▪️روزنامه امریکایی نیویورک تایمز در این زمینه در گزارشی نوشته است: جیکوب استاکس از مرکز «امنیت جدید آمریکا» که زمانی که بایدن معاون رئیس جمهور آمریکا بود در زمینه سیاست‌های مربوط به آسیا به وی مشاوره می‌داد، گفت: انبار کردن تسلیحات در تایوان یکی از موضوعات مهم در مذاکرات است. سوال اینجاست چگونه می‌خواهید این انبار کردن تسلیحات را در تایوان انجام دهید که موشک‌های چینی نتوانند آن را نابود کنند؟ دیدگاه کلی این است که باید کاری کنیم تا میزان زمانی که تایوان می تواند مقاومت کند را افزایش دهیم. اینگونه می‌توانید مانع از رسیدن چین به هدفش شوید.

▪️مقامات آمریکایی بر نیاز تایوان به تسلیحات کوچک‌تر و متحرک که می‌توانند در برابر ناوها و جنگنده‌های چینی کشنده باشند، شدیدا تاکید دارند. تسلیحات نوع «شلیک کن و فراموش کن» در ارتش اوکراین بسیار محبوب هستند. نیروهای ارتش اوکراین در برابر نیروهای روسی بیشتر از موشک‌های هدایت شونده ضد تانک NLAW و جاولین دوش پرتاب و موشک‌های ضد هواپیمای استینگر استفاده کرده‌اند. هر چند این موشک‌ها که به شکل فراوانی در اختیار عناصر ناتو در اوکراین هست به آن شکلی برایشان تبلیغات کرده‌اند، در میدان نبرد توفیقی کسب نکرده‌اند. با این حال، روند ارسال سلاح به تایوان بیش از آنکه ناشی از یک برنامه و درایت نظامی باشد، دلیلی بر نداشتن یک راهکار عملی برای مقابله با حضور و نفوذ چین است.

▪️به نوشته این روزنامه امریکایی؛ برای تبدیل تایوان به یک «خارپشت»، موجودی پر از ساز و برگ جنگی که حمله به آن پرهزینه خواهد بود، مقامات آمریکایی تلاش کرده‌اند تا همتایان تایوانی خود را ترغیب کنند تا بیشتر از این نوع تسلیحات سفارش دهند و کمتر به طرف سیستم‌هایی که برای یک جنگ زمینی متعارف استفاده می‌شوند همچون تانک‌های ام ۱ آبرامز روی بیاورند. مقامات پنتاگون و وزارت امور خارجه آمریکا نیز از مارس سال جاری میلادی مرتبا در حال صحبت درباره این مسائل با کمپانی‌های تسلیحاتی آمریکایی هستند. دولت بایدن دوم سپتامبر اعلام کرد که ششمین بسته تسلیحاتی برای تایوان را تایید کرده‌است؛ فروش ۱.۱ میلیارد دلاری که شامل ۶۰ موشک ضد ناو هارپون می‌شود.

🔹معامله‌ای که در واقع هدف اصلی آن دوشیدن تایوان است، چرا که بهای هر موشک با این هزینه بیش از 15 میلیون دلار برای تایوانی‌ها آب می‌خورد. به نظر می‌رسد که طرف امریکایی با علم به اینکه تایوان هیچ شانسی در برابر حمله چین ندارد و می‌داند که بازنده اصلی هر نبردی است، می‌خواهد تا جایی که جا دارد شیره جان طرف تایوانی را مکیده و انواع و اقسام تجهیزات و تسلیحات را به مقامات این جزیره بفروشد، در حقیقت امریکایی‌ها در حال کاسبی بزرگی هستند و مسوولان تایوانی نیز مانند اوکراینی‌ها آن اندازه ابله هستند که ندانند چه بلایی سرشان آمده است.

