پیام رسان‌ها در ساده‌ترین شکل خود ابزارهای تبادل اطلاعات میان دو یا چند کاربر هستند. این پیام رسان‌ها می‌توانند به شکل شبکه‌های اجتماعی مستقل باشند مثل تلگرام و یا بخشی از یک رسانه یا شبکه اجتماعی بزرگتر باشند مثل مسنجر فیسبوک و یا دایرکت‌های توییتر.
همانطور که از تفاوت میان این پیام‌رسان‌ها می‌توان دید، آن ها گستره متنوعی از تبادل پیام را فراهم می‌کنند. مثلاً در تلگرام می‌توان اطلاعات متنوع تری را نسبت به مسنجر فیسبوک مبادله کرد. ویژگی این پیام رسان‌ها امکان ارسال پیام توسط هر یک از اعضای گروه یا مکالمه‌ای است که ایجاد می‌شود، یعنی همه کاربران عضو یک گفتگو در یک پیام‌رسان می‌توانند پیام بفرستند و در گفتگو مشارکت کنند.
بزرگترین انتقاد به این پیام رسان‌ها عدم پیوستگی آنها به وب است.
به عبارتی می‌توان گفت پیام رسان‌ها سیاه چاله‌های وب هستند. آنچه در تلگرام نوشته شده است فقط در تلگرام مانده است و قابل استحصال توسط سایر کاربران وب و گوگل نیست.
موضوعات مرتبط: شبکه ، فنی ، آموزش
برچسب‌ها: وب , سیاه چاله , اطلاعات , پیام رسان