌های بانکی، صنعت نفت و گاز و پتروشیمی و خدمات مرتبط، صنعت کشتی‌رانی، بیمه، تجارت فلزات پایه و گران‌بها، صنعت خودرو، هواپیمای مسافربری و قطعات مربوطه و... از پیش پای ایران برداشته شود.
مسئله اینجاست که بسیاری از این محدودیت‌ها حتی در دوره قبل از خروج آمریکا از برجام نیز برداشته نشدند و برای مثال ایران امکان نقل و انتقال پول نفتی را که فروخته بود، نداشت. در واقع ایران باید پیش از خروج آمریکا از برجام در واکنش به اجرایی نشدن تعهدات تحریمی طرف مقابل، اقدام به کاهش تعهدات هسته‌ای خود می‌کرد که مع‌الاسف این اقدام تا یک سال پس از خروج رسمی آمریکا از برجام به تعویق افتاد.
می‌دانیم که از روز ۱۸ اکتبر ۲۰۱۵ یا ۲۶ مهر ۹۴ که به روز پذیرش موسوم شد(Adoption Day) ایران تمامی تعهدات هسته‌ای فهرست شده در بند C از ضمیمه پنجم برجام را انجام داد و پس از مهر تایید آژانس بر اجرای این تعهدات، روز اجرای برجام(Implementation Day) در ۲۶ دیماه ۹۴ فرا رسید و قرار شد که طرف مقابل اجرای تعهداتش را آغاز کند، که نکرد؛ و این بدعهدی از زبان مقامات متعدد دولتی از جمله شخص آقای روحانی بیان شد. بنابراین، ایران از ۲۴ مهر تا ۲۶ دیماه تعهدات خود را بدون اینکه طرف مقابل اقدامی انجام دهد، انجام داده و یک سال پس از خروج آمریکا نیز تمام و کمال به اجرای تعهداتش ادامه داده است. این است که اکنون ما در جایگاه مدعی قرار داریم و آنچه رهبر حکیم انقلاب اسلامی به عنوان راستی‌آزمایی لغو تحریم‌ها مطرح کرده‌اند، یک رویکرد کاملا عقلانی و منطقی است.
لذا باید به دو نکته مهم دقت کافی داشت. اولا نباید بحث حول تحریم‌های ترامپ بچرخد و آنچه ملاک است، راستی‌آزمایی آثار وعده داده شده از لغو تحریم‌ها در برجام است. ثانیا به همان دقتی که اثر اجرای تعهدات ایران با اندازه گیری درصد اورانیوم غنی‌شده یا میزان اورانیوم انباشت شده ممکن است، اثر رفع تحریم‌ها نیز باید ملموس باشد و ایران بتواند در مقادیر قابل توجه و در بازه زمانی معقول، به تجارت اقلام تحریمی پرداخته و تراکنش‌های مرتبط بانکی را تست کند که زمانی حداقل ۳ تا ۶ ماه برای این‌کار لازم است. لمس اثر لغو تحریم‌ها با عباراتی چون "راستی‌آزمایی سریع" در تناقض آشکار است.
اینکه روی کاغذ همچون عصر برجام فریبکاری‌هایی صورت گیرد و فی‌المثل ایران نفت بفروشد و پولش در بانک کشور خریدار بلوکه شود و چند سال بعد میان بانک مرکزی و سازمان برنامه بر سر چاپ پول به پشتوانه پول‌های بلوکه شده عصر برجام دعوا درگیرد، به معنی لغو تحریم نیست.
ملت ایران فراموش نکرده است که در عصر برجام وقتی روشن شد تحریم‌ها در عمل برداشته نشده است، آقای عراقچی در تلویزیون ظاهر شده و اساسا هدف لغو تحریم‌ها را منکر شد و گفت هدف مذاکرات لغو تحریم‌ها نبوده است! این فاجعه نباید تکرار شود و در جلوگیری از تکرار آن، همه ما مسئولیم.

خاطرات اوباما اخیرا منتشر شد

قسمت مربوط به ایران باید تفسیر شود

اوباما می نویسد : طول سال اول ، تعاملات با رهبران سه کشور ایران، روسیه و چین به من نشان داد که این کار چقدر می تواند دشوار باشد.

از بین این سه مورد ، ایران کمترین چالش را در برابر منافع بلند مدت امریکا ایجاد کرده

اما جایزه "خصمانه ترین دشمن" را از آن خود کرده است.

رفتار بایدن بازنویسی خاطرات اوباماست ، بایدن خاطرات اوباما را پاک نویس می کند .

🖊اجرای توصیه‌های FATF چگونه همکاری‌های بانکی قبل از برجام را نابود کرد؟

🔹اخیرا ادعایی مطرح شده که بانک‌های روسی و چینی به دلیل تصویب نشدن الحاق به کنوانسیون‌های تکلیفی FATF با ایران کار نمی‌کنند و حتی اگر این مسئله حل نشود، توافق راهبردی با چین نیز اجرایی نخواهد شد!

🔹مطرح کنندگان این ادعاها، یا قصد عملیات روانی برای پیشبرد پروژه فشار حداکثری آمریکا را دارند، یا مشکلشان فقر اطلاعاتی و علمی است. اگر قصد عملیات روانی و کمک به آمریکا را دارند، مخاطب این نوشته کوتاه مردم هستند که فریب دیو و دلبر سازی‌های تجربه‌شده این جماعت را نخورند؛ اما اگر مدعیان، واقعا دچار فقر علمی و اطلاعاتی‌اند، توجه آنان را نیز به نکاتی جلب می‌کنم.

🔹آمریکایی‌ها به دلیل مزیت منحصربفردی که در رهگیری تراکنش‌های بانکی بین‌المللی دارند، از سال ۲۰۰۱ تحریم‌های مالی را علیه رقبای بین‌المللی خود به ویژه ایران، چین و روسیه در دستور کار قرار داده‌اند. مکانیسم اعمال این تحریم‌ها نیز اینگونه است که با رصد تراکنش‌های بانکی، روابط تجاری را کشف می‌کنند و هر شخص -حقیقی یا حقوقی- را که با اشخاص تحریم‌شده توسط آمریکا معامله کند، یا جریمه می‌کنند یا اموالش در آمریکا را توقیف کرده و از معامله با اشخاص آمریکایی منع می‌کنند. اینجاست که شرکت‌ها، بانک‌ها و افراد از ترس جریمه شدن، توقیف اموال، یا محرومیت از معامله با اشخاص و نهادهای آمریکایی، از معامله با اشخاصی که در لیست موسوم به SDN وزارت خزانه‌داری آمریکا قرار دارند، پرهیز می‌کنند.

🔹برای اینکه چنین مکانیسمی دقیق عمل کند، آمریکا طی سال‌های اخیر تلاش زیادی به خرج داده تا هم زیرساخت‌های حقوقی برای اشراف بر تراکنش‌های بانکی بین‌المللی ایجاد کند، و هم زیرساخت‌های فنی-اطلاعاتی لازم را فراهم آورد. می‌توان در یک جمله گفت که زیرساخت حقوقی این اشراف عبارتست از اجرای توصیه‌های FATF توسط قربانیان، و زیرساخت فنی این اشراف نیز عبارتست از اشراف کامل بر دیتابیس سامانه‌های پیام‌رسان بانکی بین‌المللی نظیر سوئیفت. خوآن زاراته مشاور وزیر خزانه‌داری آمریکا در دوره اوباما در  کتاب "جنگ خزانه‌داری" کاملا توضیح داده است که چطور برای رفع نیازهای اطلاعاتی مرتبط با تحریم، آمریکا سوئیفت را وادار به ارائه اطلاعات بانکی مشتریانش کرد و هرجا هم نیاز به شفافیت بیشتر تراکنش‌ها برای رهگیری بود، از دریچه تحمیل توصیه‌های FATF به قربانیان تحریم ورود کرد.

