به راستی کوهنوردی ورزش ما نیست، باور و زندگی ماست

دیگران به کوهستان نگاه می کنند و ما صعودش می کنیم، با قدم هایمان حسش می کنیم، با نفس هایمان درکش می کنیم.

کوهنورد خستگی ندارد، درودها و شادباش هایش جزیی از فرهنگ ماست. فرهنگ احترام به طبیعت، احترام به پیشکسوت، احترام به خود و احترام به شادی و زمان.

می بایست کوهنورد باشی تا لذت یک صعود، لذت یک کوهنوردی را در خم هر پیچ و هر نسیم دل انگیزش، با صدای پرنده های کوهستانی که نغمه شیدایی سر می دهند، درک کنی.

کوهنوردی درس صبر و تمرین استواری است.

همنوردان در حوادث کوهستان ، چنانچه از شما ، بصورت دیداری ، فاصله دور ، با علایم ، یا سرو صدا پرسیده شد نیاز به کمک دارین ،
اگر هر دو دستتون رو بلند کنین و کامل بابستید ، به معنی پاسخ مثبت  یه سوال است

چنانچه نیاز به کمک نداشتین ، میتونین یک دست را بلند کنین و کامل بایستین ،

تاکید میکنم یک پارچه به رنگ قرمز ، سبک ، در ابعاد یک متر در یک متر حتما در کیف کمک های اولیه داشته باشید ، زمانی که این پارچه را روی زمین پهن کنین ، به معنای در خواست کمک است و تیم امداد هوایی سریعتر حضور ما رو تو منطقه تشخیص میدن ،

علایم دیداری، استفاده از آینه
علایم شنیداری ، استفاده از سوت ،

نحوه کاربرد،
بطور مثال 6 بار بصدا در اوردن سوت در هر دقیقه به معنای درخواست کمک است

3 بار یه صدا در اوردن در هر دقیقه به معنای پاسخ به درخواست کمک است ؛صدایت را شنیدم؛

تخلیه اندوخته قند بخاطر بی اشتهایی آغاز صعود
تخلیه اندوخته چربی در ضمن کوه پیمایی تا بارگاه اصلی
کاهش وزن ناشی از محدودیت دریافت و سوء جذب چربی
سوختن پروتئین ماهیچه ها در ضمن صعود اصلی
محدودیت دسترسی به غذا
اختلال در حس چشایی
دشواری تهیه غذا

رسیدن به خوشی و سعادت مهم ترین هدف انسان است .

فعالیت ورزشی برای دست یابی به بالاترین درجه سلامتی ، حیاتی است.

ورزش و از جمله کوه نوردی به افزایش شادابی و نشاط کمک می کند.

بر اساس نظرات متخصصان سلامتی ، هیچ دارویی مانند فعالیت های ورزشی وجود نخواهد داشت

که تندرستی و شادابی انسان را تامین می کند.

یک برنامه کوه نوردی مناسب برای خودتان انتخاب نمایید.

پژوهشگران معتقدند یکی از بهترین عواملی که می تواند جلوی عدم تحرک و سستی را بگیرد

و نهال نشاط و شادمانی را در محیط پر و سر و صدای ماشینی ، درون دل انسان بکارد

ورزش است.

در هواي سرد فراهم كردن آب ، غذا و سرپناه بسيار سخت تر از هواي گرم است . حتي اگر شما نيازمندي هاي پايه اي خود را همراه داشته باشيد . شما بايد همچنن لباس هاي حفاظت كننده اضافي و ميل به زنده ماندن در خود داشته باشيد.

 ميل به زنده ماندن به همان اندازه مهم است كه ساير نيازهاي پايه اي مهم مي باشند . حوادثي رخ داده است كه در طي آن افرادي كه هم خوب آموزش ديده اند و خود تجهيز شده اند به دليل از دست دادن ميل خود به زنده ماندن نتوانسته اند در هواي سرد زنده بمانند . عكس اين حالت در زماني رخ داده است كه افرادي كه تجهيزات و امكانات كمتري داشته اند در سرما زنده مانده اند . مواد و تجهيزات مختلفي وجود دارند كه در هواي سرد بايد مورد استفاده واقع شوند كه توسط ارتش ايالات متحده بيان شده اند .

