حوزه    فرهنگ –  ادبيات
موضوع    بازداشت هيلا صديقي و  رفتار زندان‌ بانان او
تحلیل و استناد
راديو فردا:
هیلا صدیقی: مرا در قفس جابجا می‌کردند

هیلا صدیقی، شاعر ایرانی که شامگاه پنجشنبه ۱۷ دی هنگام بازگشت به ایران در فرودگاه «امام» بازداشت و بعد از دو روز به قرار وثیقه آزاد شد، درباره بدرفتاری مأموران با او و شرایط بد زندان توضیحاتی داده است. او می‌گوید با قفس او را در شهر جابجا می‌کردند. صدیقی از مسئولان قضایی و فعالان اجتماعی و فرهنگی خواسته است که به وضع متهمان و زندانیان رسیدگی کنند.

هیلا صدیقی در صفحه فیس بوکش گزارش داده است که پس از آنکه به حکم دادگاه فرهنگ و رسانه در فرودگاه او را بازداشت کردند، شب اول را در انفرادی بازداشتگاه فرودگاه به صبح رسانده و سپس به بازداشتگاه شاپور منتقل شده است.

هیلا صدیقی می‌نویسد که او را مانند یک جنایتکار در یک قفس از بازداشتگاه فرودگاه به بازداشتگاه شاپور انتقال دادند.

او می‌گوید در بازداشتگاه شاپور در بندی به مساحت چهار متر همراه با هشت زندانی بزهکار «با بدترین و شنیع‌ترین رفتار انسانی» زندانی بوده است.

هیلا صدیقی در انتخابات سال ۱۳۸۸ از میرحسین موسوی، کاندیدای اصلاح‌طلبان حمایت می‌کرد. او اکنون می‌نویسد: « در انتخابات گرایشم را نسبت به یک جریان که آن را به راه خود نزدیک تر دیده‌ام نشان داده‌ام اما هرگز به هیچ چهره سیاسی و هیچ گروه و جریان سیاسی تعهد یا وفاداری برای همیشه ندارم. تعهد و وفاداری من تنها به آبادی و آزادی سرزمینم و حقوق انسانی تمام مردم دنیاست».

در آذرماه ۱۳۸۹ مأموران وزارت اطلاعات به خانه هیلا صدیقی ریختند و اموال شخصی‌اش را با خود بردند و سپس به‌مدت یک ماه از او بازجویی کردند.او همچنین در اردیبهشت‌ماه ۱۳۹۰ بازداشت و به زندان اوین منتقل شد اما سپس با سپردن وثیقه آزاد شد. شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب اسلامی او را در ۲۵ مرداد ۱۳۹۰ محاکمه و به چهار ماه حبس تعزیری محکوم کرد. این حکم به‌مدت پنج سال تعلیقی است.

هیلا صدیقی توضیحاتی درباره اتهاماتش نداده است. او می‌گوید اتهامات وارده را قبول ندارد، اما تا مشخص شدن رأی دادگاه نمی‌تواند درباره جزئیات پرونده قضایی‌اش توضیح دهد.

این شاعر ایرانی در سال ۲۰۱۲ میلادی جایزه هلمن همت دیده‌بان حقوق بشر را به دست آورد.

توصیه و پیشنهاد  :

  1.    افراد اين‌چنيني اظهاراتي در مورد نوع رفتار در زندان‌ها و بازداشتگاههاي نظام داشته‌اند که نکته‌ي زننده‌اي از آن‌ها در نمي‌آيد و بررسي آن‌ها مي‌تواند نشان دهد که اتفاقاً به عنوان يک متهم يا يک محکوم با برخوردهاي مناسبي روبه‌رو شده و چندان دچار بدرفتاري نشده‌اند. پيشنهاد مي‌شود بررسي مفصلي روي اين اظهارات انجام شود و با استفاده از اظهارات برخي از بازجويان و نگهبانان اين افراد ميزان برخورد اخلاقي و انساني نظام با اين‌گونه متهمان روشن و تبيين شود.