واکنش‌ها درباره بزرگترین فیلم تاریخ سینمای ایران همچنان ادامه دارد. یک منتقد معتقد است: محمد رسول الله فیلمی است که یک مسلمانِ معتقد، پیش و بیش از هر کس برای همکیشانِ خود ساخته است؛ فیلمی که در نمایش چهرۀ رحمانیِ پیامبرِ بزرگوارِ ما بسیار موفق است.

تسنیم: از همان ابتدا و پیش از اکران فیلم هم واضح بود که بخشی از حضرات روشنفکر وطنی و سلبریتی های فیسبوکی عَلَمِ مخالفت با آخرین ساختۀ مجیدی، محمد رسول الله (ص)، را بر می دارند. از آن هم واضح تر بود که بخش عمده ای از این مخالفت صرف این خواهد شد که فیلمِ مجیدی را با فیلمِ «پیامِ» مصطفی عقاد مقایسه کنند و از برتری های فیلمِ عقاد داد سخن بدهند. اما آیا فیلمِ مجیدی فیلمِ بدی است؟

محمد رسول الله (ص) فیلمی است در ژانر تاریخی که داستان آن در حجاز 1400 سال پیش می گذرد. فیلم از روزهایِ پایانیِ حصر پیامبر اکرم (ص) و یارانِ ایشان در شعب ابی طالب آغاز می شود و با ماجرای خورده شدنِ عهدنامۀ مشرکین مکه توسط موریانه در کعبه و شکسته شدنِ حصر پایان می پذیرد. داستانِ اصلیِ فیلم اما سال های ابتداییِ زندگِ حضرت پیامبر است که در خاطراتِ جنابِ ابوطالب روایت می شود. هنگامی که ابو سفیان به جناب ابوطالب می گوید که اصحابِ شعب باید بین جنگ یا تسلیم یکی را انتخاب کنند، او به شعب بر می گردد و پیش از این که به محضر پیامبر (ص) برسد و پیغام را به ایشان برساند، دمی درنگ می کند و به مرور خاطرات خود مشغول می شود.

خاطراتی که از عام الفیل و حملۀ سپاه ابرهه و شکستِ آنان از ابابیل و سپس تولد پیامبر (ص) آغاز می شود و با یکی از معجزات پیامبر، یعنی شکستنِ بتی در کنار ساحل و سپس امواج خروشانی که برای مردمانِ گرسنۀ کنارۀ ساحل ماهیِ فراوان به همراه می آورد به پایان می رسد. در همین نقطه است که انگار جناب ابوطالب به خاطر به یاد آوردن همین معجزه از رفتن به نزد پیامبر اجتناب می کنند؛ پیامبری که در کودکی گرسنگانی بت پرست را سیر کرده است، چگونه ممکن است یاران وفادارِ خود را در زحمت و سختی نگاه دارد؟ در همین لحظه است که حضرت پیامبر جناب ابوطالب را به محضر خویش می خوانند و به او خبر می دهند که از عهدنامه جز نام خدای عزوجل باقی چیزی نمانده است و با شکسته شدنِ حصر، فیلم به پایان می رسد.

اولین انتقادها به فیلم اما ابتدا از جانب علمای دانشگاه الازهر و برخی دیگر از علمای اهل تسنن و سپس برخی از مورخان شیعه بود. برخی به نمایش بدن و صدای پیامبر در فیلم اعتراض داشتند و برخی نیز به این که این فیلم تنها به نمایشِ چند معجزه پرداخته که سندی معتبر نیز ندارند. در این یادداشت اما از بحث دربارۀ این انتقادات می گذریم و قضاوت دربارۀ آن را به عهدۀ علما و مورخان می گذاریم که آنان در این امر تواناترند. دغدغۀ ما در این یادداشتِ کوتاه دربارۀ این است که گذشته از ان‌قلت‌های تاریخی، آیا محمد رسول الله به عنوان یک فیلم، پدیده ای در خور توجه است یا نه.