🔹در رابطه با ایران، آمریکا به موجب قوانین متعددی از جمله بخش ۱۰۴ قانون تحریمی سیسادا یا بند "د" از بخش ۱۲۴۴ قانون تحریمی ایفکا، هر بانکی را که با اشخاص حقیقی و حقوقی ایرانی تحریم شده یا بخش‌های مشخصی نظیر انرژی، کشتیراتی و... ایران، تراکنش قابل توجهی انجام دهد یا خدمات مالی به آنها ارائه کند، تحریم و جریمه می‌کند.

🔹بنابراین، آمریکا از یک سو قوانینی داخلی وضع کرده که بر اساس آنها، معامله و همکاری بانکی طرف‌های خارجی با اشخاص و نهادهای ایرانی را ممنوع کرده؛ و از سوی دیگر، از طریق رهگیری تراکنش‌های بانکی بین‌المللی، این قوانین تحریمی را اعمال می‌کند. لذا هرچقدر مبادلات بانکی ایران با خارج از کشور برای آمریکا شفاف‌تر شود، اعمال این تحریم‌ها بیشتر و دقیق‌تر خواهد شد. به عبارت دیگر، هرچه ایران بیشتر توصیه‌های FATF را اجرا کرده و کم و کیف مبادلاتش را برای طرف‌های خارجی آشکارتر کند، و از سامانه‌های نظیر سوئیفت که تحت اشراف آمریکا هستند، بیشتر استفاده کند، ضریب آسیب‌پذیری‌اش از تحریم‌های آمریکا افزایش خواهد یافت. اینکه در سال‌های اخیر و به ویژه پس از برجام، تحریم‌های آمریکا علیه کشورمان کاری‌تر شده، هیچ دلیلی جز اجرای توصیه‌های FATF و شفاف‌تر شدن مبادلات ایران برای رصدکنندگان آمریکایی تراکنش‌های ما ندارد.

🔹بنابراین، واقعیت این است که پیش از امضای برجام، روابط بانکی ایران با بانک‌های خارجی تا سطح قابل قبولی برقرار بود، اما پس از برجام که سیاست ادغام در نظم مالی بین‌المللی با اشتیاق دنبال شد و بیش از ۹۰درصد توصیه‌های FATF در ایران اجرا شد، اشراف آمریکا بر مبادلات بانکی ایران افزایش چشمگیری یافت و کانال‌های مبادلاتی‌مان لو رفت. و البته جای سوال است که با اینکه FATF ایران را وارد لیست سیاه خود کرده، چرا ایران همچنان بیش از ۹۰درصد برنامه اقدام توافق شده با این نهاد غیررسمی و غیرالزام‌آور بین‌المللی را که تیزکننده تیغ تحریم‌های آمریکاست، اجرا می‌کند و حداقل تعلیقشان نکرده است!

🔹در شرایط تحریم، هر اقدامی که موجب افزایش اشراف آمریکا بر مبادلات مالی ایران شود، شرایط را بر ما سخت خواهد کرد و هر اقدامی که مبادلات کشور را از نظام رهگیری آمریکا پنهان کند، تحریم‌ها را بی‌اثر خواهد کرد. به همین دلیل است که ما از اجرای توصیه‌های FATF با عنوان خودتحریمی یاد می‌کنیم.

اعتراف رسانه آمریکایی ؛

پس از شروع جنگ تجاری بی پروا ترامپ علیه ایران، اکنون چین به این درک رسیده است که با محافظت از مخالفان « فشار حداکثری» و نمایش ناتوانی آمریکا به سود بیشتری دست خواهد یافت.

هیئت تحریریه واشنگتن پست

کارزار « فشار حداکثری» دولت ترامپ علیه ایران تاکنون نتوانسته به اهداف اعلامی یا نامشخص خود برسد. آمریکا تاکنون نتوانسته زمینه توافق جدید با ایران را فراهم سازد و به سیاست های ایران در خاورمیانه خاتمه دهد، و نه باعث سرنگونی نظام ایران شده است. اکنون ممکن است با ایجاد توافق مشارکت استراتژیک بین ایران و چین، اقتصاد ایران از فشار حداکثری نجات یابد و پکن به جایگاه و موقعیت قدرتمندی در منطقه دست یابد و این دو امر می تواند به منافع ایالات متحده آمریکا ضربه جدی و سنگینی وارد کند.

به گزارش نیویورک تایمز، توافق نامه ای که در ماه گذشته از سوی رئیس جمهور ایران به تصویب رسید منجر خواهد شد تا چین در ازای خرید جریان ثابت و با تخفیف نفت، میلیاردها دلار در ایران سرمایه گذاری کند. بر اساس پیش نویس 18 صفحه ای توافق نامه تجاری که تایمز گزارش داده؛ این توافق نامه شامل همکاری های امنیتی و نظامی از جمله رزمایش های مشترک نظامی و به اشتراک گذاری اطلاعات را پیش بینی کرده است. البته این توافق هنوز پرده برداری نشده و باید توسط مجلس شورای اسلامی به تصویب برسد و احتمالا با مقاومت ملی گرایان روبرو خواهد شد. اما اگر این توافق به نتیجه برسد نه تنها دیوار تحریم هایی که دولت ترامپ برای خفه کردن اقتصاد ایران ایجاد کرده فرو می ریزد، بلکه نفوذ جهانی آمریکا توسط چین به چالش کشیده می شود.

رقابت و درگیری گسترده ایالات متحده با چین همانند ایران اجتناب ناپذیر است. دولت شی جین پینگ از کمپین فشار علیه ایران که توسط دولت اوباما ایجاد شد و به توافق هسته ای منجر گردید حمایت و پشتیبانی کرد و این به معنای محدودسازی غنی سازی اورانیوم و تحولات هسته ای ایران برای یک دهه یا بیشتر بود. حتی پس از این که در می 2018م ترامپ از برجام خارج شد؛ در ابتدا پکن به طور کلی به تحریم های جدید آمریکا و کاهش خرید نفت و روابط تجاری پای بند بود.

با این حال، رویکرد تقابل جویانه ترامپ علیه چین در طی ماه های اخیر از جمله امتناع وی بر تداوم همکاری در توافق جامع تجاری؛ به آقای شین انگیزه کمی را داده تا با اولویت های ژئوپلیتیکی آمریکا همکاری کند و بر عکس احتمالا رهبران چین، اکنون ضعف مهم آمریکا را درک کرده اند زیرا آقای ترامپ در میانه بحران بهداشتی و اقتصادی دست و پنجه نرم می کند. به همین دلیل چین از این فرصت بهره برده و حضور خود را در دریای جنوبی گسترش داده و به مقابله با استقلال هنگ کنگ ادامه داده و با ایجاد همکاری با دشمن اصلی آمریکا (ایران) در خاورمیانه جبهه جدیدی را گشوده است.

در این راستا مایک پمپئو، وزیر امور خارجه بر احتمال فروش تسلیحات توسط چین به ایران اشاره کرد و گفت این همان دلیلی برای تمدید تحریم تسلیحاتی سازمان ملل علیه ایران می باشد که در ماه اکتبر منقضی خواهد شد. آقای پمپئو همچنین علیه شرکت های چینی که با ایران به تجارت مبادرت می ورزند تحریم هایی را اعمال کرده است. پس از شروع جنگ تجاری بی پروا ترامپ علیه ایران، اکنون چین ممکن است به این درک رسیده باشد که با محافظت از مخالفان « فشار حداکثری» و نمایش ناتوانی آمریکا به سود بیشتری دست خواهد یافت.

🔺حمایت صریح آقای هاشمی رفسنجانی از آقای روحانی عجیب نیست. اما وقتی آقای هاشمی از قطعی بودن پیروزی روحانی سخن می گوید، باید کمی نگران شد.