 واحدهاي ويژه به وسايل لازم جديدتر و كم وزن مثل زيرپوش هاي پلي پروبيلن ، روپوش ها و پوتين هاي Gore – Tex وساير تجهيزات ويژه دسترسي دارند . البته اين موضوع را به خاطر داشته باشيد كه وسايل و لوازم قديمي نيز تا زماني كه شما از اصول مربوط به هواي سرد استفاده مي كنيد ، شما را گرم نگه مي دارد . اگر انواع جديدتر لباس ها در دسترس باشند ، از آنها استفاده كنيد . اگر اينطور نبود پس بايد لباس شما كاملاً پشمي باشد به جز بخش هاي بادشكن آن .

شما نه تنها بايد لباس كافي براي حفاظت خود در مقابل سرما داشته باشيد ، شما بايد همچنين بدانيد كه چگونه عمل كنيد كه حداكثر گرما را از لباس بگيريد . مثلاً همواره سر خود را بپوشانيد . شما معمولاً 40-45 درجه از گرماي بدن خود را از سر نپوشيده از دست مي دهيد و حتي ممكن است مقدار بيشتري گرما را از طريق گردن ، مچ و زانوهاي بدون حفاظ از دست بدهيد . اين بخش هاي بدن رادياتور گرمايي خوبي براي بدن هستند و چربي كمي دارند . مغز بسيار آسيب پذيرتر به سرما است و مقدار كمتري سرما را مي تواند تحمل كند . به دليل اين كه گردش خون زيادي در سر جريان دارد و بيشتر آن بر روي سطح سر است . اگر شما سر خود را نپوشانيد مقدار زيادي گرما را سريعاً از دست مي دهيد .

چهار اصول كلي وجود دارند كه براي گرم نگه داشتن بايد از آنها پيروي كرد . يك راه ساده براي به خاطر آوردن اين اصول استفاده كردن از واژه COLD است .

C ـ لباسهاي خود را تميز نگه داريد .

O ـ از خيلي گرم شدن اجتناب كنيد .

L ـ لباس هاي راحت و چند لايه بپوشيد .

D ـ لباس ها را خشك نگه داريد .

C ـ لباسها را تميز نگه داريد . اين اصل براي بهداشت و راحتي همواره مهم است . در زمستان ، اين همچنين از ديدگاه گرمايي و حرارتي مهم است . لباس هايي كه با روغن و مواد آلوده كثيــف مي شوند ، مقــدار زيادي از ارزش عايق بودن خود را از دست مي دهند . گرما مي تواند به راحتي از طريق شكافهاي لباس يا جيب هاي پُر شده از هوا خارج شود .

O ـ از خيلــي گرم شدن اجتناب كنيد . وقتي كه شما خيلي داغ مي شويد ، عرق مي كنيد و لباس شما رطوبت حاصل از تعريق را جذب مي كند . اين به دو روش بر روي گرم شدن تأثير مي گذارد : رطوبت ، حالت عايق بودن لباس را كاهش مي دهد و همين طور كه عرق بخار مي شود ، بدن شما سرد مي شود . لباس خود را درست كنيد تا عرق نكنيد و اين كار را با باز كردن مختصر ژاكت خود ، برداشتن لايه هاي داخلي لباس ، درآوردن دستكش هاي دو انگشتي ضخيم يا با عوض كردن كلاه خود با يك كلاه سبك تر انجام دهيد . سر و دستان وقتي كه خيلي گرم مي شوند بعنوان تفكيك كننده خوب گرمايي عمل مي كنند .

L ـ لباس هاي راحت و چند لايه بپوشيد . پوشيدن لباس و كفش تنگ جريان خون را محدود مي كند و به ايجاد سرمازدگي كمك مي كند . اين همچنين حجم هوايي كه بين لايه هاي لباس به دام مي افتد را كاهش مي دهد و ارزش عايق كننده لباس را كاهش مي دهد . چند لايه لباس سبك بهتر از يك لباس ضخيم با همان ضخامت مي باشد ، زيرا اين لباس هاي سبك داراي فضاي هواي مُرده مابين خود دارند . فضاي هواي مُرده ايجاد عايق بودن بيشتري براي لباس مي كند . همچنين لباس چند لايه به شما اجازه مي دهد تا لباس هاي چند لايه را درآوريد يا به آنها اضافه كنيد تا از عرق كردن و از دست دادن گرما جلوگيري كنيد .

