: چرا تنها برای ويستا و نه برای ايكسپی؟ و اصلا به چه علت؟
هفته گذشته يك سايت انگليسی عنوان كرد كه ويندوز ايكسپی از بازيهای DirectX-10 پشتيبانی خواهد كرد. نظريه سايتهای ديگر: اين مسئله حقيقت ندارد.
نمیتواند هم حقيقت داشته باشد: به شما میگوييم چرا، DirectX-10 چه چيزهايی را دارا است و چرا كاربران علاقمند به بازی میتوانند خوشحال باشند.
چندی پيش سايت IT انگليسی به نام The Inquirer مطلبی را مطرح كرد كه محتوای زير را در بر داشت: آن طور كه پيداست مايكروسافت به موازات DirectX9.L تصميم به ارائه DirectX-10 برای ويندوز ايكسپی گرفته است. اين مسئله موجب اجرا شدن بازیهای DirectX-10 در ويندوز ايكسپی خواهد شد: بنا به گفته سايت در آخر هفته، به عنوان دليل اين كار، مطرح شده بود كه به علت دسترسی نداشتن همه كاربران به ويندوز ويستا طراحان بازیها تصميم گرفتند كه بازیهای خود را در ويندوز ايكسپی نيز قابل اجرا كنند.
البته خود پيغام نيز كمی مشكل داشت چرا كه در ويندوز ويستا، معماری درايوری كاملا جديدی عرضه شده است كه توسط آنها امكان استفاده از DirectX-10 و فوايد مربوط به آن برای طراحی بازیها بوجود آمده است و اين دليل اصلی به اعماق سيستم عامل رفته و راهی به ويندوزهای قديمیتر ندارند. پس نتيجه میگيريم كه نسخهای از DirectX-10 برای ويندوز ايكسپی وجود نخواهد داشت. اين امكان وجود دارد كه سايت انگليسی گفته شده Direct X9.L را اشتباه گرفته و به عنوان بخش گسترش يافتهای برای ويندوز ايكس پی در نظر گرفته است. البته قابل توجه است كه اين سايت حرف خود را پس از فهميدن اين اشتباه تكذيب كرده و اعلام كرده است كه با DirectX9.L بخشی از ويندوز ويستا بوده و DirectX-10 نيز برای ايكسپی وجود نخواهد داشت.
اطلاعات مربوط به DirectX-10
بنا به گفتههای مايكروسافت يكی از فوايد DirectX-10 اين است كه گرافيكش حدودا 8 برابر روانتر و سريعتر نسبت به DirectX9 اجرا میشود. البته يادمان نرود كه حدودا چهار سال از اولين امكان پيدايش DirectX9 میگذرد.
اين مسئله با توجه به كنترل و ارتباط مستقيم كارت گرافيكی و توسط برداشتن محدوديتهايی كه در DirectX9 به علت ساختار آن قابل رفع نبود امكان پذير شده است. علاوه بر مطلب گفته شده DirectX-10 امكان Geometric-shader و Shader Modell 4.0 را فراهم ساخته و در دورن خود مديريتی برای Textureها فراهم ساخته است. از حافظه كارت گرافيكی بهتر استفاده شده و روندهای بسياری میتوانند در آن واحد به سیپیيو دسترسی پيدا كنند.
سی پی يو در DirectX-10 فشاری را تحمل نمیكند و نمیتواند مشغول كارهای ديگر شود و سیپیيو بيشتر به كار اصلی كه برای او طراحی شده است میرسد: محاسبه گرافيك.
نكته منفی نسل جديد DirectX:
برای استفاده از تمامی فوايد موجود بايد كارتهای گرافيكی تهيه شوند كه DirectX-10 را پشتيبانی كنند. اما از لحاظ ساختار و طرح DirectX-10 برای طراحان اين فايده را دارد كه هر كارت گرافيكی كه از DirectX-10 پشتيبانی میكند همه كارها را بايد بتواند انجام دهد و نه اينكه مانند DirectX-09 احتياجی به دقت در نوع كارت گرافيكی DirectX-9 مثلا در چه نوع از Pixel-shader باشد.
DirectX-10 به تنهايی ديگر با DirectX9 سازگار نمیباشد. به همين دليل هم در ويندوز ويستا هم DirectX-10 و هم نوع تناسب يافتهای از DirectX9 وجود دارد كه به نام DirectX9.L يا DirectX9.EX خوانده خواهد شد. حرف L مخففی از Longhorn بوده كه بخشی از اسم كد ويندوز ويستا میباشد. DirectX9.L به محض اينكه بازیهای طراحی شدهای برای DirectX9 و يا نسخههای قديمیتر DirectX اجرا شوند، كنترل را به دست میگيرد.