از همان ابتدا، چیزی که بیش از هر چیز توجه مخاطبان را به خود جلب می کند صحنه پردازی ها و جلوه های سینمایی، خصوصاً در معجزات است. هیچ کس نمی تواند قوت فنیِ فیلم را زیر سوال ببرد، خصوصاً در جلوه های ویژه و فیلم برداری و موسیقی متن که عوامل آن از بهترین های جهان و بعضاً از برندگان اسکار بودند. اولین قدرت نمایی فیلم جایی است که سپاه ابرهه به سمت کعبه می آیند تا آن را خراب کنند و ما پیش از آن با سیل عظیمی از پرندگان مواجه می شویم که ابتدا به دور خانۀ کعبه طواف می کنند و بعد از آن به سمتِ سپاهِ فیل سواران می روند و آنان را هزیمت می کنند.

پس از آن، چیزی که بیش از باقی صحنه ها مخاطب را بر جای خود میخکوب می کند و گاه اشک از چشمانش سرازیر می کند آخرین معجزه ای است که از پیامبر نمایش داده می شود، یعنی همان صحنه که موج هایی بلند به ساحل می آیند و ماهی هایی فراوان برای اهالیِ ساحل به ارمغان می آورند. برتری فنی فیلم بیش از هر چیز مدیون فیلم برداریِ خیره کنندۀ فیلم تحت نظارت ویتوریو استورارو و همین طور موسیقیِ  درخشانِ آی. آر. رحمن است.

نکتۀ دیگری که در فیلم برجسته است بازی های درخشانِ برخی از بازیگران – و البته نه همۀ آنان – است. از بین آن ها، می توان به بازی خیره کنندۀ علیرضا شجاع نوری در نقش جناب عبدالمطلب پدربزرگ حضرت پیامبر، محسن تنابنده در نقش ساموئل یهودی و ساره بیات در نقش حلیمۀ سعدیه اشاره کرد. بازیِ دیگر بازیگران را نیز هر چند نمی توان ضعیف قلمداد کرد، حتماً در مقابل بازیِ کسانی که نامِ آنان برده شد رنگ می بازند.

اما آیا فیلم نقطۀ ضعفی نداشت؟ متاسفانه چرا. بزرگ ترین نقطه ضعفِ فیلم، فیلم نامۀ ضعیف آن است که احتمالاً مقصرِ آن بیش و پیش از هر کس دیگر خودِ مجیدی است. مجیدی – و البته کامبوزیا پرتوی – در بهترین حالت فیلم نامه نویسانی اجتماعی محسوب می شوند و احتمالاً خود بیش از هر کس دیگر به این ضعف خود واقف اند و انتظار می رفت که مجیدی، هنگامی که چنین پروژه ای با این ابعاد را به دست گرفته و از عوامل فنی ای در سطح جهانی استفاده کرده است، نگارش یا حداقل بازنویسی فیلم نامه به فیلم نامه نویسی در ابعاد جهانی می سپرد تا بتوان فیلم را با خیال راحت به بازارهای جهانی عرضه کرد.

اما این مسئله چه جاه طلبی شخصی باشد چه چیز دیگر، باعث شده که کیفیت فیلم افت کند. اولین و البته بزرگ ترین نقص فیلم نامه شخصیت پردازی های ضعیف آن است. اگر شخصیت عبدالمطلب که نسبتاً خوب از کار درآمده است را کنار بگذاریم، باقی شخصیت ها اصلاً جا نیفتاده اند و به همین دلیل مخاطب را اصلاً بر نمی انگیزند. واضح ترین مثالِ این مسئله شخصیتِ جناب ابوطالب است.

واضح است که با توجه به تاثیر عظیم و البته شخصیتِ درخشانِ جناب ابوطالب در صدر اسلام، در فیلم نامه جای فراوانی برای پرداختن به او وجود داشت و می توانست خود به وزنه ای برای تعادل کل فیلم تبدیل شود، اما تنها کاری که مهدی پاکدل در نقش ابوطالب می کند این است که این طرف و آن طرف برود و گاهی قیافه ای نگران به خود بگیرد و گاهی هم لبخندی بزند.

