دنیا مثل کمان ، کج است ، و این یعنی که ما باید مثل تیر راست باشیم . اگر راستی پیشه کنیم ، همین کج‌ رفتاری‌های دنیا می‌تواند ما را اوج دهد ، پرواز دهد و به هدف بنشاند .
این بود که سیدالشهدا (ع) روز عاشورا می‌فرمود :
« صَبراً عَلی بَلائِک »
خدایا ! من بر این بلاها ـ کج رفتاری‌های مردم زمانه ـ صبوری و شکیبایی می‌کنم ، چون می‌دانم آخرش پرواز و اوج گرفتن است . و این یک فرمول و درس است برای همه ما که هر چه این دنیا کج‌رفتاری بیشتری با ما داشته باشد ، اگر ما صداقت و راستی پیشه کنیم راحت‌تر و سریع‌ تر به هدف خواهیم رسید .

به شاخه‌های گیلاس نگاه کن ! چوب‌اند ؛ اما در فصل بهار از دل آن‌ها شکوفه‌های نرم و سپید و لطیف و زیبا بیرون می‌زند .
آدمی وقتی این‌ها را می‌بیند یک دنیا امید می‌شود .
چون خدایی که می‌تواند از دل این‌همه چوب خشک ، این شکوفه‌های لطیف و زیبا را بیرون بکشد ، پس از وجود خشک و خشن ما هم می‌تواند گل‌های زیبای اخلاق بیرون بکشد .
حافظ وقتی این صحنه‌ها را می‌دید ، روی همین نکته اشاره می‌کرد و می‌گفت :
« آن‌که رخسار تو را رنگ گل و نسرین داد
صبر و آرام تواند به من مسکین داد »

فرد مثبت همیشه برنامه دارد.
فرد منفی همیشه بهانه دارد.

فرد مثبت همیشه خود جزئی از جوابهاست
فرد منفی همیشه خود بخشی از مشکلات است.

فرد مثبت در کنار هر سنگی سبزه ای میبیند.
فرد منفی در کنار هر سبزه ای سنگی میبیند.

فرد مثبت برای هر مشکلی راهکاری میابد.
فرد منفی برای هر راهکاری مشکلی میبیند.

فرد مثبت همیشه دوستی ها را زیاد میکند.
فرد منفی دشمنی ها را زیاد میکند.

فرد مثبت میگوید اجازه بده انجام پذیر است.
فرد منفی میگوید نمی توانم انجام پذیر نیست.

فرد مثبت همیشه با صبر مشکلات را حل میگند.
فرد منفی همیشه با خشم مشکلات را زیاد میکند.