🔹آخرین بار که ایشان پیروزی یک کاندیدا را قطعی دانست، کشور در بی سابقه ترین آشوب دهه های گذشته فرو رفت.

🔸 من پیشنهاد می کنم به جای پیشگویی های فال بینانه، آقای هاشمی مسئولیت تبیین و دفاع از کارنامه دولت را بپذیرد.

🔹آقای روحانی خود چندان علاقه ای به واقعیت نشان نمی دهد، چرا كه شواهد مي گويد همچنان به «معجزه میکروفون» معتقد است. لطف بزرگی در حق جامعه ایرانی خواهد بود اگر آقای هاشمی چند دستاورد عمده دولت روحانی در حل مشکلات اصلی مردم را بشمارد و آن را برای ملت تبیین کند.

🔸فقط به استحضارشان می رسانم همین چند روز قبل در یک نظرسنجی وقتی از مردم خواسته اند دستاوردهای دولت را بشمارند، بالای 92 درصد، چیزی جز برجام –که آن را هم رو به سقوط ارزیابی کرده اند- گزینه دومی یادشان نمی آمده است.

🔹دشمنان داخلی و خارجی با تمام قوا به میدان آمده اند تا انقلاب اسلامی ما را که به گفته امام راحلمان کشتی نجات این امت است تخریب نمایند. از تهمت و افترا و تمسخر گرفته تا خرابکاری و افزایش فشار اقتصادی و تحریم...

🔸آیا وقت آن نرسیده که کسانی که به دشمن اعتماد کردند و به کشتی انقلاب آسیب زدند و موتور هسته ای آن را خاموش کردند، از کردار خود عبرت بگیرند، چشمها را بگشایند و حقایق را ببینند؟؟

🔹آن که گفت: «برجام را خدا آورد» به حق درست گفت، بله برجام را خدا آورد برای عبرت این ملت... تا دشمن را بشناسیم، تا منافقان رسوا شوند.

🔸واقعاً باید به حال منافقان، فتنه گران و غارتگران بیت المال دلمان بسوزد، اینها خیلی بدبختند... پس فردا که امام زمان بیاید از استرالیا گرفته تا ایرلند شمالی، از ژاپن گرفته تا برزیل و آرژانتین مردم دسته دسته به امام زمان خواهند پیوست...

🔹اما فتنه گران حقیر که بزرگترین آسیبها را به کشتی نجات آخرالزمان یعنی انقلاب اسلامی زده و می زنند، هیچ رویی برای نگاه کردن به آن حضرت نخواهند داشت... هرچند هنوز هم برای توبه و بازگشت به آغوش اسلام دیر نشده است.

🔸و اینجاست که خدا می فرماید:
وَأُوحِيَ إِلَىٰ نُوحٍ أَنَّهُ لَن يُؤْمِنَ مِن قَوْمِكَ إِلَّا مَن قَدْ آمَنَ فَلَا تَبْتَئِسْ بِمَا كَانُوا يَفْعَلُونَ
ﻭ ﺑﻪ ﻧﻮﺡ ﻭﺣﻰ ﺷﺪ ﻛﻪ ﺍﺯ ﻗﻮم ﺗﻮ ﺟﺰ ﺁﻧﻬﺎ ﻛﻪ [ﺗﺎﻛﻨﻮﻥ] ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺁﻭﺭﺩﻩﺍﻧﺪ ﺩﻳﮕﺮ ﻛﺴﻰ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﻧﺨﻮﺍﻫﺪ ﺁﻭﺭﺩ، ﭘﺲ ﺍﺯ ﺁﻧﭽﻪ ﻣﻰ ﻛﻨﻨﺪ ﻏﻤﮕﻴﻦ ﻣﺒﺎﺵ.(هود ۳۶)

🔹واصْنَعِ الْفُلْكَ بِأَعْيُنِنَا وَوَحْيِنَا وَلَا تُخَاطِبْنِي فِي الَّذِينَ ظَلَمُوا إِنَّهُم مُّغْرَقُونَ
ﻭ ﻛﺸﺘﻰ ﺭﺍ ﺯﻳﺮ ﻧﻈﺮ ﻣﺎ ﻭ ﺑﻪ ﺍﺷﺎﺭه ﻯ ﻣﺎ ﺑﺴﺎﺯ، ﻭ ﺩﺭ ﺑﺎﺭﻩ ﻯ ﻛﺴﺎﻧﻰ ﻛﻪ ﺳﺘﻢ ﻛﺮﺩﻧﺪ ﺑﺎ ﻣﻦ ﺳﺨﻦ ﻣﮕﻮﻯ ﻛﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﻏﺮﻕ ﺷﺪﻧﻰ ﻫﺴﺘﻨﺪ.(هود ۳۷)

🔸بله این عاقبت کسانی است که به اسلام و انقلاب خیانت می کنند و برای تخریب کشتی نجات انقلاب اسلامی تلاش می کنند...

بسم الله الرحمن الرحیم

این روزها همه رسانه‌ها و اشخاص به تکاپو افتاده‌اند که چند ثانیه از یک فیلم تقطیع شده را با عنوان « توهین حسن عباسی به ارتش » منتشر ‌کنند و نسبت به آن واکنش نشان دهند . اما آیا این روزها، کسی متوجه زمین بازی دشمن شده است؟ آیا کسی پرسید که این بازی را چه کسی آغاز کرد؟ چه کسی زمین بازی را ترسیم کرد؟ این فیلم از کدام رسانه سلطنت‌طلب بیرون آمد؟
مع الاسف غبار غفلت روی دیدگان همه نشسته است....

برادران و خواهران !

حسن عباسی مهم‌تر است یا FATF؟
حسن عباسی مهم‌تر است یا برجام بی انجام؟
حسن عباسی مهم‌تر است یا قلب سیمان گرفته رآکتور اراک؟
حسن عباسی مهم‌تر است یا U_Turn برنگشته؟
حسن عباسی مهم‌تر است یا به تاراج رفتن اندوخته صنعت هسته‌ای کشور؟
سخن شش سال پیش حسن عباسی مهم‌تر است یا پروژه نفوذ همه جانبه اقتصادی و فرهنگی دشمن؟
حسن عباسی مهم‌تر است یا کنار رفتن دومینو وار دوستان جمهوری اسلامی در آمریکای لاتین؟
حسن عباسی مهم‌تر است یا تنگ‌تر شدن حلقه محاصره تکفیری‌های داعشی؟
حسن عباسی مهم‌تر است یا کاهش پنج هزار میلیارد تومانی بودجه نظامی کشور در نا امن‌ترین نقطه جهان؟
حسن عباسی مهم‌تر است یا فسادهای اقتصادی زنجیره وار مدیران دولتی و کاسبی تحریم؟
حسن عباسی مهم‌تر است یا دروغ‌های گشایش صد روزه اقتصادی؟
حسن عباسی مهم‌تر است یا افشا شدن اسناد محرمانه کشور توسط آژانس انرژی اتمی؟
اگر قرار بر نبش قبر سخنان تاریخی افراد است ، آیا افشای جلسه با « آمیرام نیر » مشاور ضد تروریسم نخست وزیر اسرائیل در قلب تهران اهمیت بیشتری ندارد؟
حسن عباسی مهم‌تر است یا ارائه آمار  استراتژیک محرمانه اقتصادی کشور به بانک جهانی و صندوق بین المللی پول؟
حسن عباسی مهم‌تر است یا سلطه آنگلوفیل‌ها بر اقتصاد و سیاست و فرهنگ کشور ؟
حسن عباسی مهم‌تر است یا از بین بردن سرمایه‌های مالی و پولی مردم کشور در سیستم‌های بورس و بانک کشور ؟
حسن عباسی مهم‌تر است یا مواضع منفعلانه‌ی دیپلماسی لبخند در مقابل همه‌ی کفر نظیر اسراییل و آمریکا و عربستان و...
حسن عباسی مهم‌تر است یا پرپر شدن صدها مرد بزرگ مستطیع در صحرای منا.....
حسن عباسی مهم‌تر است یا تهمت‌های واهی استاد دانشگاه به شهدای مدافع حرم....
حسن عباسی مهمتر است یا........

