ماجرا از آنجا شروع شد که توییتر به دو توییت ترامپ  در مورد انتخابات لینکهایی اضافه کرده تا جلوی گمراه شدن مخاطبان و انتشار اطلاعات غلط را بگیرد. .
این موضوع از زوایای بسیار قابل بررسی است. یکی از زوایا، مفهوم قدرت است. در این سناریو، قدرت در دست کیست و چطور رییس‌جمهور امریکا نمی تواند جلوی یک شرکت خصوصی را بگیرد؟
.
اما ماجرا به این ختم نشد در ادامه ماجرا، ترامپ تهدید کرده که مقررات سخت‌گیرانه برای شبکه‌های اجتماعی وضع کند یا کلا تعطیلشان کند. و مجادله توییتر و ترامپ به مرزهای ناشناخته‌ای رسیده.
‏در مینیاپولیس اعتراض به قتل یک سیاهپوست به شورش تبدیل شده. ترامپ معترضان را اراذل و اوباش خوانده و تهدید کرده ارتش را میفرستد تا با گلوله با آنها مقابله کند.توییتر میگوید این توییت تجلیل از خشونت است و دسترسی به آنرا محدود کرده.
ساده تر بگویم رییس‌جمهور آمریکا در توییتی نوشته «وقتی غارت شروع شود، تیراندازی هم آغاز می‌شود.»
‏توییتر روی این توییت یک پیام هشدار گذاشته که «ستایش خشونت» است؛ و کاربران باید روی دکمه مشاهده بزنند تا بتواند آن را بخوانند.
‏مشابه این نوشته در فیسبوک دونالد ترامپ منتشرشده. آن‌جا بدون هیچ هشدار یا محدودیتی.
.
همانطور که قابل پیش‌بینی بود، پاسخ ترامپ حمله همه‌جانبه به توییتر بود. او نوشته که بند ۲۳۰ باید لغو شود؛ اشاره به قانونی که اگر لغو شود، نه فقط توییتر، بلکه اینترنت زیر و رو میشود. بعبارت ساده بند ۲۳۰ به همه ارائه‌دهندگان خدمات اینترنتی در برابر آنچه کاربران منتشر میکنند، مصونیت میدهد.
.
دیروز خبرنگاران ازترامپ پرسیدند چرا توییترش را نمی‌بندد؛گفت از آن استفاده می‌کنم رسانه‌هارا دوربزنم ومستقیم بامردم ارتباط بگیرم.
.
‏واقعا هم در دهه گذشته کاربرد شبکه‌های اجتماعی برای سیاستمداران همین بوده که ناظران درباره تاثیرش بر تحلیل‌رفتن قدرت رسانه‌های متعارف هشدار داده بودند.