نتایج رسمی و غیر رسمی انتخابات خبرگان در حال انتشار مستمر است و اگرچه هنوز نتایج قطعی نیست و تغییرات و جابجاییها در نتایج به مرور اضافه شدن صندوقهای بزرگتر بیشتر صورت می گیرد، اما گمانه زنیها و تحلیلها درباره نوع عملکرد جناحها و گروهها با شدت جریان دارد.

دو طرف اصلی حاضر در انتخابات ژست پیروزی را رها نکرده اند و هر کدام با برجسته کردن موفقیتهای خود-چه در تهران و چه در شهرستان و چه در مجلس و چه در خبرگان- سعی در حفظ پرستیژ عمومی خود هستند.

بنابراین فعلا  تا مشخص شدن دقیق نتایج نمی توان دراین باره تحلیل ارایه کرد. آنچه حیاتی بنظر می رسد لزوم بازنگری در پیش فرضها و چارچوبهای کنش سیاسی با توجه ویژه به تغییرات صورت گرفته در افراد و گروهها و مواضع و بویژه عنایت خاص به مطالبات مردم است.

نمی توان از پشت درهای بسته و بدور از مردم مطالبات و فضای تنفسی آنها را فهمید و برای آنها ادعای نمایندگی کرد.

باید چارچوبها و مرزها را منقح کرد و عدول از آنها را غیر قابل بخشش دانست نه آنکه با دید باندی و گروهی به مسائل نگریست. مردم همواره پایبندی خود را به آرمانها و شعارهای اصیل و ارزشمند انقلاب در مقاطع مختلف و به انحای مختلف نشان داده اند اما باید دید اشکال کار کجاست که آنها گروهی را بر گروه دیگر برای ایفای نمایندگی خود بر می گزینند.

نکته ای که نباید مورد غفلت قرار گیرد آنست که نمی توان الگوی یکپارچه ای برای تحلیل آرای مردم ارایه داد.آرای تهران از آرای شهرستانها متفاوت است.آرای مجلس از آرای خبرگان متفاوت است. برای هر کدام باید لوزام خودش را مورد توجه قرار داد.باید منتظر ماند و نتیجه نهایی را دید.