    آیا شما میخواهید در طول صعود خود آسیب نبینید؟ ، آیا میخواهید بدانید که کوهنوردی بدون آسیب چه نکاتی دارد؟

    اگر اینجوریه پس بریم ۷ مرحله کارساز و مهم برای جلوگیری از صدمات کوهنوردی که توسط تیم ویکی کوه ترجمه شده را بخوانیم…

مراحل

۱ – گرم کردن و حرکات کششی

هر برنامه کوهنوردی باید با گرم کردن و چند حرکت کششی روتین شروع شود. و بدانید که در آخر هر برنامه باید حرکات سرد کردن را انجام داد.

سرد کردن چیزیست که اکثر کوهنوردان فراموش میکنند انجام دهند. اما شما فراموش نکنید.


۲ – روی تعادل خود کار کنید.

تعادل در کوهنوردی بسیار مهم است و همیشه باید برای بهبودی این مورد نلاش کنید. روش های بسیار خوبی هست که میتواند به شما برای بهبود تعادل کمک کند. مثل یوگا ، کار روی بندلغزی ( همون بندیست که شعبده بازا روش راه میرن ) ، تمرین تک پا و خیلی چیزهای دیگه ،خلاصه رو تعادل کار کنین


۳ – زمان صعود خود را پایین نگه دارید.

بیش از حد تکرار نکنید . زمانی را که روی سنگ و یا باشگاه سپری میکنید نباید از چهار روز در هفته تجاوز کند.

۴ – به مقدار کافی استراحت کنید.
به مفاصل , ماهیچه ها و تاندون ها استراحت دهید که این یکی از مهم ترین نکاتیست که باید جهت جلوگیری از صدمه رعایت کرد. کوهنوردان توقع زیادی از بدنشون دارن پس زمانی برای بازیابی نیاز است. شما باید حداقل ۳-۴ روز در هفته استراحت کنید.

۵ – امن باشید.
دو سه بار مطمئن شوید که تمام دنده ها , گره ها , لنگرها و حمایت کننده همه اوکی هستن و درست کار میکنن.
در موارد امنیتی بی دقتی نکنید;  بی دقتی از دلایل عمده حوادث خطرناک است

۶ – آمادگی داشته باشیذ.
این موضوغ قبل از فصل تازه کوهنوردی شما شروع میشود. مطمئن باشید که آموزش شما مطابق با اهداف شما پیش خواهد رفت، اگر برای خودتان اهداف بزرگی تعیین کردید شک نکنید که آموزش شما درست پیش خواهد رفت حتی در مسیر ها و مشکلات خارج از حد شما


۷ – مطمئن شوید که دست ها و انگشتان خود در شکل خوب باقی می ماند

هیچ وقت روی انگشتی که صدمه دیده کوهنوردی نکنید. خیلی بهتره که تا بهبودی کامل انگشت خود صبر نمایید سپس به صعود ادامه دهید. همچنین اگر مشکل تاندون دارید از نوار برای پشتیبانی آن استفاده کنید. به هر حال برای مدت کوتاهی از یک نوار استفاده کنید تا به همان تاندون مستحکم برگردید.
 

 این نقد از آن دست نقدهایی است که هرکس می تواند خود را با آن بسنجد، حال آنکه نقد خوب مفید است اگر با آن به طور منطقی برخورد کنیم.
الحق که فضای مجازی پر است از نقاب های رنگارنگ. برخی کوهنوردان آنقدر غرق در فضای مجازی شده اند که فراموش کرده اند این کوه است که ما را بزرگ می کند نه فضای مجازی. بعضی با دیدن عکسی از فلان کوهنورد از او به عنوان استاد و ...  یاد می کنند ولی پای کار چیز دیگری دیده می شود. شهرت را خود کوه به ما می دهد، نیازی نیست در بوق و کرنا کنید.
کوهستان جایی نیست که در حضور دیگران از رشادت های خود تعریف ها کنیم. دیر یا زود کوهنوردان شما را خواهند شناخت و از اخلاق شما و در عمل متوجه دلاورمردی هایتان در کوهستان می شوند.
در فلان صعود زمستانی چه کردم و چه نکردم...
فلانی را جا گذاشتم...
زودتر از فلان گروه به قلّه رسیدم...
اگر این موارد در ذهن شماست، بهتر است کوهنوردی را ترک کرده و به رشته ورزشی دیگری روی آورید. کوهنوردی به عنوان یک ورزش گروهی این مسائل را نمی‌پسندد.
اینجا کسی بر دیگری برتری ندارد مگر در اخلاق و فروتنی...
در هر صعود از خودمان بپرسیم، برای چه به کوه پناه آورده ایم؟
امروز قرار است چه مقدار به داشته هایم افزوده شود؟