برادران ارتشی و سپاهی !

شلاق‌های محکوم نمودن و موضع گرفتن خویش را بر کمر غبار آلود کنندگانی فرود آورید که هر روز برای سرپوش گذاردن بر فتنه‌های مختلف اقتصادی و سیاسی از هیچ کوششی چون آوردن «کندی چارمز» -پورن استار آمریکایی- به ایران و دعوت از جاسوسان خبره در پوشش استاد دانشگاه به ایران و نشست و برخاست با شعرای کافر، بهاییان و همجنس‌گرایان فروگذار نمی‌کنند.

تیغ تیز تخریب، شایسته‌تر است بر قامت غرب‌گرایان قمار باز مسلط بر ارکان کشور که با مال و جان و ناموس مردم قمار کرده و امام جامعه خویش را جام زهر می‌نوشانند و همچون زمان فتح سنگر به سنگر ارکان نظام اکنون به حذف فرد به فرد افراد انقلاب روی آورده‌اند تا یک معلم استراتژی انقلابی آزاده و دور افتاده از عرصه اجرائیات کشور با هزاران شاگرد و دوست‌دار را از وجهه بیاندازند!

برادران !
ما دانشجویان انقلابی این سرزمین به کسانی که فریب جنجال‌های رسانه‌ای دشمن را خوردن هشدار می‌دهیم که بازی در زمین دشمن برای هم جبهه‌ای ها، بازی دو سر باخت است و قربانی خواهد داد...

والسلام علی من التبع الهدی
جمعی از جوانان انقلابی

رئیس جمهور امروز در مراسمی به ظریف و صالحی و دهقان، نشان درجه یک لیاقت اعطا کرد.

گفته می شود هدیه نقدی این نشان معادل 100 سکه بهار آزادی است.

اگر چه تقدیر از خدمتگزاران به نظام مقدس جمهوری اسلامی امری لازم و البته شایسته است

اما مگر اینان چه کرده اند که لیاقت دارند نشان درجه 1 دریافت کنند.

این اقدام در حالی صورت می گیرد که برجام با همه دستاوردهایش به تعبیر رهبر معظم انقلاب

"دچار نقاط ابهام و ضعفهای ساختاری و موارد متعدّدی است

که در صورت فقدان مراقبت دقیق و لحظه‌به‌لحظه،‌ می تواند به خسارتهای بزرگی

برای حال و آینده‌ی کشور منتهی شود.

" با اینحال مشخص نیست دلیل اعطای نشان لیاقت چیست.

این سخن به معنای نادیده انگاشتن زحمات و تلاشهای 2 ساله تیم مذاکره کننده نیست

اما اگر قرار بود نشان لیاقت برای چنین معامله پرهزینه ای خرج شود ،

پس امثال دکتر فریدون عباسی که تا پای جان خود برای توسعه برنامه هسته ای تلاش کرد

اولویت بسیار بالاتری دارند چرا که اگر نبود سرمایه ایجاد شده

توسط وی و یاران شهیدش ، ظریف و همقطارانش کجا می توانستند

وعده های حتی نسیه و بی اهمیت حاصل از برجام را بدست آورند ؟

آیا بتن کردن راکتور اراک ، تعطیلی فردو و نمادین شدن نطنز شایسته دریافت نشان لیاقت است؟

جناب آقاي دكتر روحاني
رياست محترم جمهوري
با سلام و تحيت،
خرسندي خود را از اينكه مقاومت ملت بزرگ ايران در برابر تحريم‌هاي ظالمانه و تلاش دانشمندان هسته‌ئي در پيشبرد اين صنعت مهم و كوشش خستگي ناپذير مذاكره‌كنندگان، سرانجام طرف‌هاي مقابل را كه برخي از آنان به دشمني با ملت ايران شهره‌اند، وادار به عقب‌نشيني و رفع بخشي از آن تحريم‌هاي زورگويانه كرد، ابراز مي‌دارم و از جنابعالي و هيئت مذاكره و شخص وزیر و همه‌ي دست‌اندركاران تشكر مي‌كنم. عجالتاً نظر جنابعالي را معطوف مي‌دارم به اينكه:

اولاً: مراقبت شود كه طرف مقابل تعهدات خود را به‌طور كامل انجام دهد. اظهارات برخي از سياستمداران امريكائي در اين دو سه روز كاملاً موجب بدگماني است.
ثانياً: به همه‌ي مسئولان دولتي تذكر داده شود كه حلّ مشكلات اقتصادي كشور در گرو تلاش بي‌وقفه و خردمندانه در همه‌ي بخش‌ها در جهت اقتصاد مقاومتي است و رفع تحريم‌ها به تنهائي براي گشايش در اقتصاد كشور و معيشت مردم كافي نيست.
ثالثاً: در تبليغات توجه شود كه در برابر آنچه در اين معامله به دست آمده، هزينه‌هاي سنگيني پرداخت شده است. نوشته‌ها و گفته‌هائي كه سعي مي‌كنند اين حقيقت را ناديده گرفته و خود را ممنون طرف غربي وانمود كنند با افكار عمومي ملت، صادقانه رفتار نمي‌كنند.
رابعاً: همين اندازه دستاورد نيز در برابر جبهه‌ي استكبار و زورگو، بر اثر مقاومت و ايستادگي به دست آمده است. اين را بايد همه‌ي ما درسي بزرگ براي همه‌ي قضايا و حوادث در جمهوري اسلامي بدانيم.
خامساً: بار ديگر تأكيد مي‌كنم كه از خدعه و نقض عهد دولت‌هاي مستكبر بويژه امريكا در اين مسأله و ديگر مسائل غفلت نشود.

موفقيت جنابعالي و ديگر مسئولان كشور را از خداوند متعال مسألت مي‌كنم.
سيّدعلي خامنه‌اي
۲۹ دی ۹۴

همزمان با روز آغاز اجرای برجام قیمت نفت دوباره آلرژی خاص خود به توافقات هسته ای ایران و 1+5 را نشان داد و با قیمت بشکه ای 28 دلار کمترین قیمت 13 سال گذشته را تجربه کرد.

همین روند کاهشی دقیقا در مقاطع زمانی توافقات لوزان و وین و ژنو هم تکرار شده بود. یعنی این نخستین بار نیست که چنین رخدادی حاصل می شود اما هیچ پیشگیری یا واکنش مناسبی از سوی وزارتخانه زنگنه مشاهده نمی شود.

این کاهش شدید و مستمر قیمت نفت علاوه بر تاثیر بر درآمد ملی نوعی اتلاف و هدر رفت سرمایه ملی ماست که به حال خود رها شده است. از سوی دیگر ابهامات موجود در قراردادهای جدید نفتی که متاسفانه باز هم دولت و وزارت نفت، مردم و کارشناسان را محرم ندانسته اند و نسخه حدودا80 صفحه ای آن را از دید ملت مخفی نگه داشته اند تا دل غربیان را بدست آورده اند موجب نگرانیهای جدی از تکرار تجربیات تلخ کرسنت و خسارتهای بی شمار آن –که هنوز دامن کشور را رها نکرده است- شده است.

جالب آنست که مهره های شکل دهنده به قراردادهای به اصطلاح جدید تقریبا همان شکل دهندگان قراردادهای خیانت باری مانند کرسنت هم بوده اند.

