وقتی میشود؛
همین حالا قدر دانست،
همین حالا دوستت دارم گفت،
همین حالا سر و صورتش را بوسه باران کرد،
چرا بعدا غصه نبودنش را بخوریم؟
چرا بعدا به جای خالیش دوستت دارم بگوییم؟
چرا رویِ سر و صورت بی جانش توی عکس بوسه بکاریم؟
راستی؛
چرا ما قدر دانستن را یاد نگرفتیم
عوضش تا دلت بخواهد
حسرت گذشته خوردن را بلدیم؟!
موضوعات مرتبط: روان شناسی
برچسب‌ها: همین حالا , دوست داشتن , خانواده , غم و غصه
تاريخ : ۱۳۹۷/۰۲/۲۴ | | نويسنده : ارتباطات قرارگاه ضد صهيونيستي كميل |