یا مثلاً می توان شخصیت ابولهب اشاره کرد که می توانست قدرت مانور فراوانی به فیلم نامه نویس بدهد، اما چیزی شبیه به شخصیت های زن ذلیلِ سریال های آبکیِ صدا و سما درآمده است. ایراد دیگر و مهم تر این است که احتمالاً فیلم تنها برای مسلمانانی که با تاریخ پیامبر اسلام آشنایی دارند قابل فهم است و اگر کسانی که مسلمان نیستند یا با تاریخ خود آشنا نیستند به تماشای فیلم بنشینند، درک درستی از فیلم و حوادثِ آن دوران نخواهند داشت.

این هم به نوعی به خاطر آشفتگی فیلم نامه است که از ضعف فیلم نامه نویسان در جمع کردنِ حوادث برمی آید و هم به خاطرِ این که نویسندگان تلاش کرده اند تا جایی که می توانند معجزات بیشتری از پیامبر اسلام به تصویر بکشند. شاید اگر فیلم نامه محدودتر و حوادثی که در آن روایت می شود محدودتر بود، با فیلم نامۀ یکدست تر و قابل قبول تری روبرو بودیم. البته ایراداتِ فراوان دیگری می توان به فیلم نامه وارد ساخت – و در واقع وظیفۀ دشوارتر این خواهد بود که نقطۀ قوتی در فیلم نامه بیابیم. اما به همین جا بسنده می کنم.

اما آیا ایراداتی که تا کنون به این فیلم گرفته شده از این دست است؟ به دشواری می توان چنین گفت. به نظر می رسد بیشترین ایرادی که به جانب فیلم روان شده این است که فیلمی است احساسی و به دنبالِ برانگیختنِ احساسات مخاطبان. این که انگیزۀ سازندگان فیلم چه بوده بر ما پوشیده است، اما یک نکته را نمی توان از نظر دور داشت که این فیلم را یک مسلمانِ معتقد به پیامبرش ساخته و نه یک کمپانیِ هالیوودی، و لذا به نظر نمی رسد که بتوان این مسئله را نقطه ضعفی بر فیلم دانست.

در واقع ، بر مبنای آن چه از مجیدی می دانیم و آن چه خود تا کنون گفته است ، او دقیقا ًبه دنبال همین تاثیر بوده و احساساتِ برانگیخته شدۀ مخاطبان فیلم در سالن های سینما مهر تاییدی است بر این که او در این امر کاملاً موفق بوده است. از این جهت این فیلم را باید متفاوت با فیلمِ مصطفی عقاد دانست. محمد رسول الله فیلمی است که یک مسلمانِ معتقد، پیش و بیش از هر کس دیگر برای همکیشانِ خود ساخته است؛ فیلمی که در نمایش چهرۀ رحمانیِ پیامبرِ بزرگوارِ ما بسیار موفق عمل کرده است.

1-       برای همدیگر وقت صرف می کنیم

2-       به همه می گویم که دوستش دارم

3-       برای قدردانی از محبت هایش ، نامه ای عاشقانه برایش می نویسم .

4-       در جمع از او تعریف می کنم

5-       وقتی غمگین است سعی می کنم ناراحتی اش را بفهمم و او را درک کنم.

6-       همیشه در اتفاقات خوب و مهم زندگی ، او را سهیم می کنم قبل از اینکه دیگران چیزی بدانند .

7-       در همه مراحل زندگی با هم برنامه ریزی می کنیم .

8-       همواره مراقبش هستم و به نیازهایش توجه خاصی نشان می دهم .

9-       آرامش را در همه حال حفظ می کنم .

10-    باورهایم را نسبت به او همواره حفظ می کنم .

11-    پس از به پایان رسیدن روزهای پرتحرک ، شبها همه چیز را برایش تعریف می کنم .

12-    اولین کسی هستم که تولدش را تبریک می گویم .

13-    به کارهایی که برایم انجام می دهد توجه می کنم و قدردان محبت های او هستم .

14-    ازدواجمان را از موهبت های الهی می دانم .

15-    برای سلامتی اش صدقه می دهم .

16-    در یک مکان یادداشتی محبت آمیز برایش پنهان می کنم و او را راهنمایی می کنم تا پیدایش کند .

17-    در همه لحظات زندگی با گذشت رفتار می کنم .

18-    سعی می کنم که همیشه سرزنده و شوخ طبع باشم .