حال که برجام به روز اجرا رسیده است بناست دولت بمنظور شکوفایی اقتصاد ملی و پرهیز از مصرف زدگی و استفاده مناسب از فرصت ایجاد شده، سیاستهای اقتصاد مقاومتی  را با جدیت اجرا کند.

دولت البته مدعی است اینکار را انجام می دهد اما هیچ نشانه جدیی از این مسئله نیست. اگر دولت بخواهد همان سیاستهای اقتصادی لیبرال را ادمه دهد و قصدش خدشه به استقلال اقتصادی کشور با هضم در اقتصاد جهانی باشد نه تنها هیچ منفعتی عاید نظام تولید کشور نخواهد شد بلکه تولید کنندگان داخلی به شدت از این قبل آسیب خواهند دید.

آنچه موجب اثر گذاری تحریمها در برخی بخشها شد وابستگی و عدم اتکا به داخل بود و اگر بناست باز همان سیاست ادامه یابد زمینه های مناسب برای سوء استفاده های احتمالی دشمن فراهم خواهد شد.

به هرحال برنامه اقتصادی دولت برای دوره پسابرجام مشخص نیست و هیچکس نمی داند بر چه اساسی باید برنامه ریزی کند.برنامه های دولت برای شکستن فضای رکود و نوعی رونق بخشی به بازار پاسخ مناسبی نداده است و رکود بشدت ادامه دارد.

ابعاد بودجه ارائه شده از سوی دولت نیز هنوز مشخص نیست اما آنچه مشخص است آنست که مجلس فرصت کافی برای تصویب کامل بودجه در زمان باقیمانده را ندارد و مجلس مجبور است بودجه را تصویب کند.باید منتظر ماند تا ابعاد این بودجه و همچنین رویکرد دولت در برنامه ششم توسعه بیشتر روشن شود تا بتوان ارزیابی دقیق تری ارایه داد.

اگرچه به هر ترتیب در حال نزدیک شدن به روز اجرای برجام هستیم اما متاسفانه رویکرد رسانه های دولت و اصلاح طلبان و در برخی موارد صدا و سیما به اجرای تعهدات از سوی ایران مناسب بنظر نمی رسد.خارج کردن قلب راکتور یا اکسید کردن و یا خروج ذخایر مواد هسته ای مواردی نیستند که جای کف و سوت داشته باشند. در ازای این دستاوردها خون جوانان این مرز و بوم ریخته شده و اکنون در یک توافق یا معاهده بناست در ازای برخی امتیازات این امتیازها نیز واگذار شود. این رویه شاید از برخی رسانه های جناحی و حزبی دور از انتظار نباشد اما رسانه ملی نباید چنین رویکردی در پیش گیرد. اتخاذ سیاست مناسب اطلاع رسانی درباره تحولات مرتبط با برجام حلقه مفقوده ای است که همواره در خبر رسانی های رسانه ملی کاملا مشهود است.یا از سویی انفعال و نپرداختن به یک خبر یا از سوی دیگر همراه شدن با موج رسانه ای ایجاد شده توسط دیگران.هیچکدام از این موارد متناسب با استقلال صدا وسیما نیست چه آنکه رسانه ملی باید صدای حقانیت ملت باشد نه هضم شدگی در سایر جریانهای رسانه ای.

 
بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم
 
جناب آقای روحانی
رئیس جمهور اسلامی ایران و رئیس شورای عالی امنیت ملی دامت توفیقاته

با سلام و تحیت ،
اکنون که موافقتنامه‌ی موسوم به برجام پس از بررسی‌های دقیق و مسئولانه در مجلس شورای اسلامی؛ کمیسیون ویژه و دیگر کمیسیون‌ها و نیز در شورای عالی امنیت ملی سرانجام از مجاری قانونی عبور کرده و در انتظار اعلام نظر اینجانب است، لازم می‌دانم نکاتی را یادآور شوم تا جنابعالی و دیگر دست‌اندرکاران مستقیم و غیرمستقیم آن، فرصت‌های کافی برای رعایت و حفظ منافع ملی و مصالح عالیه‌ی کشور در اختیار داشته باشید.

۱ـ پیش از هر چیز لازم می دانم از همه‌ی دست‌اندرکاران این فرآیند پرچالش، در همه‌ی دوره‌ها
از جمله: هئیت مذاکره کننده‌ی اخیر که در توضیح نقاط مثبت و در اصل تثبیت آن نقاط همه‌ی سعی ممکن خود را به کار بردند، و نیز از منتقدانی که با ریزبینی قابل تحسین، نقاط ضعف آن را به همه‌ی ما یادآور شدند و مخصوصاً از رئیس و اعضاء کمیسیون ویژه‌ی مجلس و نیز از اعضای عالی مقام شورای عالی امنیت ملی که با درج ملاحظات مهم خود برخی از نقاط خلاء را پوشش دادند، و سرانجام از رئیس و نمایندگان مجلس شورای اسلامی که با تصویب طرحی محتاطانه، راه درست اجرا را به دولت ارائه کردند، و نیز از رسانه‌ی ملی و نویسندگان مطبوعات کشور که با همه‌ی اختلاف نظرها در مجموع، تصویر کاملی از این موافقتنامه در برابر افکار عمومی نهادند، قدردانی خود را اعلام دارم. این مجموعه‌ی پر حجم کار و تلاش و فکر در مسأله‌ئی که گمان می‌رود از جمله‌ی مسائل به یاد ماندنی و عبرت‌آموز جمهوری اسلامی باشد، در خور تقدیر و مایه‌ی خرسندی است. به همین دلیل با اطمینان می‌توان گفت که پاداش الهی برای این نقش آفرینی‌های مسئولانه، مشتمل بر نصرت و رحمت و هدایت ذات حضرت حق خواهد بود ان‌شاءالله، زیرا وعده‌ی نصرت الهی در برابر نصرت دین او تخلف ناپذیر است.

۲ـ جنابعالی با سابقه‌ی چند دهه حضور در متن مسائل جمهوری اسلامی طبعاً دانسته‌اید که دولت ایالت امریکا در قضیه‌ی هسته‌ئی و نه در هیچ مسأله‌ی دیگری، در برابر ایران رویکردی جز خصومت و اخلال در پیش نگرفته است و در آینده هم بعید است جز این روش عمل کند. اظهارات رئیس جمهور امریکا در دو نامه به این جانب مبنی بر اینکه قصد براندازی جمهوری اسلامی را ندارد، خیلی زود با طرفداریش از فتنه‌های داخلی و کمک مالی به معارضان جمهوری اسلامی، خلاف واقع از آب درآمد و تهدیدهای صریح وی به حمله نظامی ـ و حتی هسته‌ئی که می‌تواند به کیفر خواست مبسوطی علیه وی در دادگاه‌های بین‌المللی منتهی شود ـ پرده از نیت واقعی سران آمریکا برداشت. صاحبنظران سیاسی عالم و افکار عمومی بسیاری از ملت‌ها به وضوح تشخیص می‌دهند که عامل این خصومت تمام‌نشدنی، ماهیت و هویت جمهوری اسلامی ایران است که برخاسته از انقلاب اسلامی است. ایستادگی بر مواضع بر حق اسلامی در مخالفت با نظام سلطه و استکبار، ایستادگی در برابر زیاده طلبی و دست‌اندازی به ملت‌های ضعیف، افشای حمایت امریکا از دیکتاتوری‌های قرون وسطائی و سرکوب ملت‌های مستقل، دفاع بی‌وقفه از ملت فلسطین و گروه‌های مقاومت میهنی، فریاد منطقی و دنیاپسند بر سر رژیم غاصب صهیونیست، قلم‌های عمده‌ئی را تشکیل می‌دهند که دشمنی رژیم ایالات متحده امریکا را بر ضد جمهوری اسلامی، برای آنان اجتناب ناپذیرکرده است. و این دشمنی تا هنگامی که جمهوری اسلامی با قدرت درونی و پایدار خود، آنان را مأیوس کند ادامه خواهد داشت.
چگونگی رفتار و گفتار دولت امریکا در مسأله‌ی هسته‌ئی و مذاکرات طولانی و ملال‌آور آن، نشان داد که این نیز یکی از حلقه‌های زنجیره‌ی دشمنی عنادآمیز آنان با جمهوری اسلامی است. فریبکاری آنان در دوگانگی میان اظهارات اولیه‌ی آنان که با نیت قبول مذاکره‌ی مستقیم از سوی ایران انجام می‌شد، با نقض عهدهای مکرّر آنان در طول مذاکرات دوساله و همراهی آنان با خواسته‌های رژیم صهیونیستی و دیپلوماسی زورگویانه‌ی آنان در رابطه با دولت‌ها و مؤسسات اروپائی دخیل در مذاکرات، همه نشان دهنده‌ی آن است که ورود فریبکارانه‌ی آمریکا در مذاکرات هسته‌ئی، نه با نیت حل و فصل عادلانه، که با غرض پیشبرد هدف‌های خصمانه‌ی خود درباره‌ی جمهوری اسلامی صورت گرفته است.
بیشک حفظ هوشیاری نسبت به نیّات خصمانه دولت آمریکا و ایستادگی‌هایی که بر اثر آن در طول مسیر مذاکرات از سوی مسئولان جمهوری اسلامی به کار رفت، توانست در موارد متعدّدی از ورود زیان‌های سنگین جلوگیری کند.
با این حال محصول مذاکرات که در قالب برجام شکل گرفته است دچار نقاط ابهام و ضعف‌های ساختاری و موارد متعددی است که در صورت فقدان مراقبت دقیق و لحظه به لحظه،‌ می‌تواند به خسارت‌های بزرگی برای حال و آینده‌ی کشور منتهی شود.

