این روزها شما وقتی اطراف حرم امیرالمؤمنین رو می‌بینید. کوچه‌ها و خیابان‌های منتهی به حرم پر از جمعیت، داخل حرم پر از جمعیت، هزاران نفر دور حرم خوابیدن مثل آوره‌ها، ولی آواره‌ی علی(ع)...

بعد شما تاریخ رو نگاه می‌کنید می‌بینید تا تونستن امام‌علی رو تخریب کردن، هر تهمتی تونستن بهش زدن، حقش رو خوردن، اصلا هر کاری می‌تونستن کردن تا بغض علی رو در دل پیر و جوان، کودک و بزرگسال بندازن، تا جایی که قانون دشنام بر علی(علیه السلام) رو وضع کردن. و هر کس این قانون رو اجرا نمی‌کرد مجازات و یا کشته می‌شد. جا داره یادی کنیم از مردم غیور سیستان که تنها مردمی بودن که قانون دشنام بر امیرالمؤمنین رو انجام ندادن و زیر بارش نرفتن و گفتن به‌جاش مالیات می‌دیم و چون مردم قوی و جنگجویی هم بودن حاکم پیشنهاد اونارو قبول کرد.

خلاصه هر کاری که می‌تونستن کردن تا هیچکس جرات نکنه اسم علی رو به زبون بیاره، چه برسه از حُبّ علی و شیعه علی بودن حرف بزنه. هر کی اسم بچه‌اش رو علی می‌گذاشت می‌کشتن. هرجا علوی‌ گیر می‌‌آوردن می‌کشتن. حتی روز عاشورا هم به امام‌حسین گفتن می‌کشیمت "بغضاََ لاَبیک" بخاطر بغضی که از پدرت داریم.

دونه درشت‌های خلفای اموی و عباسی رو بشمرید. بالای ۲۰ تا خلیفه می‌شن، که خیلیاشون رو اسم‌هاشون هم به گوشمون نخورده، اصلا کجا هستن‌؟ کجا دفنن؟ مجبین معاویه کوشن؟ شیعیان یزید کجا زندگی می‌کنن‌؟ مقتدرترین و باتدبیرترین خلیفه اموی عبدالملک مروان بود که از همه بیشتر حکومت کرد، کجاست؟ طرفداراش کجای دنیا هستن؟

ولی هر کس درهر جای دنیا زندگی امیرالمومنین رو مطالعه کرد چنان شیفته شد که یا شیعه شد و یا مثل جرج‌جرداق مسیحی گفت:《ای علی اگر بگویم تو بالاتر از مسیحی دینم نمی‌پذیرد و اگر بگویم مسیح از تو بالاتر است، وجدانم نمی‌پذیرد.》

امیرالمومنین چهارسال و اندی حکومت کرد و از درخشان‌ترین حکومت‌های دنیا ازش نام می‌برن. بقیه امام‌های ما یک روز هم حکومت نکردن ولی به تنهایی تاثیرات فوق‌العاده‌ای در زندگی بشری و دینی مردم گذاشتن. بارزترین مثال آن اباعبدالله الحسین (ع) است که یک روز حکومت نکرد و حتی حدیث هم خیلی کم داریم از حضرت، ولی در روز اربعین ده‌ها میلیون نفر به زیارت آن حضرت می‌روند.

چه‌جوری میشه اینطوری؟ اتفاقی این‌طوری شده؟ چرا اتفاقی دیگران این‌طوری نشدن؟ جز اینه که این‌ها امامان حق بودند و ازجانب خدا. وخداوند هر کس رابخواهد عزت می‌دهد و هرکس رابخواهد ذلیل می‌کند (یُعزُّ مَن یَشاء و یُذّل من یشاء) وتا قیام قیامت این عزت را بیشتر خواهد کرد.

سیاست خلفای عباسی با سیاست اموی‌ها فرق داشت. اموی‌ها خشن‌تر بودند ولی اینها موذی‌تر بودند یعنی سیاستمدارانه‌تر عمل می‌کردند که فقط عده قلیلی می‌توانستند دست سیاست اینها را بخوانند.

یکی از کارهایی که اینها می‌کردند این بود که چون می‌خواستند ائمه را تحت‌ نظر داشته باشند، به زور و اجبار، یکی از دخترهایشان را به آنها می‌چسباندند که باید با این دختر ازدواج کنی! بعد که ازدواج می‌کردند، می‌گفتند: دختر ما و داماد ما باید همین جا کنار خودمان باشند! برای این که به یک شکلی که مردم نفهمند اینها را تحت نظر و تحت مراقبت شدید و اذیت شدید داشته باشند.

معتصم بالاخره سبب شد که همسر امام جواد یعنی امّ الفضل (دختر مامون) امام را مسموم کرد، آن هم با یک وضع خیلی ناراحت‌کننده‌ای. و چون برای همه مسموم‌کننده‌ها معلوم و محرز بود که دستور خلیفه بوده، جرأت این که بدن امام را دفن کنند، نداشتند.

حتی معتصم دستور داد: بدنش را بیندازید در کوچه. دو سه روز بدن امام در میان کوچه افتاده بود. بعد به معتصم خبر دادند که یک وضع خارق‌العاده‌ای پیش آمده. هر میتی اگر سه چهار روز روی زمین افتاده باشد بدنش عفونت پیدا می‌کند و بدن این مرد روز به روز بر بوی خوشش افزوده می‌شود، و اگر مردم این موضوع را بفهمند اوضاع خیلی بد می‌شود.

این بود که خودش زودتر اجازه داد بدن امام را دفن کنند. وجود مقدسش را در کنار جدش موسی بن جعفر(ع) در همین محل معروف یعنی کاظمین(علیهما السلام) دفن کردند. و حالت ایشان از این جهت، تأسّی داشت به جدّ بزرگوارشان حسین بن علی(ع) که فرمود: مُلْقاً ثَلاثاً بِلا غُسْلٍ وَ لا کفَنٍ. و لا حول و لا قوّة الّا بالله العلی العظیم.

منبع: کتاب آشنایی با قرآن، ج12، ص32-29_ شهید مطهری

پ . ن : باور کنید هیچ قصدی نداشتم . همینجوری نوشتم . اصلا فک نکنید به اینکه ما بازم از این دولتها داریما .. اصلا .. اصلا فک نکنید دولت دروغ و مکر رو درک کرده باشیدا .. به هیچ وجه . اینا مال هزار و اندی سال قبل بوده و مختص اعراب