19-    کارهایی که نشان دهنده محبتم نسبت به اوست برایش انجام می دهم .

20-    هرگاه از او خیلی عصبانی هستم ، به نکات مثبتش هم فکر می کنم .

21-    اگر احساس کنم از وسایل شخصی اش چیزی کم دارد و خودش نمی خرد ، حتما برایش تهیه می کنم .

22-    همه هدایایی را که به من داده است ، از صمیم قلب دوست دارم .

23-    همیشه دل آرام یکدیگر هستیم .

كارشناسان معتقدند اگر قبل از انجام كاري، رفتار خود را در ذهن مجسم كنيم، صداها را در ذهن خود بشنويم و نوع حركات را مرور كنيم، مي توانيم آن فعاليت را بسيار مؤثرتر انجام دهيم.
استفاده از قوه تخيل و تجسم در كارها، در انجام هر عملي مؤثر خواهد بود. از جمله در حرفه هاي ارتباطي.
به اين روش تجسمي كه در انجام همه فعاليت ها مؤثر است، توجه كنيد. اين روش را قبل از رفتن به مهماني ها، سمينارها يا جلسات مهم به كار ببنديد. همه آنچه را كه قرار است اتفاق بيفتد، قبلاًَ در ذهن خود مجسم كنيد.

وقتي با كسي برخورد مي كنيد، دوست یا غریبه  تصور كنيد دوست قديمي شماست و خیلی مدته که اون رو ندیدین و ازاين كه فراز و نشيب زندگي، شما رامدت ها از هم دور كرده ناراحت بوده ايد. ولي حالا خدا را شكر مي كنيد كه اين ديدار سبب شده تا به دوست خود برسيد! تجسم اين تجربه لذتبخش، زنجيره اي از واكنش هاي مطلوب را درشما ايجادمي كند. از باز شدن ناخودآگاه گره ابروها گرفته تا حالت قرار گرفتن انگشت هاي پا و يا هر چيزي كه سبب بروز عكس العمل مي شود.
اگر مي خواهيد مردم به شما علاقه مند شوند، بايد به آنها نشان دهيد چه قدر دوستشان داريد! وقتي به دوستي قديمي مي رسيم، بدون كمترين تأملي، سرشار از گرمي و محبت با او روبه رو مي شويم، ناخودآگاه خنده بر لب هايمان مي نشيند، حلوتر مي رويم، نگاه هايمان مهربان و دوستانه مي شود و سرانجام براي در آغوش گرفتنش به سويش مي شتابيم. ولي اغلب وقتي با فردي نا آشنا روبه رو مي شويم، با خجالت يا بي تفاوتي، احساس ناخوشايندي را به او منتقل مي كنيم كه باعث سردي رابطه مي شود.
به اين شيوه تجسمي توجه كنید. با بكارگيري اين روش مطمئناً در نخستين ملاقات با هر كسي، برخورد گرمي را با او خواهيد داشت.

افراد موفق مي دانند يكی از قوی ترين سلاح ها لبخندشان است. به همين دليل كاری می كنند با اين شيوه بيشترين تأثير را بر بيننده بگذارند.
لبخندهاي كوتاه و مصنوعی، امروزه كاربرد چنداني ندارد و در هزارتوي دنيای امروز ديگر هيچ تأثيری را بر جای   نمی گذارد. به رهبران بزرگ دنيا، كساني كه سخنرانی های اساسی ايراد مي كنند يا صاحبان شركت های معتبر و مشهور نگاه كنيد. هيچ يك از آنها را در حال لبخند زدن نمی بينيد. افراد با نفوذ و نامي نيز در همه طبقات اجتماعي اين چنين اند ، ولي وقتي خطوط لبخند بر چهره هاي شان نقش مي بندد آن قدر قدرتمند عمل مي كند كه دنيا را به لبخند زدن وا مي دارد .