۳ـ بندهای نه‌گانه قانون اخیر مجلس و ملاحظات ده‌گانه‌ی ذیل مصوبه‌ی شورای عالی امنیت ملی، حاوی نکات مفید و مؤثر است که باید رعایت شود، با این حال برخی نکات لازم دیگر نیز هست که همراه با تأکید بر تعدادی از آنچه در آن دو سند آمده است،‌ اعلام می‌گردد.
اولاً: از آنجا که پذیرش مذاکرات از سوی ایران اساساً با هدف لغو تحریم‌های ظالمانه اقتصادی و مالی صورت گرفته است و اجرایی شدن آن در برجام به بعد از اقدام‌های ایران موکول گردیده، لازم است تضمین‌های قوی و کافی برای جلوگیری از تخلف طرف‌های مقابل، تدارک شود، که از جمله‌ی آن اعلام کتبی رئیس‌جمهور امریکــا و اتحادیه‌ی اروپا مبنی بر لغو تحریم‌ها است. در اعلام اتحادیه‌ی اروپا و رئیس‌جمهور امریکا باید تصریح شود که این تحریم‌ها به‌کلی برداشته شده است. هرگونه اظهاری مبنی بر این‌که ساختار تحریم‌ها باقی خواهد ماند، به منزله‌ی نقض برجام است.
ثانیاً: در سراسر دوره‌ی ۸ ساله وضع هرگونه تحریم در هر سطح و به هر بهانه‌ای (از جمله بهانه‌های تکراری و خودساخته‌ی تروریسم و حقوق بشر) توسط هر یک از کشورهای طرف مذاکرات، نقض برجام محسوب خواهد شد و دولت موظف است طبق بند ۳ مصوبه‌ی مجلس اقدام‌های لازم را انجام دهد و فعالیت‌های برجام را متوقف کند.
ثالثاً: اقدامات مربوط به آنچه در دو بند بعدی آمده است، تنها هنگامی آغاز خواهد شد که آژانس پایان پرونده‌ی موضوعات حال و گذشته (pmd) را اعلام نماید.
رابعاً: اقدام در مورد نوسازی کارخانه‌ی اراک با حفظ هویت سنگین آن، تنها در صورتی آغاز خواهد شد که قرارداد قطعی و مطمئن درباره‌ی طرح جایگزین و تضمین کافی برای اجرای آن منعقد شده باشد.
خامساً: معامله‌ی اورانیوم غنی‌ شده‌ی موجود در برابر کیک زرد با دولت خارجی در صورتی آغاز خواهد شد که قرارداد مطمئن در این‌ باره همراه با تضمین کافی منعقد شده باشد. معامله و تبادل مزبور باید به‌ تدریج و در دفعات متعدد باشد.
سادساً: مطابق مصوبه‌ی مجلس،‌ طرح و تمهیدات لازم برای توسعه‌ی میان‌مدت صنعت انرژی اتمی که شامل روش پیشرفت در مقاطع مختلف از هم‌اکنون تا ۱۵ سال و منتهی به ۱۹۰ هزار سو است،‌ تهیه و با دقت در شورای عالی امنیت ملی بررسی شود. این طرح باید هرگونه نگرانی ناشی از برخی مطالب در ضمائم برجام را برطرف کند.
سابعاً: سازمان انرژی اتمی، ‌تحقیق و توسعه در ابعاد مختلف را در مقام اجرا به‌گونه‌ای ساماندهی کند که در پایان دوره‌ی ۸ ساله هیچ کمبود فناوری برای ایجاد غنی‌سازی مورد قبول در برجام وجود نداشته باشد.
ثامناً: توجه شود که موارد ابهام سند برجام، ‌تفسیر طرف مقابل مورد قبول نیست و مرجع، متن مذاکرات است.
تاسعاً: وجود پیچیدگی‌ها و ابهام‌ها در متن برجام و نیز گمان نقض عهد و تخلفات و فریبکاری در طرف مقابل بویژه امریکا، ایجاب می‌کند که یک هیئت قوی و آگاه و هوشمند برای رصد پیشرفت کارها و انجام تعهدات طرف مقابل و تحقق آنچه در بالا بدان تصریح شده است،‌ تشکیل شود. ترکیب و وظائف این هیئت باید در شورای عالی امنیت ملی تعیین و تصویب شود.
با توجه به آنچه ذکر شد، مصوبه‌ی جلسه ۶۳۴ مورخ ۹۴/۵/۱۹ شورای عالی امنیت ملی با رعایت موارد یاد شده تأیید می‌شود.
در خاتمه همان‌طور که در جلسات متعدد به آن جناب و دیگر مسئولان دولتی یادآور شده و در جلسات عمومی به مردم عزیزمان گوشزد کرده‌ام، رفع تحریم‌ها هر چند از باب رفع ظلم و احقاق حقوق ملت ایران کار لازمی است، لیکن گشایش اقتصادی و بهبود معیشت و رفع معضلات کنونی جز با جدی گرفتن و پیگیری همه‌ جانبـه‌ی اقتصاد مقـاومتی میسر نخـواهد شـد. امیـد است که مراقبت شود که این مقصود با جدیت تمام دنبــال شود و بخصوص به تقویت تولید ملی توجه ویژه صورت گیرد و نیز مراقبت فرمائید که وضعیت پس از برداشته شدن تحریم‌ها، به واردات بی‌رویه نینجامد، و بخصوص از وارد کردن هرگونه مواد مصرفی از امریکا جداً پرهیز شود.
توفیقات جنابعالی و دیگر دست‌اندرکاران را از خداوند متعال مسألت مینمایم.

سیّدعلی خامنه‌ای
۲۹/مهرماه/۹۴

سرانجام روز تصویب برجام بر اساس تاریخ های مقرر در برجام فرا رسید.آنچه از امروز مهم تر بنظر می رسد هوشیاری بیش از پیش مسئولین و مردم در تسدید گذرگاههای نفوذی است که ممکن است بر اثر اجرای برجام پدید آید.