🔹بحران اقتصادی در امریکا به گونه‌ای است که فقط در صورت حرکت کارخانجات اسلحه‌سازی می‌تواند بحران را مدیریت کند، این کمپانی‌های اسلحه‌سازی نیز حاضر نیستند بدون آنکه بدانند یک جنگ چند ساله را باید پشتیبانی کنند چرخ تاسیسات خود را دوباره روغن‌کاری کرده و شروع به تولید تسلیحات مختلف کنند. شاید حضور امریکا در عراق و افغانستان و حتی جنگ امارات و عربستان علیه یمن آن اندازه گسترده بود که این کمپانی‌ها دست به تولید بزنند اما همین جنگ اوکراین نیز چیزی برای کمپانی‌های غربی ندارد چرا که عمده تسلیحاتی که در اوکراین مصرف می‌شود شرقی هستند و به همین علت هم امریکا د‌ه‌ها هزار گلوله توپ را به صورت غیرمستقیم از ایران خرید تا توپخانه ارتش زلنسکی بدون گلوله نماند.

🔹کاخ سفید برای آنکه بتواند زمینه را برای حضور بیشتر کمپانی‌های اسلحه‌سازی این کشور جهت مشارکت در اوکراین فراهم کرده و سرریز آن را هم به تایوان بفرستد، چند ماهی است که دارد ساختار نظامی جنگ در اوکراین را تغییر می‌دهد و آن را از شرقی به غربی تبدیل می‌کند تا بیش از پول در جیب ایران و دیگر سازندگان تسلیحات شرقی نکند. اگر جنگ اوکراین شش ماه دیگر به درازا بکشد، شاهد حضور جنگنده‌ها و بالگردهای غربی نیز در میدان نبرد خواهیم بود و در این بازه زمانی، فاشیست‌های اوکراینی و مزدوران چند ملیتی فعال در میدان نبرد همگی با تسلیحات ساخت کمپانی‌های امریکایی می‌جنگند.

🔹حتی مصوب کردن یک بودجه 40 میلیارد دلاری توسط بایدن برای کمک نظامی به اوکراین جهت مطمئن کردن این کمپانی‌ها بود که می‌توانید تا الان روی 40 میلیارد دلار حساب باز کنید و راهبرد تبدیل تایوان به انبار باروت نیز برای دلگرم کردن این کمپانی‌ها برای تولید سلاح بیشتر است. به این ترتیب امریکایی‌ها می‌توانند با خلق ثروت و ایجاد فضای کسب و کار در کنار سرمایه‌هایی که از اروپا فراری داده‌اند دوباره خود را بازسازی کنند.

🔹امریکایی‌ها سال گذشته در همین روزها که نقشه حمله به کریمه، لوهانسک و دانسک را می‌کشیدند دو مساله را بسیار مطمئن بودند: نخست آنکه ارتش روسیه بسیار قدرتمند است و اگر دست پیش را بگیرد طرف اوکراینی را بدبخت می‌کند و در کمتر از یک ماه نبرد به پایان می‌رسد و دوم آنکه درست است که روسیه در جنگ پیروز می‌شود اما ما با تحریم‌های گسترده و کمرشکن، اقتصاد این کشور را نابود خواهیم کرد چرا که روسیه به لحاظ اقتصادی بسیار ضعیف است و هیچ قدرتی ندارد.

🔹این دو برداشت و تحلیل هر دو اشتباه از آب درآمدند. روس‌ها در جنگ در کمتر از یک ماه پیروز نشدند (اگر در خاطرتان باشد همان روزها رسانه‌های امریکایی خبری را جعل کردند که در آن آمده بود فرماندهان روس گفته‌اند کمتر از یک ماه کی‌یف را می‌گیریم که در واقع ارائه برداشت خودشان بود) و تحریم‌های گسترده که مشخص بود از قبل برای آن فکر و برنامه‌ریزی شده بود اما نتوانست کمر روس‌ها بشکند و آن‌ها را ناچار کند که در روند جنگ تجدیدنظر کنند. در واقع این دو برداشت و تحلیل که نشان از شکست اطلاعاتی سنگین ناتو از روس‌ها بود باعث شده تا امروز شاهد اختلاف‌نظر میان اعضای ناتو باشیم.

