روز بدي را پشت سرگذاشتن, احساس گرفتگي و دمغي, غمگيني و سوگ همگي اجزاي طبيعي تجارب زندگي آدمي محسوب مي شوند. اين تجارب به سبب دگرگوني‌هاي طبيعي در چرخه هاي زيست شناختي آدمي روي مي دهند و نوعي پاسخ طبيعي به دشواريهاي زندگي مانند نوميدي, فقدان ها و رويدادهاي هيجاني دردناك به شمار مي آيد. شناخت اين دست از تجارب, حرف زدن درباره آنها با دوستان و اعضاي خانواده و قرار دادن آنها در دورنما از زمره بهترين روشهاي مقابله با چنين احساسات طبيعي هستند.

 سوگ: كنار آمدن با مرگ يا فقدان

با بكارگيري روش زير مي توانيد حتي با دشوارترين احساسات خود مانند سوگ هاي سنگين كنار بيائيد. در واكنش هاي حاد مانند (سوگ متعاقب مرگ يا فقدان شخصي مهم در زندگي تان ) حرف زدن با يك مشاور به شما كمك مي كند تا خود را در آن موقعيت تك و تنها تصور نكنيد؛ حرف زدن با كسي كه احساس شما را مي فهمد, درگذر موفق شما از اين مرحله ياري رسان خواهد بود. اغلب گفته مي شود كه تجربه سوگ طبيعي است؛ ولي كساني كه در سوگ به سر مي برند, اغلب در نظر آنها امور بسيار غير طبيعي جلوه مي كند؛ احساسات آشفته و مشوش دارند, گاهي احساسي توان كاه همه وجودشان را در بر مي گيرد, تمركز و توجه شان دستخوش تغيير مي گردد و زندگي شان به نحوي غريب مختل مي شود. در چنين شرايطي, مشاوره مي تواند در آگاه شدن از دورنماي تجربة تان به شما كمك كند و به شما ياري دهد تا به سلامت از اين درياي سوگ بگذريد و حس سلامت و شادماني را در زندگي طبيعي تان باز يابيد.بعضي اوقات انتقالي تدريجي از اين فراز و نشيبهاي طبيعي و يا دشواريهاي طبيعي زندگي به افسردگي باليني وجود دارد.

    نشانه هاي افسردگي باليني

?                              اختلال در تمركز

?                               لذت نبردن از فعاليتهايي كه سابقاً براي فرد لذت بخش بودند

?                              اختلال در خواب: دشواري در به خواب رفتن, صبح زود بيدار شدن ناتواني در دوباره به خواب رفتن, خواب مفرط توام با خستگي حتي پس از ساعتها خوابيدن

?                             تغيير در عادات غذايي: معمولاً كاهش اشتها و بي مزه رسيدن غذا, گاه پرخوري بدون افزايش اشتها

?                            احساس گناه, درماندگي و / يا نوميدي

?                            افزايش افكار خود _ متقدانه

?                            افكار خودكشي

?                           دوري گزيدن از دوستان

?                           افزايش بي بند و باري جنسي يا از دست دادن علايق جنسي

?                           افزايش مصرف الكل / مواد

در صورتي كه كسي اكثر نشانه هاي پيش گفته را به مدت بيش از دو هفته تجربه كند, احتمالاً به افسردگي باليني دچار شده است.

افسردگي باليني به سادگي با انجام مشاوره و يا درمان علاج پذير است.

افسردگي باليني, بدون درمان 9_12 ماه يا بيشتر به طول مي انجامد؛ در حالي كه بنابر گزارش افرادي كه به سراغ درمان رفته اند, مي توان بين 4تا 6 هفته از اين بيماري رهايي يافت.

اگر فكر مي كنيد به افسردگي باليني دچاريد بي درنگ در پي درمان آن برآئيد.

عدم درمان آن معمولاً اوضاع را وخيم تر مي كند.

در اين گونه موارد مي توانيد با مركز مشاوره (6419504) تماس بگيريد.

    اگر فكر كنم دوستي محتاج كمك است, چه كنم؟

عموماً در چنين شرايطي براي او وصف رفتارهايي كه شما به آن ها توجه كرده ايد سودمند است (مثلاً, متوجه شدم تازگيها به كلاس نمي آيي, در اتاقت مي ماني و مثل سابق شاد نيستي), نگرانيتان را راجع به وي بر زبان بياوريد و به او پيشنهاد كنيد به مركز مشاوره مراجعه و با كسي حال خودش را بررسي كند. مي توانيد به همراه او به مركز مشاوره بيائيد, البته اگر فكر مي كنيد كه همراهي تان مفيد است.

اگر شخصي افكار خودكشي دارد، با مركز مشاوره تماس بگيريد تا در اسرع وقت او را ملاقات كنند.

اگر مايليد كه از نگرانيهايتان درباره نزديك شدن و يا نحوه نزديك شدن به دوست خود, كه به نظر محتاج كمك است, با كسي صحبت كنيد؛ با مركز مشاوره تماس بگيريدو با يكي از مشاوران به گفتگو بنشينيد.