DirectX9.L در ويستا:
DirectX9.L يا DirectX9.EX در ويستا به چه دردی میخورند؟ يكی از دلايل بسيار ساده است است كه بازیهای قديمیتر قدرت اجرا داشته باشند. بنا به گفتههای مايكروسافت و طراحان بازیهای DirectX9 در ويستا كمی سريعتر كار میكنند كه البته Benchmarkها و پيش نسخههای ويستا اين مسئله را هنوز بطور كامل تاييد نمیكنند. البته اين مسئله میتواند تا زمان نسخه نهايی ويستا تغيير پيدا كند.
يكی از مسائل ديگر اين است كه ويستا از Open GL پشتيبانی نمیكند از لحاظ درايورها نيز در ويستا برای سختافزار سرعت يافته OpenGL هنوز NVidia و ATI آماده نمیباشند.
DirectX9.L علاوه بر مطالب گفته شده برای نمايش صفحه خارجی ويستا نيز لازم است. در ويندوز ايكسپی، سیپیيو در نمايش صفحه خارجی idle بود و در چنين حالتی حتی استفاده از گرانترين وسريعترين شتاب دهندههای 3D، هيچ اثری نخواهد داشت. در كامپيوترهای مخصوص به بازی بيشتر اوقات در مقايسه با سیپیيو، يك GPU قويتر نصب میشود كه تاكنون كاری به جز در بازیها انجام نداده است. با ويندوز ويستا اين مسئله تغيير پيدا میكند و از فشار وارد بر سیپیيو به علت استفاده از GPU كاسته میشود اين مسئله فوايدی را به دنبال دارد مثلا:
افكتهای شيشهای كه به همين دليل هم نام AeroGlass را گرفتهاند. برای اين افكتها GPU مسئول میباشد و نه سیپیيو. پس بيشتر افكتها به جای فشار به كارايی سيستم به كارت گرافيكی فشار میآورند به گونهای كه خاموش كردن اين افكتها تاثير زيادی در كارايی سيستم بجا نمیگذارد. (البته در صورتی كه در سيستم يك كارت گرافيكی قدرتمند وجود داشته باشد).
اين مسئله در مقايسه با ايكسپی فوايد ديگری را به ميان میآورد. برای مثال بر روی دسكتاپ عناصری كه پايه vector داشته باشند میتوانند نشان داده شوند در حالی كه در زير و يا روی آنها افكتهايی قرار گرفته و باعث تغييرات و تنوعی در دسكتاپ میشوند. اين مسئله مثلا در ستون جديد موجود در ويندوز ويستا به كار میآيد.
اين ستون در نگاه اول بی روح و مرده به نظر میرسد اما هر عنصری درون اين ستون بر پايه vector بوده و بدينوسيله میتواند بيش از اندازه مقياسبندی شود. اين افكت هنگامی نمايان میشود كه نگاهی به تنظيمات Gadgetها انداخته و يا يك Gadget را به دسكتاپ بياوريد.
مثال ديگری برای DirectX9.L:
هنگامی كه در Windows Media Player يك ويديو در حال پخش است. پنجره میتواند در هر لحظه كه بخواهيد جابجا شود ودر اين زمان پخش ويديو نيز به آسانی و بدون هيچ تاثيری به كار خود ادامه میدهد.
ويديوی در حال پخش در حالت Flip3D با نگه داشتن دكمه ويندوز و Tab در Alt-Tab-Switch و به عنوان Thumbnail در تسكبار به راحتی به كار خود ادامه میدهد. همينطور هم در زمانيكه Windows Media Player كوچك شده و نشانگر ماوس توسط گزينه WMP Taskbar تكان داده میشود.
گر چه در ويندوز ايكسپی، كارت گرافيك نمايش ويديو را به عهده میگيرد اما عناصر موجود در صفحه اصلی به كندی با كارت گرافيك ارتباط برقراری میكنند و اينگونه باعث میشود كه هنگام كشيدن پنجره ويديو به طرف افكتهای آشنا، پنجره تغيير مكان يافته اما فيلم هنوز در جای اشتباه پخش میشود و يا اينكه پنجره در هنگام كشيدن دارای خطوط سفيدی میشود. اين مشكلات با كمك دسكتاپهايی كه توسط سختافزارها سريعتر شدهاند، تنها مربوط به گذشتهاند.
در آينده امكان طراحی برنامههايی وجود دارد كه از آنچه صفحه 3D به ما نشان میدهد، كيفيتی بالاتر را ارائه كنند. نرمافزار Net Framework 3.0 برای اينكار به طراحان، APIهای مورد نياز را ارائه میكند.
Net Framework 3.0 همان Net framework 2.0 میباشد. البته بخشی به نام WinFX به آن اضافه شده است كه دراين بخش Windows Presentation Foundation يا WPF كه برای ساخت صفحه نمايش و مولتیمديا بكار میرود نيز ديده میشود.