ما هـمگی با حالت چشمها پیش از خواب آشنا هستیم وقتی بـه آنها مینگریم نگاهـی خمارآلود است. شما تنها به یک چیز برای ایجاد حالت چشمان پیش از خواب نیاز دارید: مردمک های بزرگ و متسع. بر طبق علم مردمک سنجی این عاملی اسـت کـه هـمه ما به آن پاسخ می دهیـم. شـما قادر نیستید مردمک چشم خود را آگاهانه کنترل کنید (به همین خاطر است که می گویند چشمها هیچگاه دروغ نمیگویند). اما شما میتوانـیـد با ایجاد شرایط مناسب حالت مردمک منبسط را پدید آورده و به نتیجه دلخواه بـرسید. ابتدا نور را کاهش دهید. هـرگاه میـزان روشـنـایـی و نـور مـحیـط کاهـش یابد مردمک چشمها متسع میگردند. به همین خاطر است که استفاده از نور شمع و یا کلیدهای کاهنده نور چراغها در رستورانهای رمانتیک ضروری میباشد. تنها با ملایم کردن و کاهش نور نیست که چهره ما جذاب تر بنظر میرسند، مردمکهای منبسط نیز سودمند هستند.

دانشمندان 2 تصویر از یک زن را به مردان نشان دادند. هر دو تصویر یکسان و مشابه بود یکی از دو تصویر طوری دستکاری شده بود که مـردمک چشـمـها بـزرگـتـر بـنـظر بـرسنـد. زمانی که تصویر دستکاری شده را نشان مردان دادند، آنهـا زن را در تـصـویـر دسـتـکاری شده، 2 برابر جذابتر از تصویر واقـعـیـش تـشـخیـص دادنـد. بـروی چهره مردان نیز آزمایش مـشـابـهـی صـورت گـرفـت و بـه زنـان نـشـان داده شـد و نـتایج مشابهی حاصل گشت. همچنین هنگامی که ما به چیزی علاقه داریم و دوستش می داریم می نگریم، مـردمک چشمانمان باز بزرگتر و متسع می شوند. این را نیز می تـوان تـوسـط تـصـاویـر به اثبات رساند. این بار پژوهشگران تصویر یک زن زیبا را میـان تـعداد زیـادی از تـصـاویر معمولی و پیش پا افتاده قرار دادند سپس تغییر اندازه مـردمـک چـشمهای مردان حین مشاهده آن تصاویر را مورد بررسی قرار دادند. بدون اسـتـثـنـا مـردمـک چـشـمهـای مردان بروی تصویر مورد نظر منبسط می گشت. این یعنی که هرگـاه شـمـا شـدیدا مجذوب شخصی شده باشید باید تا حالا مردمک چشمانتان مانند حفره های سیاه متسع و بزرگ شده باشد!

    حتی تصور اینکه جذاب باشیم برای ما شیرین است. اکثر آدم ها دوست دارند جذاب باشند ولی خیلی از ماها نمیدونیم چگونه دیگران را جذب خودمون کنیم و گاه در این راه با مشکل مواجه می شویم.

در متن زیر که از افکار و تجربیات چندین شخصیت برگرفته شده، راه کارهای چگونه جذب کردن را به چندین پارامتر مختلف تقسیم کرده ایم.

 بارها خداوند رو به خاطر اینکه حس لطیف عاشقیت رو به ما آدم ها داده شکر میکنم.آرزویم اینه که همه عاشق هم باشند و از عاشقیت لذت ببرند.

 جذابیت ما نشات گرفته از افکار ماست.خود را برای جذاب شدن آماده و افکارتان را روی مجذوب کردن دیگران متمرکز کنید. مطالب زیر به ترتیب نوشته شده پس به ترتیب بخوانید.

 باور کنید می توانید جذاب باشید:

اول قدم آن است که خود به این باور برسید که می توانید جذاب باشید و در پی آن به این باور برسید که جذاب هستید و تنها مانده که آن را به دیگران ثابت کنید.

 یافتن و تقویت استعدادهای برترتان:

هر فردی به طور ذاتی استعدادهایی داره که موجب برتری او نسبت به دیگران میشه.شما باید تمام این خصوصیات را در خود پیدا کنید و روی آنها پافشاری کنید و به بهترین شکل ثبتشان کنید.چنان این استعداد ها را تقویت کنید که دیگران شما را بخاطر داشتنشان تحسین کنند.

مثلا اگه صوتی خوبی دارید، این استعدادتان به بهترین شکل تقویت کنید و بگذارید دیگران از استعداد شما لذت ببرید.