یکی از مهمترین اهداف دشمن در این مقطع، منتهی به انتخابات تشدید دو دستگی ها و به اصطلاح ایجاد و دامن زدن به دو قطبی های سیاسی و اجتماعی است.اگر چه شور و نشاط سیاسی لازمه جامعه ای پویا و بالنده است اما افراط در سیاست ورزی یا همان سیاسی کاری می تواند اختلافات عمیق در پهنه اجتماعی ایجاد کند که ضربات جبران ناپزیری را به دنبال خواهد داشت.

از سوی دیگر با فرا رسیدن ایام عزاداری حسینی بار دیگر گروههای افراطی و تکفیری در هر دو طرف شیعه و سنی فضا را برای دامن زدن به تفرقه افکنی ها و تعصبات کور مذهبی فراهم می بینند. به ویژه آنکه بواسطه حضور جدی تر ایران و کشورهای محور مقاومت در جبهه های نبرد با تکفیریها،عصبانیت حامیان تکفیر بیش از گذشته شده است و به دنبال راهی برای ضربه زدن به منافع ملی ایران اسلامی نیز هستند.مراقبت در این زمینه نیز ضروری است.

هجمه رسانه ای به حسینیان که متاثر از بازی تبلیغاتی صالحی در جلسه دیروز مجلس است دستور هماهنگ رسانه های حامی دولت برای امروز بود.این اقدام که نوعی مظلوم نمایی به حساب می آید برای ادامه خط تبلیغاتی دیروز است.

متاسفانه آنچه در مجلس و به تبع آن در فضای عمومی مغفول واقع شد واقعیات و نقاط تاریک برجام بود.همه تلاش دستگاه تبلیغاتی دولت و همراهانش بر آن بوده که در مدت بررسی برجام در مجلس به ویژه همزمان با بررسی آن در صحن علنی،افکار عمومی همچنان از ابهامات برجام و مخاطرات فراوان آن دور بماند. با این توصیف حرکت امروز رسانه های این جریان نیز در همین راستا قلمداد می شود.

حملات و ضربات مرگبار روسیه بر پیکره تروریسم تکفیری چنان گران آمده که برای جبران مافات دست به جنگ روانی زده اند.اخیرا و پس از نسبت دادن فوت سه تن از عناصر موثر جبهه مقاومت از ایران،سوریه و حزب الله لبنان به همدیگر،این خط تبلیغاتی در حال انتشار است که این نتیجه همکاری جبهه مقاومت با روسیه است که موجب درز اطلاعات به اسرائیل یا سایر کشورهای هم پیمان تروریستها شده و موجبات سه قتل مشکوک در 36 ساعت شده است.

این نشان دهنده عمق تاثیر حملات هماهنگ ائتلاف 4 گانه علیه مواضع تروریستهای اجاره ای در سوریه و عراق است.به ویژه آنکه روز گذشته ارتش عراق کاروانی از خودروهای حامل برخی سران داعش را منهدم کرد و تلفاتی سنگین بر این گروه وارد ساخت.

تصویب سؤال برانگیز طرح بی خاصیت مجلس که بناست ضمیمه مطمئنی برای اجرای مطمئن برجام باشد، ابهامات درباره اینکه خدای نکرده نفوذ خطرناکی که رهبری درباره آن هشدار داده بودند در بین مقامات سیاسی کشور رخ داده باشد را افزایش می دهد.

از نظر ایشان خطرناکترین نوع نفوذ، نفوذ سیاسی و فرهنگی است که از نفوذ امنیت هم خطرناک تر است.نفوذ سیاسی یعنی اتخاذ تصمیماتی مطلوب غرب توسط سیاست مردان در داخل کشور.

از طرفی ایشان همه مشکلات کنونی کشور را وجود عده ای سهل اندیش و ساده اندیش دانستند که عمق مسائل را نمی فهمند. متاسفانه علیرغم گذشت تنها چند روز از سخنان صریح ایشان درباره مخاطرات اعتماد به غرب و نفوذ صورت گرفته از مجرای برجام، کوچکترین اثری از تسدید جدی مجاری نفوذ در برجام در طرح مصوب مجلس دیده نمی شود.

نکته تأسف بار دیگر که بارهاست شاهد آن هستیم بی قانونی ها و اداره سلیقه ای مجلس توسط شخص لاریجانی و بر خلاف تصریحات قانونی و عرف سیاسی در مجلس است.هیچ نهاد ناظری برای رسیدگی جدی به تخلفات هیئت رئیسه وجود ندارد.

کمیسیون اصل 90 تاکنون نتوانسته در این باره کاری از پیش ببرد و توصیه های مکرر رهبری مبنی بر ایجاد ساز و کاری برای نظارت جدی بر مجلس نیز در همین مجلس به فراموشی سپرده شد. با این حال و بدون اصلاح معایب مذکور می توان باز هم شاهد اعمال نظرات شخصی و باندی بر تصمیمات تاریخی مجلس بود.

پیرو مواضع اخیر دکتر علاءالدین بروجردی رییس کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس نهم، جنبش عدالتخواه دانشجویی نامه ای سرگشاده خطاب به وی منتشر کرد که متن کامل آن را از نظر می گذرانید:

پیش از این با دفاع جانانه ی حضرتعالی و جناب ابوترابی در کمیسیون برجام موجبات آشنایی ملت شریف ایران با دیدگاههای آنجنابان ایجاد شده بود. لذا جملات و عبارات و نامه های جدید حضرتعالی در دفاع از برجام، دیگر موجب تعجب نمی شود! دیگر سطح تحلیل رییس کمیسیون امنیت ملی مملکت موجب غصه ی جامعه ی دانشگاهی نمی شود! دیگر اینکه شما حتی تفاوت تحریم های اولیه و ثانویه را هم نمی دانید بسیار عادی جلوه می کند! دیگر همگان عادت کرده اند! همگان "بی خیال" تحلیل ها و تفسیرهای حضرتعالی شده اند، و این بی خیالی تا بدانجاست که وقتی تحلیل می کنید: "همین که ۳.۶۷ درصد غنی سازی را تصریح کردند نشان دهنده این است که این حق را پیدا کرده‌ایم" دیگر کسی حتی حوصله ندارد بپرسد که این حق اعطایی را از کدام بند برجام استنباط فرموده اید؟!

اما در میان تمام اظهارات و تحلیل هایتان که دیگر برای کسی عجیب نیست، یک جمله ی حضرتعالی استثنائا موجبات تعجب همگان را فراهم کرد! و آن اینکه دیروز برای دفاع از طرح طراحی شده تان، دست به دامان افشای اخبار بالاترین مرکز نظام در تصمیمات سیاسی امنیتی، و نظامی شده اید و در جلسه علنی مجلس گفته اید: «شورای عالی امنیت که سران سه قوه در آن حضور دارند، برجام را تأیید کرده اند.».

ظاهرا جنابعالی آنقدر از توافق ذوق زده شده اید که حتی وظائف ذاتی خود در مقام ریاست کمیسیون امنیت ملی مجلس را هم فراموش کرده اید و الفبای اولیه مسئولیت خود را هم از یاد برده اید. بنابراین لازم است اطلاعات اولیه مربوط به مسئولیتی که به عهده دارید را یادآور شویم.

