خداوندا به وجود تو، قدرت تو و رحم تو ایمان دارم.
 اکنون جمع زیادی از هم نوعان من در کشوری کوچک در مصیبتی بزرگ گرفتار آمده اند.
 تو به احوالشان آگاه و به درمانشان توانایی.
من ناتوان و تو توانای مطلقی. هم نوعانم را دعا می کنم
و سلامت و امید را برایشان از درگاه تو می خواهم.
خداوندا تو را به رحم و بخشندگی ات این تلاطم و آشفتگی را
 آرامش بخش که تو آرام جان و قلبی.

آمین یا رب العالمین

براي شنيدن آهنگهاي بسيار زيبا بر روي تصوير كليك كنيد

دانشمندان به والدین با ملیت های مختلف توصیه كردند كه فرزندان خود را پس از این سن در معرض گوش دادن به اشكال مختلف زبان های خود قرار دهید ...

 پژوهشگران فرانسوی دریافتند كه ذهن كودكان از 20 ماهگی برای یادگیری پایه های زبان دوم آمادگی لازم را پیدا می كنند. به اعتقاد دانشمندان دانشگاه پاریس دسكارته، كودكان در 20 ماهگی شروع به توسعه فرایندهای شناختی مفید برای یادگیری زبان می كنند و به نظر می رسد كه بیشترین آمادگی را برای آموختن یك زبان خارجی به دست می آورند، حتی اگر در این سن شناخت عمیقی از زبان مادری خود نداشته باشند.
در این تحقیقات، محققان برای گروهی از كودكان فرانسوی یادگیری مختصر زبان انگلیسی را تجویز كردند.
نتایج این تحقیقات نشان داد كه كودكان بالای 20 ماه توانستند به همان روشی كه فرانسوی را حرف می زدند به انگلیسی نیز مسلط شوند. به گفته این محققان، ذهن كودكان در این سن به طور مطلوبی می تواند اشكال مختلف واژگانی زبان های مختلف را درك و یاد بگیرد.

براساس گزارش دیلی اكسپرس، این دانشمندان به والدین با ملیت های مختلف توصیه كردند كه فرزندان خود را پس از 20 ماهگی در معرض گوش دادن به اشكال مختلف زبان های خود قرار دهند. به این ترتیب ذهن كودك می تواند اطلاعات مختلف را دسته بندی كرده و هر دو زبان را تا سن 5/2سالگی با یك كیفیت یاد بگیرد.

همين آدم ها... 

 آدم‌هايي که توي اتوبوس وقتي تصادفي چشم در چشمشان مي شوي، دستپاچه رو بر نمي‌گردانند، لبخند مي زنند و هنوز نگاهت مي کنند.

مثل آن راننده تاکسي‌اي که حتي اگر در ماشينش را محکم ببندي بلند مي گويد: روزخوبي داشته باشي.

مثل دوستي که هميشه موقع دست دادن خداحافظي، آن لحظه‌ي قبل از رها کردن دست، با نوک انگشت‌هاش به دست‌هايت يک فشار کوچک مي دهد… چيزي شبيه يک بوسه!

آدم‌هايي که حواسشان به بچه هاي خسته ي توي مترو هست، بهشان جا مي دهند، گاهي بغلشان مي کنند.

دوست هايي که بدون مناسبت کادو مي خرند، مثلا مي گويند اين شال پشت ويترين انگار مال تو بود. يا گاهي دفتريادداشتي، نشان کتابي، .. .

آدم‌هايي که از سر چهار راه نرگس نوبرانه مي خرند و با گل مي روند خانه.

آدم‌هاي پيامك‌هاي آخر شب، که يادشان نمي رود گاهي قبل از خواب، به دوستانشان يادآوري کنند که چه عزيزند، آدم‌هاي پيامك‌هاي پُر مهر بي بهانه، حتي اگر با آن ها بدخلقي و بي حوصلگي کرده باشي.

آدم‌هايي که هر چند وقت يک بار ايميل پرمحبتي مي زنند که مثلا تو را مي خوانم و بعد از هر يادداشت غمگين خط‌هايي مي نويسند که يعني هستند کساني که غم هيچکس را تاب نمي آوردند.

آدم‌هايي که حواسشان به گربه ها هست، به پرنده ها هست.

آدم‌هايي که اگر توي کلاس تازه وارد باشي، زود صندلي کنارشان را با لبخند تعارف مي کنند که غريبگي نکني.

آدم‌هايي که خنده را از دنيا دريغ نمي کنند، توي پياده رو بستني چوبي ليس ميزنند و روي جدول لي لي مي کنند.

*همين‌ها هستند که دنيا را جاي بهتري مي کنند براي زندگي کردن*

جهان آینده