🔸اما موضوع بعد، در مورد بمب افکن سنگین است. در این زمینه هم باز متاسفانه سواد که نباشد، درک دقیق و عمیق نباشد هذیان‌گویی و قلم‌فرسایی و به کار گرفتن مغز و مخ مخاطب به میدان آمده و همه چیز با هم قاطی می‌گردد. در فرصتی مناسب در مورد دلایل پاکستانی‌ها برای خریداری جنگنده بمب افکن کوثر 1 خواهم نوشت، اما وقتی می‌نویسیم که سوخو 24 یک بمب‌افکن سنگین است و خیلی از کشورهای منطقه چنین قابلیتی ندارند، دلیل و منطق آن چیست؟ بگذارید ابتدا در این مورد هم یک تقسیم‌بندی کنیم: ما در جهان چند نوع بمب‌افکن داریم: یک بمب‌افکن استراتژیک و دوربرد مانند بی52، بی 1و بی‌2 ساخت غرب و توپولف 95 و توپولف 22 و توپولف 160 داریم و البته چینی‌ها هم بمب افکن اچ6 را که کپی‌برداری از توپولف 16 است، دارند.

🔸در کلاس مقایسه همه بمب‌افکن‌های روسی از همتای غربی خود به لحاظ حمل مهمات برتر بوده و تعداد بمب بیشتر با وزن بالاتری را حمل می‌کنند. اما یک کلاس دیگر بمب افکن هم داریم که به آن بمب‌افکن ضربتی و سنگین گفته می‌شود؛ در غرب اف 111 اردوارک طراحی و ساخته شد و در شرق هم سوخو 24. اف 111 را فقط امریکا و استرالیا به کار گرفتند و تلاش‌های ایران قبل از انقلاب برای خرید دو اسکادران آن با مانع کاخ سفید مواجه شد. هر دو کشور هم این بمب‌افکن‌های ضربتی را بازنشسته کرده‌اند. اما سوخو 24 در خیلی از کشورهای وارد خدمت شد و در نسخه‌های متعدد امروز در حال خدمت است.

🔸در حالی که غربی‌ها پس از بازنشسته کردن اف111 دیگر هیچ بمب‌افکنی نساختند، روس‌ها از خانواده سوخو 27 یک ویرایش قابل توجه را طراحی کرده و به خدمت درآوردند بنام سوخو 34 که قرار است در آینده جایگزین سوخو 24 در ارتش روسیه شود و تنها کشور خارجی که موفق به خرید آن شد هم الجزایر است. حالا در ویکی‌پدیا که منبع بسیاری از به حساب نویسنده‌ها (مترجم‌های گوگلی) است بروید و در مورد میزان محموله‌ای که سوخو 24 می‌تواند حمل کند مطالعه کنید. من اینجا چیزی نمی‌نویسم و این را به خود شما واگذار می‌کنم. با این حال در منطقه کدام کشور بمب افکنی با چنین قابلیتی دارد؟ سوخو 24 یک بمب‌افکن تخصصی در کار خود است که با توجه به تعاریفی که ارتش برای آن کرده بسیار خطرناک است...

🔸پرواز در ارتفاع 100 پایی به صورت اتوپایلوت (خلبان خودکار) در کنار قابلیت‌های انبوه در حوزه جنگ الکترونیک و حمل انواع و اقسام موشک و بمب و راکت آن را به حریفی خطرناک در میدان نبرد تبدیل می‌کند. حالا بیایید در منطقه نگاه کنید کدام کشورها چنین بمب‌افکنی دارند؟ به جز سوری‌ها (البته چند طرف دیگر هم دارند مانند جمهوری‌های شوروی سابق که میراثی از این بمب افکن برده‌اند ولی در بسیاری از مواقع قابلیت‌های فنی پرواز را نداشته و زمینگیر هستند) و خود روس‌ها که در سوریه از آن بهره برداری می‌کنند، آیا امریکا هم بمب افکن ضربتی در منطقه دارد؟ رژیم صهیونیستی چطور؟ سعودی و امارات و ترکیه چطور؟

🔸بنابراین وقتی می‌نویسیم بمب افکن سنگین، دقیقا منظورمان این است. بمب‌افکنی که وزن خالی آن 22 تن است و وزن کاملش هنگام پرواز 44 تن، خودتان یک جمع و تفریق بزنید که منظور دقیقاً چیست! سوخو 24 یک دارای راهبردی برای ارتش ایران است که این روزها در حال توسعه است و با ورود سوخو 35 اس و حضور سوخو 30 اس‌‌ام در کشور، یک ترکیب بسیار خطرناک برای دشمنان این مرز و بوم خواهد بود. این را در کنار 52 فروند اف 14 در خدمت و بیش از 120 فروند اف و همین تعداد اف5 و کوثر و میگ 29 بگذارید که هر چند به ظاهر قدیمی محسوب می‌شوند و بدون شک باید نوسازی و جایگزین شوند اما همین هم با توجه به داشتن یک پدافند مقتدر و موثر، کشورمان را به یک قدرت قابل توجه تبدیل کرده است.