اولا جنابعالی خوب میدانید که گرچه توافق جامع در شورای عالی امینت ملی بررسی شده است، اما نه تنها نتیجه ی آن به تایید و امضاء رهبر انقلاب نرسیده، بلکه رهبری معظم در دیدار با اعضای مجلس خبرگان رهبری تکلیف را روشن کردند، ایشان در بخشی از سخنانشان با اشاره به بحث‌های روزهای اخیر درباره نقش مجلس شورای اسلامی در بررسی برجام، فرمودند: «درخصوص ابعاد حقوقی و قانونی این موضوع و اقتضائات آن، باید صاحبنظران و کارشناسان حقوقی نظر دهند اما از نگاه کلی، من معتقدم و به آقای رئیس‌جمهور هم گفته‌ام که مصلحت نیست، مجلس شورای اسلامی از موضوع بررسی برجام کنار گذاشته شود. من در مورد نحوه بررسی و اینکه آن را رد کنند و یا تصویب کنند هیچ توصیه‌ای به مجلس ندارم و این، نمایندگان ملت هستند که باید تصمیم بگیرند». سخنان قاطع رهبری در خصوص لزوم بررسی توافق جامع در مجلس شورای اسلامی، به معنای این است که تصویب یا رد توافق جامع باید از طریق مجلس شورای اسلامی صورت پذیرد.

ثانیا طبق اصل ۱۷۶ قانون اساسی «مصوبات شورای عالی امنیت ملی پس از تأیید مقام رهبری قابل اجراست» و بدون امضا و تایید رهبری مصوبات شورای عالی امنیت ملی وجاهت قانونی ندارد و اصلا مصوبه قانونی محسوب نمی شود. چگونه جنابعالی ادعا می کنید شورای عالی امنیت ملی توافق را تصویب کرده است حال آنکه به تصویب رهبری نرسیده است. اگر نبود ملاحظات سیاسی برخی مدعیان قانونمداری باید با جنابعالی که خود نماینده مجلس قانونگذاری هستید برخورد جدی شود تا دیگر کسی جرات نکند برای رسیدن به مطامع سیاسی هم قانون را زیر پا گذارد و هم مطلب کذب به رهبری انقلاب نسبت دهد.

ثالثا اخبار شورای عالی امنیت ملی طبقه بندی شده و محرمانه است و اگر بنا باشد اخبار این شورا عمومی شود حتما باید به تایید اعضای این شورا برسد و از طریق مراجع قانونی و مسئولین این شورا عمومی شود. حال که دبیر این شورا نیز از بیان اخبار شورای عالی امنیت ملی در خصوص توافق خودداری کرده، جنابعالی چه کاره اید که به خود اجازه می دهید مطلبی خلاف واقع را به عنوان مصوبه ی شورا به طور عمومی مطرح کنید؟ به شما توصیه می کنیم اگر تا این حد از توافق ذوق زده اید که هم نکات اولیه کاری خود را فراموش کرده اید و هم به مغلطه گویی متوسل شده اید، حداقل رعایت شان جایگاهی که در آن قرار دارید را بکنید تا مردم مجددا درباره شما تصمیم گیری کنند.

یکی از خطوطی که حامیان دولتی برجام، این روزها برای فشار بر افکار عمومی و همچنین کمیسیون برجام در حال طرح آن هستند بزرگنمایی درباره خسارت‌های تأخیر در اجرای برجام بدون توجه به مضرات عمیق‌تر اجرای آن است.نهاوندیان گفته هرروز به ازای تأخیر در اجرای برجام از طریق محدودیت فروش نفت 75 میلیون دلار خسارت خواهیم دید.

از آن‌سو ترکان در راستای ادبیات تحقیرآمیز خود می‌گوید بعید میدانم نمایندگان متوجه باشند، ولی روزانه 100 میلیون دلار خسارت درازای عدم اجرای برجام وارد می‌شود.این‌گونه تهییج و تحریک مخاطبین از طریق برجسته‌سازی منافع اقتصادی بی‌اهمیت برجام و غافل نگه‌داشتن او از خطرات بی‌شماری که از اجرای بی‌چون‌وچرای برجام عاید کشور می‌شود این سؤال را پدید می‌آورد که آیا برای این عده منافع ملی و استراتژیک مهم‌تر است یا مقادیر درآمد فروش نفت خام ؟

چشم‌داشت به فروش نفت به‌عنوان سرمایه ملی برای سرپوش گذاشتن بر بی‌تدبیری‌ها و سوء مدیریت‌های مفرط دولت در بخش اقتصاد نگرانی‌ها را دوچندان می‌کند چه رسد به آنکه خدای‌ناکرده این میزان درآمد نفتی بخواهد صرف برنامه‌های جلب آرای انتخاباتی برای مجلس و خبرگان شود.

سفر آمانو به تهران برخلاف تصور نه‌تنها فقط برای دیدوبازدیدهای دیپلماتیک و یا حتی حضور در کمیسیون برجام بلکه برای بررسی پارچین بوده است.متأسفانه سازمان انرژی اتمی در رویه‌ای عجیب این بازدید را تشریفاتی عنوان کرد.مشخص نیست این سازمان در پی پنهان کردن چه چیزی از افکار عمومی است و چرا دست به چنین کاری می‌زند.اکنون مشخص‌شده هفته گذشته نمونه‌برداری‌هایی از پارچین نیز صورت گرفته است.

بازدید آمانو از یک مجتمع نظامی هرچند هم تشریفاتی بوده باشد که نبوده،در افکار عمومی متعارض با مواضع پیشین مسئولین به‌ویژه نظامیان است.آنجا که گفته‌شده بود پاسخ درخواست بازرسی از مراکز نظامی را با سرب داغ خواهیم داد.

این نخستین بار نیست که اقدامات عملی کاملاً متعارض با برخی مواضع تبلیغاتی مسئولین رده‌بالای نظام به‌پیش می‌رود.

از طرفی این وضع نشان‌دهنده آن است که مراحل برجام بدون توجه به تصویب شدن یا نشدن در ایران در حال پیاده‌سازی است. حال این سؤال پیش می‌آید که نقش کمیسیون برجام در این میان چیست؟آیا بررسی موافقت‌نامه‌ای که مراحل اجرایی آن به‌دقت در حال پیاده شدن است می‌تواند معقول باشد؟همه این‌ها در حالی است که علیرغم تصریح قانونی،دولت هنوز حاضر به ارائه لایحه دراین‌باره نیست.

پس‌ازآنکه برجام از مجلس نمایندگان امریکا گذر کرد و دولت این کشور حداقل تا الآن مانعی برای اجرای برجام ندارد، رسانه‌های حامی برجام چه در داخل و چه در خارج فشارها علیه منتقدین و مخالفان برجام در داخل را به‌منظور تصویب کامل برجام تشدید کرده‌اند. در این راستا این محور دنبال می‌شود که هر چه تصویب برجام در داخل بیشتر به طول بیانجامد تحریم‌ها دیرتر برداشته خواهند شد درحالی‌که اساساً یکی از اشکالات وارد بر برجام ابهام فراوان در چگونگی لغو آثار تحریم‌ها می‌باشد که فلسفه اصلی مذاکرات بوده است.

یکی دیگر از محورهای این راهبرد رسانه‌ای فشار علیه کمیسیون برجام و تضعیف آن است که متأسفانه از سوی برخی در داخل نیز به‌شدت دنبال می‌شود. آمانو درخواست این کمیسیون برای حضور در جلسه و ادای توضیحات درباره برجام  و توافقات حاصله بین ایران و آژانس را پذیرفته و برای این کمیسیون ارزش و اعتبار قائل شده، اما مشخص نیست این موج رسانه‌ای چرا درصدد تضعیف جایگاه کمیسیون برجام است و چه منفعتی از بابت این تضعیف نصیب منافع ملی خواهد شد.

بی بی سی و برخی دیگر از رسانه‌های پیرو او با دامن زدن به اختلاف بین تیم قبلی مذاکره‌کننده و تیم کنونی در پی القای دودستگی  و ایجاد اختلاف به این وسیله هستند.رسانه‌های داخلی نباید به این آسیاب آبی بریزند و موجبات اختلاف‌افکنی را فراهم نمایند.