 یادتان نرود رفتارهایتان چقدر مهم هستند:

رفتارها، شخصیت را تشکیل میدهند.همه ما خوب می دانیم افراد محبوب دارای شخصیت های فوق العاده ای هستند، پس مواظب باشید چه می کنید.

از افراد جذابی که می شناسید الگو بگیرید.ببنید چه چیز آنها باعث جذابیتشان می شود! چگونه رفتاری دارند؟ چگونه حرف می زنند؟ و... . همیشه کارهایی انجام دهید که دیگران خوشحال شوند تا از با شما بودن لذت ببرند.

 نگرش خود را تغییر دهید و عاشق باشید:

انتظارات از شما زیاد خواهد شد. مهربان تر و با گذشت تر از قبل باشید، به دیگران عشق بورزید و عشقتون رو بارها ثابت کنید. باید کارهایی که می کنید بیشتر به نفع دیگران باشد و نباید در مقابل انتظاری داشته باشید  تا محبوبیت شما افزایش پیدا کند.

 مثل جذاب ها حرف بزنید و مثل جذاب ها بشنوید:

از کارهای مهمی که باعث جذب دیگران به شما میشود، طرز حرف زدنتان است. خلاصه گو باشید تا زیاده گو و پیشنهاد کنید تا انتقاد.

سکوت باعث جذب دیگران نمی شود. همیشه چیزی برای گفتن داشته باشید ولی بگذارید از شما انتظار حرف زدن داشته باشند بعد حرف بزنید. با آرامش حرف بزنید و دیگران را برای شنیدن ادامه کلامتان مشتاق کنید.

 معمولا افراد فکر می کنند برای جذب دیگران تنها سخنوری خوبی بودن کافی است ولی برای اینکه جذابیت شما بیشتر شود باید شنونده خوبی نیز باشید.

با آرامش در چشمهای طرفتون نگاه کنید، به حرفهایی که می زنه اهمیت بدید و زمان هایی که در وسط حرف زدن چند ثانیه سکوت می کنه تا نفس بگیره و یا یاد مطلبی بیوفته، شما باید ابراز کنید که مایلید ادامه صحبت هاش رو بشنوید و این رو با گفتن کلماتی مثل: چه جالب، ادامه میدی و یا ... می تونید بروز بدید. بهش بفهمونین که شنیدن حرفاش لذت می برید.

ضرب المثل قدیمی « مستمع صاحب سخن را بر سر ذوق آورد »  کلام ما را تثبیت می کند.

 تکراری نباشید:

معمولا یکنواخت بودن باعث میشه کمتر کسی جذب آدم بشه. سعی کنید متنوع باشید و این تنوع به معنی که باید هر بار شما پیشرفتهای زیادی کرده باشید و مثه دفعه قبلتون نباشید.این پیشرفتها میتونه در هر زمینه ای باشه.  با پیشرفهاتون دیگران مجذوب خود کنید.

 آراسته و شیک پوش ، منظم و با شکوه :

دیگر باید خود را یک آدم جذاب تصور کنید. لباس هایی که بهتان می آید تنتان کنید. این مهم نیست با چه کسی ملاقات دارید و یا به کجا می روید، سعی کنید به بهترین شکل حاضر شوید.

صورت خود را شاداب و خندان نگه دارید و برای تائید کلام دیگران از لبخند استفاده کنید.

 در کارهایتان با برنامه باشید. شما از افراد معمولی برتر هستید، این را به دیگران ثابت کنید.

بگذارید دیگران از نظم و شکوه شما لذت ببرند.

 غلبه بر احساسات :

هرگز کسی جذب شما نخواهد شد مگر آنکه بتوانید بر احساساتش غلبه کنید. باید چنان در دل طرفتان نفوذ کنید که برای همیشه مجذوب شما بماند.

توانایی آن را پیدا کنید که بتوانید احساسات طرفتان را در دست بگیرید و بهتر است بدانید جذاب ها هرگز از این توانایی سوء استفاده نمی کنند.