غيرممكن بودن DirectX10 برای ويندوز ايكسپی و نگاهی به DirectX10 برای ويستا:
هنوز محاسبه دقيقی از لحاظ زمانی برای عناوين كاملی از DirectX-10 وجود ندارد. در اين فاصله زمانی طراحان، بازیهای خود را هم برای DirectX9 و هم برای DirectX10 عرضه خواهند كرد به گونهای كه حتی در ويندوز ايكسپی نيز قابل اجرا باشند. البته اين كار كمی دردسر ساز است چرا كه Render-pathهای گوناگونی بايد نوشته شوند.
تاكنون مايكروسافت تنها يك عنوان را با نام halo2 معرفی كرده است كه تنها در ويندوز ويستا كار میكند و توضيح قانع كنندهای هنوز در اين باره داده نشده است و اگر بخواهد اينگونه باشد كه فقط از سختافزار DirectX-10 پشتيبانی كند، ميزان فروش كمی تغيير پيدا خواهد كرد. اينكه آيا ممكن است بازيی كه ساليان سال است در Xbox1 برای علاقمندان وجود دارد به DirectX-10 تبديل شود جای شك دارد. برای چنين شكی بازیهای مدرن جوابگو خواهند بود.
تصاوير بازیهايی مانند Flight SimulatorX و Crysis در ويندوز ويستا/ DirectX10 بسيار شفافتر از اجرا در ويندوز ايكسپی خواهند بود. خودسازندگان Crysis اعلام كردهاند كه توسط Direct X10 بازی آنها نه تنها زيباتر جلوه میكند بلكه خواستههای كمتری را نيز از سيستم میخواهد چرا كه كارت گرافيكی Direct X-10 بيشتر كار را بر عهده میگيرد. البته هر دو بازی گفته شده در ايكسپی نيز اجرا میشوند. عموما اگر كار به چند سال نكشد، چند ماهی را حتما طول خواهد كشيد تا از زمان پيدايش نسخه جديد DirectX بازیهايی نيز برای آن طراحی و به بازار عرضه شوند. به همين دليل هم بازیهای مربوط به DirectX10 در زودترين حالت در اواخر 2007 و اوايل 2008 عرضه خواهند شد.
به هر حال گرچه تصميم در مورد استفاده از كدامين تكنولوژی در ساخت يك بازی به سرعت انجام میپذيرد اما ساخت آن زمان زيادی را در برخواهد گرفت. البته طراحان بايد توجه داشته باشند كه در اين ميان زمان بيش از اندازه زيادی را نيز برای طراحی از بين نبرند. برای مثال بازی Duke Nukem forever كه در حقيقت قرار بود حدود 10 سال پيش به بازار عرضه شود. اما از انجا كه كار طراحيش بيش از اندازه طول كشيد، چند بار تكنولوژی ساخت آن تغيير كرده است و هنوز هم اطلاعات دقيقی در مورد وقت عرضه آن به بازار ارائه نمیشود.
- كامپيوترها قرار است با ويستا به يك پلاتفرم برای بازی تبديل شوند:
هدف اصلی مايكروسافت با DirectX10 علاقمندان به بازیهای كامپيوتری است و اين هدف توسط ويندوز ويستا عملی خواهد شد. علاقمندان به بازیهای كامپيوتری جزو آن گروهی قرار میگيرند كه بيشتر اوقات در حال تغييرات بخشهايی از سختافزاری باشند تا سيستم خود را بهتر كرده و بدينوسيله امكان بازیهای جديدتر را پيدا كنند. پس با وجود چنين علاقمندانی به تنها مايكروسافت با ساخت Vista Ultimate بلكه شركتهای سازنده سختافزار نيز به سود كافی خواهند رسيد. بعضی از بازیهای جديد سودی میكنند كه حتی از سود فيلمهای هاليوود نيز بيشتر است.
كامپيوترها قرار است با ويستا تبديل به يك پلاتفرم برای بازیها شوند. در اين چهار چوب يك لوگو با نام Game for Windows نيز وجود دارد كه مدتی است بر روی جعبههای مربوط به بازیهای بسياری را كه در ويندوز ويستا قابل اجرا هستند وجود دارد. از اولين نوع اين بازیها میتوان Publisher:THQ) Company of Heroes و Flight Simulator X را نام برد. قابل توجه است كه همانگونه كه مجلات زيادی مختص به Xbox به بازار ارائه شد. ويندوز ويستا نيز قصد دارد مجله جداگانهای را ارائه دهد كه در آن به عنوان يك پلاتفرم برای بازی در نظر گرفته شده است.
موضوعات مرتبط: کامپیوتر و اینترنت
برچسبها: DirectX10 , Windows , Publisher , Simulator