هفته گذشته بود که خبر جلسه مخفیانه و محرمانه یک وزیر پر حاشیه با برخی از فعالین فضای مجازی منتشر شد

اما از ابعاد و محتوای این جلسه خبری درز نکرد .

برخی از افراد که فعالیتی در فضای مجازی دارند را از سراسر کشور  با پول و امکانات ویژه و بلیط هواپیمای رفت و برگشت به تهران اوردند

و در هتل های لوکس اسکان دادند تا یک جلسه خاص با آقایان خاص داشته باشند.

بعد از چند روز آنالیز رفتار برخی از افراد شرکت کننده در این محفل نشان میدهد که یکی از ماموریت های واگذار شده به آنها،

کمک به پاگرفتن " سیگنال" و تبلیغ آن برای بردن مردم به این پیام رسان است.

گویا ماموریت جدید این جریان آلوده امنیتی، مهندسی پیام رسان ها در آستانه انتخابات است.

 "سیگنال" این روزها بعنوان پلتفرم مورد استفاده توسط گروه های شبه مسلح در آمریکا شناخته میشود.

کوچ دادن مردم ایران به یک پلتفرم مخصوص آشوبگران و عناصر شبه مسلح چه معنایی دارد؟

متاسفانه برخی افراد شرکت کننده در این جلسه مخفیانه از افرادی با ظاهر مذهبی و حزب الهی بودند

در مورد بحث مهاجرتِ «کاربران ایرانی» به سمت سیگنال در چند سطح مورد بررسی قرار گرفته و جمع بندی شده است:
از سه منظرِ امنیتی، سیاسی و فرهنگی این مهاجرت نباید انجام شود اما از منظر آینده‌نگری دشمن‌شناسی این مهاجرت باید انجام شود. در نهایت اگر پیام‌رسان داخلی خوب و پرظرفیتی انتخاب شود می‌شود از این موج نهایتِ استفاده را برد اما در صورتی که در خصوص تبلیغ گسترده و کار اقناعی جایگزینی پیام رسان ایرانی پرظرفیتی چون روبیکا اقدامی صورت نپذیرد،انحام نشدن این مهاجرت، به صلاح است. تفصیلِ بحث در ادامه:

اول)   سطح امنیتی (مخالف مهاجرت): به قطع ساختار امنیتی سیگنال رمز‌گشایی داده‌ها را به این جهت که رمز‌گذاری در فضای ابری انجام «نمی‌شود» و به صورت «سراسری» انجام می‌شود سخت‌تر خواهد کرد. این که بگوییم رمز‌گشاییِ پایان به پایان ناممکن است حرفِ غلطی است اما این کار هزینه‌های بسیار زیادی را تحمیل می‌کند.  فلذا این مهاجرت از جهت امنیتی هزینه‌زاست.

دوم) سطح سیاسی (مخالف مهاجرت): مهاجرت‌های عمومی در فضای مجازی را باید یک پدیده‌ی سیاسی در نظر گرفت. همان‌طور که مهاجرت از وایبربه تلگرام و از تلگرام به دیگر سکو‌ها یک رخدادِ سیاسی بودند، این مهاجرت هم یک رخدادِ سیاسی خواهد بود. تا کنون مسائلِ مهاجرت‌ها در فضای مجازی «کاربری بهتر» یا «فیلترینگ» بوده است. اما تبدیل‌شدنِ مسئله‌ی «امنیت» و «خفای اطلاعاتی» به یک دلیل برای مهاجرت فضای مجازی می‌تواند تبعات شدیدِ سیاسی در سطح اجتماعی ایجاد کند. هم‌چنین ذهنیتِ «فرار از دولت یا نظام» را در سطوحِ گوناگونِ اجتماعی (از نوجوانان تا سالمندان و از کارگران تا دانشمندان) نیز یکی دیگر از این تبعات خواهد بود. علاوه بر این، فرم‌ها، قالب ها و سکو‌های فضای مجازی خودشان حمل‌کننده و انتقال‌دهنده‌ی محتوا‌های فرهنگی هستند؛ بنابراین یک پلتفرمِ اساسن امنیتی مانندِ سیگنال «فرهنگِ امنیتی» را نیز به جامعه تزریق خواهد کرد.  

سوم) سطح آینده‌نگری-دشمن‌شناسی (موافق مهاجرت): تصمیم واتساپ برای اشتراک‌گذاری اطلاعات از دو منظر رخ داده است. ۱) رقابتِ فیسبوک با گوگل برای جمع‌آوری اطلاعات. ۲)جلوگیری از تجزیه‌ی شرکت فیسبوک و جدایی واتساپ از فیسبوک. از این منظر و با توجه به این که فیسبوک از طریق اینستاگرام حجمِ عظیمی از داده‌های ایرانیان را در اختیار دارد این نکته باید مدِ نظر باشد که گوگل و فیسبوک مهم‌ترین ابزار‌های فعلی دشمن علیه جمهوری اسلامی هستند. با توجه به اتفاقات اخیر و قداره‌کشی‌های شرکت‌های تک در مقابل ترامپ پیش‌بینی‌ها در مورد قدرت‌گرفتنِ خود کمپانی‌ها و قرارگرفتنِ آن‌ها ذیل بازی صهیونیستی بیش از پیش تقویت می‌شود. در این سناریو فیسبوک نه ابزار بل  خودِ دشمن است. بنابراین شاید حتی مهاجرت عظیم به سیگنال در دراز‌مدت به نفع جمهوری اسلامی باشد ولو آن که وضعیت ایده‌آل نباشد.  

چهارم)سطح فرهنگی (مخالف مهاجرت): هر نوع مهاجرت عظیم، چه در فضای فیزیکی و چه در فضای مجازی، از منظرِ مردم‌شناسی، یک زخم عمیق و پابرجاست که تاثیرات خودش را در ناخودآگاه عمومی و به صورت تدریجی نشان می‌دهد. گاهی از اوقات حفظ آرامش اجتماعی و «تلقین ثبات» باید اولین اولویت باشد. تغییرات پرشتاب می‌تواند احساسِ «ناامنی»‌ و «بی‌خانمانی» را در سطح فرهنگی افزایش دهد و در نهایت به «از خود بیگانگی» و «بی‌ارزش‌شدنِ ارزش‌ها»، «افزایش جرائم سایبری» و «شکاف نسلی» منجر شود.

نتیجه بحث :
مهاجرت از واتس اپ به یک پیام رسان بسیار قوی و پرظرفیت ایرانی چون روبیکا کاملا در مسیر منافع ملی است.ولی در صورتی که سیگنال جایگزین واتس اپ شود این مهاجرت بر خلاف منافع ملی خواهد بود