 مواظب باشید کارهایتان باعث تخریبتان نشود:

شما که واقعا قصد جذب اطرافیان را دارید باید بسیاری از نکات را رعایت کنید که ما برخی از مهم ترین ها را ذکر کرده ایم.

هیچ گاه با دروغ نمی توان دیگران را جذب خود کرد.با تخریب دیگران و پشت گویی آنها جذابیت تان بیشتر نخواهد شد. صمیمی و راستگو باشید و دیگر بدقولی را فراموش کنید. عصبی نشوید و به همه احترام بگذارید.

راز نگه دار خوبی باشید و مشکلات خود را نگویید . هرگز از چیزی که هستید مغرور نشوید و از کسی که جذب شما شده سوء استفاده نکنید. بگذارید همه از کنار شما بودن لذت ببرند نه عده ای.

 همه قادر خواهند بود فردی جذاب باشند، تنها کافی است افکار خود را بروی جذب دیگران متمرکز کنید و چندین نکته را که در متن بالا قید شده به کار بگیرید.حال از محبوبیت خود لذت ببرید.

 البته معتقدم که متن نوشته شده کامل نیست به همین دلیل از شما بازدید کننده گرامی خواهشمندم که اگر مطلبی هست که می تونه به کامل شدن مطالب این بخش کمک کنه حتما واسم بزارید تا به اسمتون در وبلاگ به نمایش در بیاد

افراد موفق در زندگي با اطمينان عمل مي كنند ، با اعتماد به نفس حركت مي كنند ، هميشه لبخندي توأم با غرور بر لب دارند و هيچ ترديدي به خود راه نمي دهند.

طرز رفتار شما نشان مي دهد كه شما مرد يا زني هستيد كه برجسته و ممتاز بودن عادت ذاتي شماست.
به اين روش تجسمي كه طرز سلوك شما را همچون فردي موفق آشكار مي سازد توجه كنيد. من آن را با اين عبارت مي خوانم: "با دندان هاي خود بياويزيد".

فرض كنيد، يك گيره آهنين كه در سيرك با دندان از آن آويزان مي شوند، به چهار چوب دري كه مي خواهيد از آن عبور كنيد آويخته باشند. آن را با دندان مي گيريد و در حالي كه محكم در ميان دندان هاي خود نگاه داشته ايد شما را به بالاترين نقطه مي رساند. وقتي از دندان هاي خود آويزان باشيد، همه عضلات شما در بهترين حالت خود كشيده مي شوند.

حالا آماده ايد تا مردم را در جايي كه مي خواهيد به خود جذب كنيد يا كارهاي روزانه خود را انجام دهيد يا آن جا كه تنها فرد مهمي به نظر برسيد، فرود بياييد.

آهنربايي قوي براي جذابيت و آن چيزي نيست جز قدرتي كه در انجام يك كلمه نهفته است ... " لبخند "

در اين مورد هم ميتوان زياد گفت و نوشت و هم ميتوان گفت كه در مورد اين كلمه چيزي براي گفتن وجود ندارد ،

زمانيكه با يك لبخند وارد اتاقي مي شويد ، مانند يك اهنربا نظر سايرين را به خود جلب مي كنيد .

شايد اين مهمترين رفتار در پروسه شيفته كردن ديگران ياشد پس اون رو ياد بگيريد و بكار ببنديد و نتيجه

را تاييد يا رد كنيد .

اين قويترين رفتار براي ارزش دادن به وجود طرف مقابل و كليدي براي شيفته كردن فوري ديگران است و ان چيري نيست جز تنها يك كلمه " توجه " . هنگاميكه شما توجه كاملي به يك نفر مي كنيد آنها احساس ارزش و اهميت بيشتري ميكنند و بيشتر شما را دوست خواهند داشت . پس ياد بگيريم براي جذابيت بيشتر در روابط با ديگران با تمام وجود در ان لحظه به او و خوبيهاي او توجه كنيم .

آن هنگام که حضرت حق، روح اشرف مخلوقات را در کالبد این آفریده‌ی شگرف می‌دمید، به هر نیمه موهبتهایی بخشید و هر کدام را نسبت به دیگری نیازمند نمود. فرشتگان درگاه الهی مأمور شدند به این‌که خاک خلقت زن را بیشتر غربال کنند تا نرمی وجود او بیشتر شود. اما برای مرد اینچنین نبود، چون مرد باید با زبری روزگار روبرو می‌شد و اندکی ضمختی در وجودش لازم بود.