🔹با این حال به نظر می‌رسد که این تجربه که هزینه بسیار زیادی برای غرب داشته و عملا به جای روسیه، اقتصاد کشورهای اروپایی را منهدم کرده و باعث شده تا حتی در حوزه نظامی هم این کشورها دچار چالش شوند؛ به تایوان منتقل شود و امریکا و انگلیس به عنوان میدان‌دار این بحران‌سازی‌ها اجازه ندهند بلای اوکراین دستکم در تایوان آن‌ها را غافلگیر کند. حقیقت امر آن است که غربی‌ها به این فکر می‌کردند که جنگ در اوکراین دو ماهه به پایان می‌رسد و با تحریم‌های اعمال شده علیه روسیه شیرازه این کشور از هم پاشیده خواهد شد و آن‌ها با خیال بسیار راحت به سراغ هدف اصلی و بزرگ‌تر که هما چین باشد، خواهند رفت.

🔹شاید غربی‌ها به این مسائل اعتراف نکنند، اما برای کسانی که از نزدیک تحولات جهانی را پیگیری می‌کنند و رفتارهای این کشورها را می‌شناسند این مشکلات بسیار روشن است. روسیه شکست نخورد، از میدان به‌در نشد و ایران هم با قدرت در عرصه حضور دارد و آن‌ها حالا باید به سراغ چین بروند و در این زمینه چاره‌ای ندارند. در واقع از سه جبهه‌ای که در اتاق‌های فکر و تصمیم‌گیری ناتو ترسیم شده بود، هیچکدام خالی نشدند و هیچ یک از این جبهه‌ها شکست نخوردند بلکه به نظر قدرتمندتر و قوی‌تر پا به میدان گذاشته‌اند.

🔹جمع‌بندی این مسائل به ما می‌گوید که در مساله تایوان، غرب تمام توش و توان خود را به میدان می‌آورد و عملا این جزیره 36 هزار کیلومتر مربعی را به یک انبار مهمات تبدیل خواهد کرد، چرا که می‌داند در صورت بروز جنگ هیچ راهی برای انتقال سلاح و مهمات به دخل جزیره نخواهد بود. مقامات کنونی و سابق آمریکا اظهار داشتند، مقامات آمریکایی به دنبال بررسی رزمایش‌های اخیر نیروهای دریایی و هوایی ارتش چین پیرامون تایوان، تلاش‌های خود را برای ساخت یک انبار تسلیحاتی عظیم در این جزیره افزایش می‌دهند.

▪️به گفته این مقامات؛ این مانورها نشان دادند که چین احتمالا به عنوان مقدمه‌ای برای هرگونه حمله به تایوان، این جزیره را محاصره می‌کند و تایوان باید بتواند تا زمانی که آمریکا یا دیگر کشورها تصمیم به مداخله بگیرند، خودش مقاومت کند. اما این تلاش برای تبدیل تایوان به یک انبار تسلیحاتی با چالش‌هایی رو به روست. آمریکا و متحدانش ارسال تسلیحات به اوکراین را در اولویت قرار داده‌اند که همین امر میزان تسلیحات در زرادخانه‌هایشان را کاهش می‌دهد و سازندگان تسلیحات تمایلی به افتتاح خطوط تولید جدید بدون جریانی ثابت از سفارشات بلند مدت ندارند. همچنین، مشخص نیست که اگر آمریکا به روند ارسال محموله‌های تسلیحاتی به تایوان سرعت ببخشد، چین چگونه به این مساله واکنش نشان خواهد داد. ‌

▪️رئیس جمهور آمریکا ماه گذشته گفته بود که واشنگتن استقلال تایوان را ترغیب نمی‌کند و این تصمیم آنهاست. آمریکا از سال ۱۹۷۹ میلادی سیاستی پیش گرفته است دال بر اینکه به پکن اطمینان دهد که از استقلال تایوان حمایت نمی‌کند. اما وانگ یی، وزیر امور خارجه چین ماه گذشته تاکید کرده بود که آمریکا با انجام تبادلات رسمی مکرر و فروش‌های تسلیحاتی، در حال تضعیف این سیاست است. همچنین، به خاطر نبود مسیرهای زمینی از کشورهای همسایه، آمریکا قادر نخواهد بود به راحتی اوکراین برای تایوان تسلیحات ارسال کند. مقامات می‌گویند، در حال حاضر هدف این است که تضمین کنیم تایوان در صورت مواجه با حمله بی‌سابقه چین به این جزیره، می‌تواند از خودش دفاع کند.