آنچه که از موهبت حیا و عفت و حجب در کاسه‌ی دل زن ریخته شد بیش از مرد بود. به درون رگ مرد نیز رشک و تعصب و غیرت تزریق شد. محبت، عشق، دلدادگی، وفاداری، زیبادوستی و پاکدامنی نیز بین هر دو نیمه وجود بشر به یکسان تقسیم شد.

زن در کلاس صبر و ناز و انتظار شاگرد اول شد و مرد در کلاس تمنّا و نیاز و تلاش برای وصال. زن آموخت که چگونه دل برباید و مرد آموخت که چگونه دل به دست آرد. بشر موجود شریفی بود. رشد و تربیت این شرافت به زن سپرده شد و صیانت و حمایت از آن به مرد. انسان معصوم بود. عصمت در درون زن رشد یافت و مرد نگهبان خدا برای حفظ این معصومیت گماشته شد.

پس از خلق بشر، هر آنچه که رحمان آفرید از جنس محبت بود. از جنس عشق، از جنس زیبایی. آدمی آموخت که نیم خود را با این محبت و مهر می‌تواند به نیم دیگر پیوند زند. بشر فهمید که کمال از جنس مهربانی است و کامل بودن جز با عشق حاصل نمی‌شود.

اما مرد عصیانگر بود و سرکش. نگاه به هر سو داشت و میل به کشف و ادارک. پس حجاب چشم بر او واجب شد تا نگاهش فقط به سوی محبوب خود باشد. زن نیز چون لطیف بود و زیبا، میل به خودآرایی و نمایانگری داشت. پس حجاب تن بر او واجب شد تا گرفتار تبرج نشود. این شد که خداوند اول بار حجاب چشم را به سوی مرد نازل کرد و سپس حجاب تن را برای زن آفرید.

حجاب نیز آفرینشی از جنس محبت بود، چون با حجاب تمنای مرد از زن بیش از پیش شد. مرد خواهان آن چیزی بود که سهل‌الوصول نباشد و پوشیدگی زن را دوست می‌داشت. برای مرد آن چیزی ارزشمند بود که با تلاش و کوشش به دست آید.

با حجاب، متانت زن نیز بیش از پیش شد. چون زن خواهان خواهش مرد بود و حجاب باعث می‌شد که زن خواستگار پیدا کند و خواستنی شود. زن دانست که رمز برتری جسم ظریف او بر درشتی هیبت مرد، نگاه متین است و اخم ابرو و کلام با صلابت. مرد نیز پی برد که راه ورود به قلب صاحب این متانت و سرسنگینی و صلابت، کرنش است و محبت و خواهش.

زن آموخت که باید به راحتی دست‌یافتنی نباشد، همچون مروارید درون صدف؛ و مرد فهمید که برای وصال به گوهر وجود محبوب، دست‌درازی بی‌فایده است و اجازه و مراعات و طلب لازم است. زن فهمید که سر سرکش مرد را با حجاب می‌توان به سوی خود گرداند و مرد فهمید که حجاب نشانه علقه و مهر و وفای زن به اوست. حجاب اینگونه رمز شکل‌گیری محبت بین زن و مرد شد.

با حجاب، زن فهمید که جایگاه او در نظام هستی، مطلوب و محبوب و معشوق است و مرد فهمید که آفرینش برای او حکم طالب و مایل و عاشق رقم زده است. اینگونه بود که در جنت‌المأوی زن ارزشمند شد و مرد قدردان. اینگونه بود که در بهشت عدن، زن لایق مادر شدن گشت و ام‌البشر نام‌گرفت و مرد سعادت حامی‌بودن، پشتوانه بودن و تکیه‌گاه بودن پیدا کرد تا از مادرانگی‌های زن مراقبت نماید.

حجاب بود که مرد را از تعهد زن به زندگی آگاه نمود، زن را از وفاداری مرد به عهد خود مطمئن ساخت و پیوند زن و مرد را محکم کرد.